Mr. Antipatiko [On Hold]

Mr. Antipatiko

Hiii guys. Itago nalang natin ang totoo kung pangalan sa Cheesyxx, ang korni ng pangalan ko noh? Haha! Sorry mga yow's wala ko kasing maisip na username. Anyways, sana magustohan niyo ang story ko na ginawa. And i hope you'll support my story until the end :))) Thank you! <3 Hindi man kita kilala pero i love you for reading my story :D

EPILOGUE~

Loving someone is the most stupid thing ever. Alam niyo kung bakit? Kasi kahit nasasaktan ka na mina-mahal mo parin ang tao na yun. Hindi ko alam kung ako lang ba sa mundo ang hero of love. In short, martyr sa pagibig pero ganyan talaga ako.

Kahit masakit na i have a big hope na mapapansin din niya ako araw-araw.

Minsan nga tinatanong ko si Heart kung bakit siya ang tinitibok ng puso ko, pero ganun talaga eh.

Loving someobe is beyond our control. Someobe? Hahaha! Anyare? XD Joke. Dapat someone yan. Hahaha.

Pero the right guy for me was just infront of me. Hindi ko lang siya napapansin. Mapansin ko kaya siya?

CHAPTER 1: NEW SCHOOL

Cassie's POV

Okay Cassie! Kaya mo toh. Ang hirap naman pala kumuha ng self confidince noh? Haaay naku! Kung hindi ko lang mahal si Ryan hindi talaga ako pupunta dito sa Manila at mag-aaral dito sa St. Anthony Academy, pero wala eh mahal ko talaga. Sa Cavite naman talaga ako tumitira sumama lang ako kay kuya dito sa Manila kasi dito na siya mag-aaral ng college. Kaya nung 2nd year palang ako gumawa talaga ako ng paraan para makakuha ng scholarship dito SAA. And thank God! It did happen :D

95% sure ako na mabu-bully ako dito kasi commoner lang ako. Hindi naman kami mayaman, kasi si mama pumunta agad doon sa heaven, si papa naman paextra-extra lang sa Cavite. Kaya kaylangan namin magpart time job ni kuya kundi mamatay kami sa gutom.

"Oh my gosh, what the hell is she wearing?"

"Ohh. That girl so pathetic"

"I think she's a commoner"

"She's kind of boyish thou"

NOSEBLEED. See? Kapapasok ko palang yan na agad ang mga narinig ko. Ano ba ang sinu-suot ko? Edi syempre damit, joke. Medyo boyish kasi ako yung damit ko medyo malaki tapos meron pa akong bullcap. Paano naman kasi may kapatid ko na lalaki tapos halos lahat ng mga pinsan ako lalaki. Kaya i'm one of the boys.

Hinanap ko na ang classroom ko baka pa kasi ako matunaw sa mga babae na nakatingin sa akin ng masama. And finally! I found my classroom :)) Umupo na ako sa seat ko, to be honest wala akong seatmate. Sa right seat,walang nakaupo. Sa front ko walang nakaupo, sa right side ng front seat wala din nakaupo. Ganun ba talaga sila kasama?

Wala man lang akong seatmate/s T.T Grabe naman toh! Pero ok lang hindi naman sila ang habol ko dito si Ryan naman eh. Basta kasama ko si Ryan at makita ko siya everyday okay na yun sa akin :D

"Hi. I'm Cassandra Mae Muñez, please be good to me :)"

Binigyan ko sila ng sweet smile pero ang mga babae nakatingin lang sa akin ng masama. Pabalik na sana ako sa seat ko ng biglang....

"I think we have a commoner in the school already"

Tapos lahat nagtawanan. Grabe! Napahiya ako nun, SUPER. Bakit ba big deal ang pagiging commoner ko? Bakit makakain ba nila yun? Tsss.

****

Natapos na ang isang FIRST HORRIBLE DAY sa school. Para lang akong nasa hell! Lahat ng babae inaapi ako, mga lalaki naman hindi ako pinapansin.

