İçten Bir "SÖZ" Ver Bana

4. Bölüm~Feyzullah için zor olanı~

Yazardan:
Bütün tim hastanede Keşanlı'nın ameliyattan çıkmasını bekliyordu.
Ateş: Hadi be Keşanlı. Öldürdün oğlum meraktan.
Tahir: Komutanım ameliyat çok uzun sürmedi mi?
Yavuz: Azıcık sabredin oğlum. Amma sabırsız çıktınız. Keşanlı bu bizi bırakıp bir yere gideceğini mi sandınız ?
Çaylak: Ne yapalım komutanım. İnsan merak ediyor.
Yavuz: Hepimiz merak ediyoruz Çaylak. Ama sabretmemiz lazım. Dimi Hafız?
Hafız: Allah sabredenlerle beraberdir komutanım😊.
Fethi: Eylem kızlar ve siviller nerde?
Eylem: Bende tam onları arıyacaktım Fethi. Onları bizimkilerin yardım kuruluşuna bıraktım.
Fethi:Tamam ara bakalım😉
*Eylem kızları arar.*
                              《•》
Güler: Kızlar ben bir Su'ya bakayım. Çok dışarda kalmasın belli mi olur Karabayıra😄
Nazlı:Tamam annecim😙
*Güler dışarı çıkar. Bahçeyi dolaşır ama Su'yu bulamaz. İçeri döner.*
Güler: Kızlar Su yok.
Bahar: Emin misin Güler abla? İyice baktın mı etrafa?
Güler:Evet Bahar heryeri dolaştım. Yok!
*O sırada Eylem arar.*
Bahar: Alo Eylem.
Eylem: Bahar nasılsınız? Öyle aradım iyi misiniz diye.
Bahar: Biz iyiyiz de Su yok!
Eylem: Nasıl yok? Ne demek yok Bahar😦!
Bahar: Ya 2 dakikalığına dışarı çıkacağım hava almaya dedi. Sonra gelmedi😢
Eylem: Tamam ben hemen geliyorum.
Fethi:Noldu Eylem?
Eylem: Ş-şey Su...
Çaylak: Nolmuş Su'ya? Bişey mi oldu Eylem? Söylesene!
Eylem: Su kaybolmuş!
Çaylak:Ne?!😦
Yavuz: Çaylak sakin ol. Sakin halledicez. Fethi sen Eylemle git. Ateş sende sivillerin ve kızların yanına git. Biz burda kalıp Keşanlı'nın çıkmasını bekleyeceğiz.
Ateş&Eylem&Fethi: Emredersiniz!
*Hemen yola koyulurlar. Polislerede haber verirler.*
Eylem: Allah'ım birşey olmasın nolur bişey olmasın..!
Fethi: Tamam Eylem sakin ol!
Eylem: Nasıl sakin olayım ya nasıl! Onları öyle bırakmayacaktım işte. Hepsi benim yüzümden. Oof of!
Ateş: Kendini suçlamayı kes Eylem. Senin bir suçun yok!
*Yardım kuruluşuna gelirler.*
Ateş: Nazlım... *Alnına bir öpücük kondurur.* İyi misiniz?
Nazlı: İyiyiz Ateş ama Su...😢
Ateş: Bulacaklar Nazlım bulacaklar...
Fethi: En son neredeydi Su?
Bahar: Bahçeye çıkmıştı hava almak için.
Fethi: Eylem gel bir bakalım.
*Bahçeye çıkarlar. Su kaçırılırken cebinden düşen telefonu bulurlar.*
Eylem: Bu Su'yun telefonu!
Fethi: Ceren komiserime götürelim belki parmak izi tespit edilebilir.
Eylem: Tamam ama biraz etrafa bakalım. Belki birşeyler daha buluruz.
*Binanın biraz ilerisindeki parka giderler ve yaşlı bir güvenlik görevlisiyle karşılaşırlar.*
Fethi: Pardon amcacım. Biz bir kız arıyoruzda.
