Chapter 10

37 2 2
                                    

SORRRY PO TALAGA SA MATAGAL NA UPDATE, SUPER BUSY PO SI AUTHOR.. PASENCYA PO TALAGA... SALAMAT SA PATULOY NA NAG HIHINTAY SA UPDATE KO.. I VERY MUCH APPRECIATED 🙏🙏👏



KEN'S P. O. V

Katatapus ko lang mag round sa mga pasenyente ko at maging kay Kylie dahil naka leave cya for one week, ito yung kapalit na pinaki usap ko sa kanya nung na hospital si zoey.

Anyways, papunta na ako sa office ko, for this fast 3 days mula ng ma confined uli si zoey, kung noon kapag papunta ako sa office parang lalag lagi yung mga balikat dahil sa pagod sa trabaho pero ngayun super excited akung matapus ko yung trabaho ko at mag break upang mapuntahan yung nag-iintay na mag ina ko. YUP.. totoo andito si Zoey sa office ko naka stay, yun ang isa sa malaking desisyun na ginawa ko being a husband to her, at first hindi sya madali dahil hindi ako maka concentrate sa trabaho ko dahil yung isipan ko hati, dito sa trabaho ko at dun sa office ko kung asan si zoey at si malou. Kinuha ko si malou na maging personal nurse ni Zoey dahil may tiwala ako sa kanya, maraming taon narin ang aming pinag samahan magmula nang tumungtung ako sa hospital na toh, at isa pa may tiwala din ako sa kanya na sya lang ang makaka suway sa pasaway na zoey.

MAGmula ng dito na sa office ko si Zoey naging oke na cya, yung paging hilohin nya hindi na malala pero yung pag susuka nya andun parin dahil natural lang yun pag nagbubuntis ang babae, Siguro naka tulong yung andito lang cya sa office ko nag stay dahil pag break ko sinisigurado kung pinupuntahan ko sya agad para kumustahin, pagka rinig palang ni zoey yung boses ko kahit ano yung ginagawa nya tatayo at tatayo yun para salubungin ako ng yakap at amoy plus isiniksik nya yung ulo nya sa leeg ko, haha nung una pa nga nagulat ako at muntik pa kaming matumba sa biglang damba nya sakin. Tama nga yung sinabi ni dr. YAN sakin, parang yung amoy ko lang yung hinahanap hanap ng katawan ni zoey at ni baby, kahit nung una ayaw pa sanang pumayag ni director park sa pakiusap ko na andito muna pansamantala yung asawa ko hanggang sa maging oke ito,kasi daw baka mahawa si zoey sa mga,sakit dito sa hospital maraming viruses ang hospital dahil andito lahat ng mga sakit, ang sagot ko naman hindi ko nalang sya papalabasin sa office ko para iwas hawa at yun nadala naman naintindihan naman nya at mahing yung sitwasyun ni zoey ngayun

Nang papihit na ako sa door knob naka lock buti naman nagtanda na sya, bilin ko kasi sa kanya pag matutulog sya at lalo na ngayun pag wala si malou dahil day off siguradohin nyang nakalock yung pintuan mahirap na, madaming manluluko ngayun may spare keys naman ako. Pagka pasuk ko palang sa office sumalubong sa paningin ko yung isang bouquet ng bulak-lak, medyu may kalakihan ito "bakit may bulak-lak rito? Kanino to galing?" Baka galing sa mga babae na hindi ko alam kung sino, mula pa man noon merun na nyan famous tayo eh haha hayaan nyu nah, pero teka "pink tulips? so hindi ito galing sa mga babaeng obsessed sakin? So kanino to? Te-teka nga" Favorite Flower yan ni zoey ah.. parang pumintig bigla yung tainga ko at napahigpit yung pagkakahawak ko sa dulo ng bulak-lak "at sino namang napakalakas yung loob na bigyan ang ASAWA KO ng ganito?! " hinahanap ko yung card, for sure merun ito diba.. pero wala sa bulak-lak, wala din sa mesang pinaglagyan ng bulak-lak, o "baka walang nakalagay dahil.." mas lalong pumintig yung tainga ko kaya pabagsak kung itinapun sa basurahan yung bulak-lak sa inis ko at napa suklay ako gamit yung sarli kung daliri "relax.. Kalma lang,, hwag kang magpapa apekto dyan, chill lang.. baka may nang trip lang alam mu naman ngayun nagkalat mga ganyan ngayun" tss pag-aalo ko sa sarili ko upang kumalma