[A/N: Edi magpapansin ka!]

Hoy author! Wag ka ngan maingay diyan. POV ko toh okay!? By the way, I'm 16 years old. Isang 3rd year H.S. commoner.

Nasaan ba si Ryan? Diba dapat nandito siya ngayon kasi pasukan na? Don't tell me lumipat nanaman siya! Sayang lang ang effort ko. Huhuhu.

Tapos biglang nagsigawan ang mga babae. Ano ang meron? Artista? Alien? Gwapo? Wait. Syempre may gwapo, naghihiyawan kasi. Ang ingay-ingay nila! Jusko!

Tumingin ako sa mga lalaki na dumadaan. Kaya pala ang ingay-ingay nila kasi mga gwapo naman sila. Pero yung isa parang si Ryan, hindi ako sigurado kasi nakatalikod kasi. Bumaba na ako para makauwi na...

O.O

Ohhhh myyy goood!

Si Ryan! :D

Pero may kasama siya tapos umalis na. Linapitan ko si Ryan. GRABE. Gwapo parin siya kahit ilang years na kami hindi nagkita, namiss ko talaga siya.

"Ryan! :D *hug*"

Pero bigla niya akong tinulak pero hindi malakas. Bakit? :((

"Ummm. Miss, i don't know you. Sorry"

"Hahaha! Hindi ka parin nagbago noh?"

"Seriously i don't know you"

Huh? Nakaka-nosebleed naman toh.

"Ako toh si Cassie :)"

Tapos umalis na siya. Grabe! Ginawa ko ang lahat para makapunta dito sa Manila tapos makapasok dito sa St. Anthony Academy tapos sasabihin niya hindi niya ako kilala? Grabe naman. Potcha lang! :((

Ryan's POV

Dang it! I really hate girls here in school. Their so LOUD. Makauwi na nga!

Hii I'm Ryan Anthony Reyes. Mayaman naman kami, pero ayaw ko na pinanganak ako na gwapo. Kasi dadaan lang ako sa school corridor, labasan lahat ng babae at magsisi-sigaw. Bakit? Artista ba ako? Jeeez.

Kaya hindi ako nanamamansin sa school. Isa akong masungit kasi ayaw ko sa mga babae doon, meron naman akong kaibigan. Siya si Christian Celliano. Heartthrob din, pero ayaw din niya ng too much attention.

Nakauwi na ako ng bahay, sakto lang dinner na.

"Hi ma, hi pa"

"Oy Ryan nandito kana pala"-Dad

"Tara its already dinner"-Mom

I just gave them a nod. Tapos umupo na ako sa table nagugutom na din kasi ako eh.

"So how was school?"-Mom

"Its still the same"

"Anything new?"-Dad

Wala naman talagang bago na nangyari kanina. Its still the same. Wait! The girl...the girl who hugged me. To be honest, i don't even know the girl. She just hugged me. Pero nung tumingin ako sa kanya, her face was so familiar. I just don't remember her. Tapos feeling ko mabait siya hindi siya katulad ng mga ibang babae diyan sa school. ANNOYING.

"Actually there is. There was a girl na hndi ko kilala pero she just hugged me"

"O.O Really?"-Mom

"Hindi ko siya kilala. Sabi niya pangalan niya ay..Ca..Cassie? I guess thats it"

O.O <----- Yan ang mga mukha nila.

"Bring her here"-Dad

"Pa, hindi ko nga siya kilala"

"You know her, kilalanin mo lang siya. Bring her okay? Goodnight Ryan :)"

Tapos pumunta na sila sa taas. What the hell was that for? Kilala ko ba talaga si Cassie? Whoever she is. She seems kind naman, maybe i'll talk to her pero hindi bukas. Another day.

-END OF CHAPTER ONE-

Hii guyz. Don't forget to vote and comment. Thank you for reading my story, don't worry i'll update it! Thank you don't forget to vote and comment <3