Eylem: Böyle kumral saçlı,yaklaşık 1.60 boylarında,mavi gözlü,üzerinde uzun pembe ceket vardı.
G.görevlisi: Evet öyle birini gördüm. 2 adam kolundan tutmuşlardı. Arkalarından yetişmeye çalıştım ama yetişemedim hemen polisi aradım.
Fethi: Tam olarak nereye gittiler amca?
Eylem: Şurdan sağa döndüler bir daha göremedim valla oğlum.
Fethi: Sağol amcacım. Çok teşekkürler. Yürü Eylem yürü!
*Ve koşmaya başlarlar.*
Hastanede:
Çaylak: Oof of! Bir yandan Keşanlı abim bir yandan Su😥😢...
Hafız: Üzülme Çaylak. Keşanlı sağ sağlim çıkacak ameliyattan. Su da bulunacak inşallah.
Çaylak: İnşallah abi
*Sarılırlar, Feyzullah ağlamaya başlar. O sırada doktor gelir.*
Doktor: Hastanın yakınları mısınız?
Yavuz: Evet biziz.
Doktor: Hastanın durumu şuan iyi. Hayati tehlikeyi atlattı. Çok zorlu bir ameliyat oldu. Şuan baygın ve içeri sadece 1 kişi alabiliriz.
Çaylak: Komutanım nolur ben gireyim.
Yavuz:Gir oğlum gir. Al işte Keşanlı bizi bırakır mı? Gel buraya😊
*Sarılırlar ve Çaylak içeri girer.*
Feyzullah: A-abi... Seni ne hale getirdi o kansızlar... Ah be abim... *Keşanlının ellerine tutarak ağlamaya başlar.* Senin derdine yanıp tutuşurken üstüne birde Su kayboldu. Anlamıyorum ki abi... Neden hayat hep iyileri ta kalbinden vurur...
*Hafif sırıtarak* Hani sen hep dersin ya "Güçlü ol Çaylağım,GÜÇLÜ OL! Geçecek hepsi" diye... İşte bazen geçmiyor ki... Düğüm oluyor bütün sorunlar... Çözemediğim bir kördüğüm...*Eliyle gözlerini siler ve tam dışarı çıkacakken seslenir*
"Güçlü ol Mücahit abim,GÜÇLÜ OL! Geçecek hepsi..."
                             《•》
Su'dan:
Yavaş yavaş kendime geliyorum.
Evet... Evet gözlerimi açtım sonunda. Burasının neresi olduğu hakkında bir fikrim yok. Ama... Hayır ya... Hayır olamaz ki... Rüyadayım,rüyadayım,rüyadayım. Hadi kızlar, Feyzullah uyandırın beni... Uyandırın beni! UYANDIRIN BENİ ALLAH KAHRETSİN UYANDIRIN!
*Su yataktaki battaniyeyi kafasına kadar çekmiş,öylece çığlık çığlığa ağlıyordu. Sesini duyan sarhoş  adamlardan biri odaya geldi.*
Sarhoş adam 1: Ne bağırıyosun kızım gece gece!
Su:*Çığlık atarak* Ya nerdeyim ben şuan! Ne yapıyorum burda! Aağhhhh!!
*Son çığlığı cidden güçlüydü.*
Sarhoş adam 1: Sesini kesmezsen aynı şeyleri zevkle tekrar yaşatırız.
*Su krize girmiş gözüküyordu. Hemen eliyle ağzını kapattı ve istemsizce elleri titremeye başladı. Sarhoş adam kapıyı çarpıp gitti.*
*Su yerdeki kıyafetlerini gördü ve hemen eliyle alıp üstüne giydi. O kadar korkmuştu ki bir ara istemsizce çığlık attı ve ardından hemen ellerini ağzına götürdü. Gözleri kararıyordu. Ayağa kalkmaya çalıştı ama dengesini kaybetti. Kendini topladı,ellerini sıktı ve ayağa kalktı. Oda çok küçüktü ve bir penceresi vardı. Pencereyi gören Su,pencereye yaklaştı.*