Nang papunta na sana ako sa upuan para isabit sa likod ng upuan yung coat ko may nakita akung isang maliit na papel, ng bulkatin ko ito hindi ko mabasa yung nakasulat mandarin kasi, pero yung pinaka dulo.. "mr. Admirer?? oh sh*t nga naman oh" napakuyom na ako ng mga kamao ko kasabay nun ang pag ka gusot sa maliit na papel na hawak ko,pupunitin kuna sana ito ng pinong-pino at itatapun sa basurahan, pero may pumipigil sakin na gawin yun yun bang "know you're enemy in silent way" itinago ko ito sa bulsa ng coat ko, si Ryan bihasa yun sa mandarin, ako kasi ewan mahina ako pagdating dyan tiklop ako, dyan lang naman

Nang oke na ako, pinuntahan ko yung asawa kung ang himbing lang ng tulog sa kama habang yakap yung unan ko at katabi yung sketch pad nya na may naka drawing ng dalawang kamay magka hawak yung isa normal size na kamay at yung nakataob na isang kamay ay yun bagong silang na baby..

Parang biglang may kumurot sa puso ko ng pagmasdan yung ginuhit ng asawa ko, walang alin-langan kung kinuha iyon at hinaplos yung kamay na magkahawak.. biglang lumabo yung paningin ko kasabay nun ang pagbagsak ng mga luha sa mga mata kung subra ng labo,alam mu yun feeling na subra mung saya at yung excitement sa puso mo umaalsa bigla kaya kahit anong pigil mung tumulo yung luha, kusa itong dadaloy sa mga mata mo

"bak--kit bal??? why are you crying???" biglang nataranta at napabangun si Zoey at umayus ng pagkaka upo ng nakaharap nasa mukha ko, kaya ako na mismo yung nagpahid sa sarili kung luha "anong nangyayari bal?? tell me? May ma--" pinutol kuna yung sasabihin nya pa sana "shhh wala, wala kang dapat ipag alala bal" lagay ko sa hintuturo sa labi nya "pero bakit ka umiiyak kung wala?" yung mukha nya na para bang subra yung pag alala nya na may halong pagtataka at inis "wala nga" sabay haplos ko sa magkabila nyang pisngi "may naalala lang akong masayang pangyayari kaya ganun" pagsisinungaling ko "Masaya? pero umiiy---" biglang nag ring yung phone sa bulsa ko

"hahaha parang save bythe call ata ako ngayun, sorry bal " tumawag si Gab yung nurse na naka assign sa patient ni Dr. Song. Kailangan ko daw pumunta agad.

"I have to go bal" sanay kiss ko sa forehead nya "tsssk, ang daya mu" yung mukha nya ang cute lang naka pout kasi sya "hahaha ang cute-cute mu talaga bali" sabay kurot ko sa pisngi nya "araay naman Bal" angal nya pa "segi na bal, i need to ho now ingat ka dito yung pintuan hwag mung kalimutan i lock" sabi ko ng papunta na ako sa may pintuan "opo boss" naka simangot parin yung mukha nya "haha kung hindi lang sana urgent to" bulong kung sabi sa dulo "sige na.. bye, kailangan kana dun" sabi nya sa may likuran ko ng makalabas na ako ng pintuan "tsupp" smack lang naman, yun mukha ni zoey haha ang cute nya talaga pag nagugulat


















TIME CHECK:8:48pm

Haaay natapus rin at oke na yung blood pressure ni Mr. Hu, kakalabas ko lang galing sa room nya sakit ng leeg ko

A Love  so Beautiful (Sequel) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon