2.BÖLÜM

2 0 0
                                    

Yine sabah ve yine okul neden geceler bu kadar kısa diye söylene söylene banyoya gittim. Elimi yüzümü yıkadım uykum biraz açılmıştı. Annem kahvaltıya çağırıyordu ben tek çocuktum bu yüzden evde çok ses olmazdı. Babamın iş gezileri çok sık olduğundan genelde annemle yalnız olurduk evde.

Annemle konuşurken kapı çaldı gelenler bizim çocuklardı annem onlarıda içeri çağırdı. Beraber kahvaltı yaptık Koray Çağatay Kerem Lara Nur hepimize bir gülme isteği geliyordu. Sebebi yoktu annemin yanında gülemiyorduk. Bazen böyle çok saçmalarız kankalar arası işte başkaları anlamaz.
Kahvaltı yapmıştık sınavlar iki gün sonra başlıyordu. Bizim grubun en zekileri Nur ve Kerem'di. Onlar dördümüze anlatmayı kabul etti. Bizde tembel değildik ama bunlar bi başka zeki sınıfta kimsenin yapamadığı soru varsa bu soruyu ya Nur ya da Kerem yapardı.

Çıkışta okulun kütüphanesine gittik bu katlar çok sessizdi bizde ortama ayak uydurup ses çıkarmadan girdik içeri. Önce boş bir masa aradık ,biraz arkalarda olsaydı iyi olurdu. Çünkü arkadaşlar bize ders anlatırken ses çıkabilirdi.

Çağatay sessiz bir şekilde bakın şu masa boş dedi. Bize epey uzaktı ama ses yapsak buralardan duyulmazdı. Çağatay'ın gösterdiği masaya doğru ilerledik ve masaya yerleştik. Başladık çalışmaya benim kafamın basmadığı ders matematik olduğundan önce ondan başladım.

Nur Larayla bana anlatırken Kerem 'de Çağatay ve Koray 'a anlatıyordu yaklaşık bi buçuk saattir aralıksız ders çalışıyoduk. Sonra biri masaya vurdu kafamı kaldırıp kim olduğuna bakmak istedim. Bunlar Naz ve arkadaşları Naz bi sandalye çekip Koray'la benim ortama geçti. Gamze'de Çağatay'la Lara'nın arasına geçti. Burçak durur mu o da Nur'la Kerem'in arasına oturdu. Hepten kızmıştık baktım erkeklerin rahatsız olma gibi bi durumu yok sinirden eşyalarımı topladım Koray'ın elindeki kalemide sinirden çektim aldım ve kütüphanenin çıkışına doğru koşar adımlarla yürüdüm. Omzumda bir el hissettim Koray'dır diye itekledim ama Laraymış. Peşimden gelmiş kızlar...

Neden sinirlendim hiç anlamıyorum ama erkeklerin bu gıcık kızları umursamaz hâli beni küplere bindirdi acaba bazen çok mu takıyorum şu kızları diye düşünürken okulun ikinci günü bana yaptıkları şaka geliyor aklıma daha okulda yeniyiz böyle birşey beklemiyorum kantindeyim sıra bekliyorum yemek almak için. O zamanlar Laralarla çok samimi değiliz. Yemek aldım boş bir masaya oturdum sonra bu ucube geldi yanıma ilk başta çok arkadaş canlısı geldi bana. Buraya oturabilirmiyim dedi bende onaylayınca oturdu. Elinde iki kola vardı birini bana uzattı ve bunu sen al fazlası zarar dedi

Bende saf gibi kabul ettim. Sonra ben peçete alıp geliyorum dedi ve gitti ben de kolayı açayım diye düşünüp açtım. Açmamla kola yağmuruna tutuldum meğer kolayı sallamış elimde patlasın diye bana vermiş bide bunu videoya çekmiş. Sonradan sildirdirdim videoyu ama rezil olmuştum.Bence kızmakta haklıydım.

Okul dağılalı çok olmuştu bizde kızlarla eve doğru yola çıktık. Kendi aramızda konuşurken karşımıza Burak ve arkadaşları çıktı. Burak bu aralar hiç bana bakmıyordu heralde utanıyordu Koray'dan dayak yediği için. Merhaba Nur o gün olanlardan dolayı senden özür dilerim dedi. Kaan

Nur şaşırmıştı e tabi bizde bu çocuktan özür hiç beklemiyorduk. Nur cevap vermedi. Bence haksızlık ediyordu Nur bu çocuğa sonuçta hatasını anlayıp özür diledi derken Kerem'in sesini duyduk "yine mi sen lann"

Kaan hiç ses çıkarmadan sadece Nur'a bakıyordu. Amacı kavga çıkarmak değildi bu çocuğun Nur'da bunu anlayıp "tamam kaan sonra konuşuruz "dedi.

Kaan'da bir mutlu ayrıldı yanımızdan derken Keremler yanımıza geldiler. Biz biraz kırgındık onlara bu yüzden sordukları soruları cevapsız bırakıyorduk. Anlamışlardı hatalarını ama yanlarında Koray yoktu.

KANKALAR ARASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin