KURTULMA SAVAŞI

1.BÖLÜM

Adney, şimdiki hayatına alışabilecek mi ? Loş bir ışığın içinde yarı baygın bir şekilde yerde yatıyordu . Gözleri yavaş yavaş açılmaya başladı ve sonunda tamamen açıldı . Nerede olduğunu bilmiyordu ,nereden geldiğini bilmiyordu , niçin geldiğini bilmiyordu . Olamaz , hiçbir şey bilmiyordu !!!

Üzerindeki gri tişörte baktı üzerinde bir yazı yazıyordu . Kendi hayatından hiçbir şey hatırlamıyordu ama harfleri hatırlıyordu . Sadece harfler değil. Bisiklete binmek , yüzmek paten kaymak vb. gibi fiilleri hatırlıyordu .

Tekrar gri tişörte baktı üzerinde büyük harflerle "ADNEY" yazıyordu . Kendi ismi olduğunu düşündü . Zaten öyleydi. Adney neden hiçbir şey hatırlayamadığı ve nereden gelip nereye gittiğini bilmediği için kendisini biraz korku ve şaşkınlık ele geçirdi.

Bulunduğu oda içi loş ışıkla dolu olan duvarları beyazlıktan parlayan bir odaydı . Adney burada uyanmadan önce ne kadar süre kaldığını bilmiyordu ama nedense yıllarca burada kalmış gibi hissediyordu .

Birden ışıklar yanıp sönmeye başladı . Adney bunun üzerine bir çığlık attı . Çok korkuyordu . Kalbinin güm güm sesini duyabiliyordu . Sonra beyaz duvar ortadan ikiye doğru yanlara ilerleyerek açılmaya başladı . Dışarıda ne olduğunu anlamaya çalıştı . Dışarıda ağaçlar, birkaç bina " beş katlı yada beş katın altında" olacak şekilde , büyük duvarlar ve bir grup insan vardı . Alan ikiye ayrılmıştı . Alanı ikiye ayıran duvarın üzerinde yine büyük harflerle " A KIZLAR GRUBU " yazıyordu . Adney bunları odadan kafasını çıkararak görmüştü . Gördüklerine inanamıyordu.

Sonra bir grup erkek yanına geldi ve ona uzun uzun baktılar . Sonra içlerinden biri " Merhaba Paykan ' a hoşgeldin . " dedi sonrada üzerine " Benim adım Paulo , senin isminde Adney olmalı . Çünkü üzerindeki tişörtte yazıyor . Paykan' daki birçok kişi ismini böyle kazandı . İstersen sana burayı gezdireyeim . " diye ekledi Adney çevresindeki insanlara güvenebilir miydi ? Ama yapacak başka bir şey yoktu

Adney çaresiz " Tamam " deyip onlara doğru yönelmeye başladı . Bu insanlara güvenebilir miydi? Bu soruyu aklından çıkararak Paulo ' nun yanına gitti ve " Ben de merak ediyorum " dedi. İçinden bir ses Paulo ve bu insanlarla çok yakın arkadaş olacağını söylüyordu .

İlk olarak binalara gittiler . Paulo bu binaların içerisinde barındıklarını söyledi . Bu binalar çok eski ve yıllar önce terk edilmiş gibi duruyordu . Sonra da ormanı gezdiler . İkisi gezerken Paulo ' nun yanında bir çocuk ilerliyordu. Paulo hemen onu Adney 'le tanıştırdı . " Üzgünüm , unutmuşum Adney . Bu arkadaşım Evan . Evan, arkadaşım bu da Adney aramıza yeni katıldı . " dedi.

Evan kahverengi uzun saçlı , beyaz tenli ve zayıf bir erkekti . Adney " Tanıştığıma memnun oldum. " dedi . Evan da " Ben de tanıştığıma memnun oldum Adney . Burası sana çok yabancı geliyor ,sen de bizim gibi bir şey hatırlamıyorsundur . Burayı yakında tanıyacaksın dostum . Neyse biz sana etrafı tanıtmaya devam edelim. Adney konuşmaya başlayarak " Burası neresi ,etrafımız neden çevrili , neden hiçbir şey hatırlamıyoruz ? " dedi. Evan da cevap olarak " Dostum şimdi soru sorma vakti değil , her şeyi yavaş yavaş öğreneceksin . " dedi.

Sonra etrafı dolaşmaya devam ettiler . Adney uzun süre boyunca konuşmadı . Paulo etrafı anlatırken Adney sessizce dinliyordu . Sadece etrafı öğreniyorlardı . Adney 'ın merak ettiği bir soru vardı . Hemen sordu . " Siz erzak ihtiyacınızı nasıl karşılıyorsunuz ? " Paulo " Bize erzaklarımızı havadan bazı uçan pervaneli araçlar tarafından gönderiliyor . Onların ne olduğunu bilmiyoruz. İsimlerini "gönderici" koyduk . Sadece erzak değil giyecek kıyafet , uyumak için yatak , yastık vb. şeyler gönderiyorlar." diyerek cevapladı .

Paulo yanından geçtikleri alanı ikiye ayıran duvarı Adney ' e anlatmaya karar verdi "Dostum , bu duvarın arkasında bizim gibi tek farkı kız olmaları gereken bir grup olduğunu düşünüyoruz . Onları hiç görmedik ama sesleri geliyor . Göndericiler bazen bizim üstümüzden geçip onlarada eşya bırakıyor. " dedi.

Paulo devam ederek " Eğer merak edersen geldiğin o loş ışık dolu beyaz odayı anlatayım. Adney " Çok merak ediyorum , olur. " dedi. Evan öne çıkarak " Bırak Paulo ben anlatayım " dedi. Paulo da " Tamam hadi bu sefer sen anlat Evan. "dedi.
Evan anlatmaya başladı " Dostum biz burada altmış - yetmiş kişi yaklaşık varız . Buraya ilk başta o beyaz odanın içinde yirmi kişi gelerek başladık. Odadan çıķarak burayı keşfettik . Göndericiler eşya gönderdiği için hayatta kaldık .Aramızda iş bölümleri yaptık. Mesela çiftçi , kasap , doktor vb. işler kurduk. Çünkü göndericilerin gönderdiği eşyaların yetmediği oluyordu bazen , şimdi konuyu senin gelişine yönlendirelim .Sadece sen tek başına gelmedin . Yirmi kişi gelen grupta ben Paulo vardık . Yirmi kişi gelince artık her iki haftada bir bir kişi aramıza katılmaya başladı . Ben ve Paulo eskilerdeniz. Sen en son geldin. Etraf sana çok yabancı geliyor .Biz de ilk geldiğimizde çok korkuyorduk. Ama uzun süre sonra korkuyu atlattık.Bütün bu olanlar kızlar grubunda da yaşandığını düşünüyoruz . " dedi.