Yine kendimi yazarken buldum, ama yazacak hiçbir şey bulamıyorum. Ne yapmalıyım bundan sonra hiçbir fikrim yok, bir dağ türküsü çalar içimde sözleri dolup taşan içime sığmayan bir türkü. İsyan ateşiyiz biz! Diyerek haykıran sözler, insanlar, çağlayanlar bir fırtına gibi parçalıyor ciğerimi adım atacak halim yok artık. Yanarız biz alev alev dağların doruğunda zafer namlularında, kaybedecek hiçbirşeyimiz olmadan çıktık bu dağlara ama biliyoruz kazanacağımız çok şey var artık özgürlük için varız. Kalleşçe karşımıza çıkamadan sırtımızdan vurmaya çalışanlar için çıktık. Ve yolumuzda kimse duramaz artık eğer bir haber alamazsan benden gülüm öldü dersin özgür oldu artık dersin beni hep en yakınında bulacaksın senden hiç gitmeyeceğim sen benim özgürlük çiçeğimsin Gülüm. Başını omzuma yasladığın günleri görmek isterdim ama artık çok geç ben tutsak olmayacağım artık ama ne kadar uğraşsamda tutsaklığım hiç geçmeyecek ben sende tutuklu kaldım, tutsak kaldım, kopamayacak haldeyim. Bir dağ türküsü söyle bize güzelim solyanımı sol yanında bulayım istiyorum içinde özgürlük olan türkülerden istiyorum. Vazgeçemediğim yollarda bulayım seni hayallerimizi süsleyen ol, el ele tutuşup özgürlük için yürüyelim karşı gelenlere göğüs gerelim hiç vazgeçmeyelim bu sevdadan ne sen benden geç, ne de ben senden. Bir güneş daha doğru ağrıyan gözlerimin parıltısını sırma saçlarına bakarak ovalarken kendimi düşünür oldum yine bi sancım var sol yanıma bıçak yarası gibi vurdukça rahatsız eden kendimden geçiren bir acı artık daha çok bitmişliğe doğru sürüklenir haldeyim ard arda yaktığım sigaraların ağzımda bıraktı o iğrenç tat beni rahatsız ediyor ufukta gözüken dağlar ağaçlar bulutlar güneşin batışı havaya verdiği kızıllık gökyüzünün mavi tonlarından sıkılmış gözlerini anımsatıyor bana kimse sen gibi değil insanlar umrumda değil. Yokluğun bir yangın çıkarttı içimde gözlerimi kapatsam yüzün hep gözümün önüne geliyor sanki ufak bir tebessüm beliriyor yüzümde bir rüyaya dalsam sana birşey olmuş korkusuyla açıyorum gözlerimi nasılsın şimdi hiç bilmiyorum, yalnızmısın, kiminle gülüyorsun, kiminle ağlıyorsun, kiminle mutlusun en önemlisi de bu galiba benimle mutlu olamadığını biliyorum çünkü benimle mutlu olsaydın bir başkasını seçmezdin seninle mesajlaşırken bile gülen bir insanı elinin tersiyle iten sen kadın, Sen çok güzelsin. Bir güneşin önünde dalgalanan BAYRAK gibi mutluluk veriyorsun bana yanında hiç yüzümün asık olduğunu aklımda hayalini bile kuramıyorum saçlarının rüzgarda dalgalanışına hiç tanık olmadım. Seninle hiç bir cadde de yürümedim aynı yollardan geçmedim aklımdan hiç gitmiyorsun gül güzeli. 3 senenin ardından hâlâ kendimi düzeltemedim belki de izin vermiyorumdur kendime her zaman karşıma çıkmayı hayatımı düzenimi bozmayı cok iyi biliyorsun peki neden benim iyiliğimi birazcık düşünerek yardım etmeye çalışmıyorsun neden. Sayende herkese rezil oldum :) komik dimi hemde çok bir erkeği ağlayarak görmek insanların aklında onun hâlâ cocuk olduğu düşünülür aslında hiç öyle değilim içimde öyle bir dert var ki atamıyorum içimden hiç gitmiyor boğazıma haram lokma gibi takılı kaldı geçmiyor herkes anladı derdimi bir sen anlamadın belki de en çok sen anladın da benden bu kadar uzak kaldın yaşamak istemiyorum. Kimseyi sevemiyorum sen gibi bitti dimi herşey sen başkasında ben sende tutuklu kaldım bu böyle devam edecek gibi ama bunlar bana ders olsun bir daha birisini sevecek olursam onu kalbimi göstermeyeceğim ne kadar çok sevdiysem kırılan hep ben oldum sevmeden de hayat geçmiyor be güzelim benim suçum ne burda çok mu sevmek yoksa değeri olmayan beş para etmeyen insanlara değer vermem mi ? Merak etme bunlar sana olan son satırlarım içimde o kadar şey var ki ama yazamıyorum kırılırsın diye korkuyorum hâlâ seni düşünüyorum dimi çok aptalım.
