Odama girdiğimde ne yapabileceğimi düşünüyordum.Ece için endişeliydim.Yaklaşık yarım saat olmuştu ama Ece'den ses çıkmamıştı.Beni çağırması gerekmiyor muydu?Odamdan çıkıp kapısına yaklaştım.Ses gelmiyordu.Kapıyı tıklattım fakat gene bir cevap alamadım.Yavaşça içeri girdim.
Yatağındaydı.Uyuyup uyumadığını göremiyordum.Arkası dönüktü.Kısık bir sesle "Ece?" dedim.
Uyumuştu.Fakat gözleri ıslaktı,belli.
-Odasından çıkta uyusun meleğim.Onu rahatsız edeceksin.
Gelen mesajla irkildim.Bu herif her kimse bizi her dakika izliyordu.Ece'nin neden ağladığını anlamıştım.Onu izlediğini fark etmişti çünkü Ece'de.
'Aşağıda falan olabilir mi' diye düşünerek camdan baktım.Kimseyi göremedim.Ya karanlık olduğundan ya da kimse olmadığından,bilemiyorum.
Şimdilik en doğru şeyin Ece'nin yanında kalmak olduğunu düşündüm.Yarın sabah ne yapacağımı tekrar düşünecektim.
Ece'nin yanına yattım.Sım sıkı sarıldım.Öylece uyumuşuz.
Sabah telefonun sesiyle uyandım.Arayan Çınar'dı.Olanları Poyraz'dan duymuş olmalıydı.Meşgule atıp odadan çıktım.Ece'nin uyanmasını istemiyordum.
Odadan çıktıktan sonra Çınar'ı aradım.Sesi telaşlıydı.Poyraz yanındaymış ve Sarp'ta. Sonuçta hepsi kaç yıldır bizi tanıyorlar. En az benim kadar endişelenmeleri normaldi. Sitenin kafesinde buluşmayı teklif ettiler ama büyük ihtimalle Ece istemeyecekti.
15 dakika sonra hepsi bizde toplanmışlardı.Ece hala uyuyordu. Bugün kahvaltıyı ben hazırlayabilirdim.
Yaklaşık bir saat sonra kahvaltı faslı bitmişti. Kimse iştahla yememişti.Hele Ece zar zor iki lokma almıştı.
Salonda oturmuş ne yapacağımızı düşünürken Ece'nin telefonuna bildirim geldi.Hepimiz bir anda korkan gözlerle ona döndük.Yanına yaklaşıp bende gelen mesajı okudum.
-Korkma küçüğüm,lütfen.Sana zarar vermeyeceğimi de söyledim.Rahatla biraz.Alt tarafı seni seviyorum biraz ekşın olsun diye şeettim ahaha istersen bugün buluşabiliriz?
Ece gülümsüyordu sanki. Bu kız çıldırmış olmalı bir mesajla nasıl olurda yumuşayabilirdi. Onu tanıyorum şimdi bana gideyim diye yalvaracak.
Düşündüğüm gibi masum masum gülümseyerek bana döndü."Doruk bu her kimse onu görmek istiyorum."
İnatlaşmayacaktım,kafasına koymuştu bir kere.Ayrıca onların yaşı için gerçekten ekşın bu demek olabilirdi.Ama lanet olsun beni de korkutmuştu o çocuk.
"Ece tamam kabul ama tek şartım var bende geliyorum."
"Kabul."
Gülüyordu.Çocuğa mesaj yazdı.Sarp'a baktığımda yüzü asıktı.Bu kerizde seviyodu sanırım Ece'yi.Hayır anlamıyorum.Ne buluyorlar bu kızda?Bence gerçekten tanımıyolar.Yoksa Ece dayanılmaz biri ahaha.
-Her kimsen ekşın için büyük bur azar işitceksin geri zekalı.Bugün gelebilirim ama nereye ve saat kaçta?Peki seni nerden tanıycam?Klişe bir şekilde kırmızı karanfil falan deme sakın.O yüzden sarı papatya tak ahahah.Yalnız tek sorun abimde yanımda olucak.E haksızda sayılmaz değil mi?
-Sarı papatya ahaha tamam ne istersen o.Abin mi?Sanırım biraz tırstım ve bunu hak ettim.Peki benimle tanıştıktan sonra gidicek mi? Rahat konuşamam.
-Ahaha Doruk tanıştıktan sonra yanınızdan kalkarım ama uzaklaşmam izlerim sizi diyo.Benim için sorun yok o yüzden.
-Benlik de yok o zaman. Saat dörtte sizin sitenin kafesine gelebilirim sen yorulmaa.
-Peki görüşürüz.Bakalım bizi telaşlandıran ve beni bu kadar yakından tanıyan kişi kimmiş? :)
