Kung Para Say, Para Sayo ^_^ *MAYWARD*

Family 2

Edwards POV
I think it was a bad idea to ask her about the scenery
Lutang na siya, nakatulala siya lagi sa wala at hindi siya masyado nakatutok sa klase kagaya kanina tinatawag siya tapos hindi niya alam ung ginagawa ni mam pati sa lunch tahimik lang siyang kumakain na walang imik kanina as in poker face
I think its my fault....
hanggang ngayon eh uwian na

"May?"

"Hm?"

"Sorry..." sabi ko habang tinitignan ang reaction niya

"For what twin?" sabi niya habang hunaharap sakin

"May naalala ka ata sa sinabi ko kanina.. kaya lutang ka.."

"Ahhh yun... ok lang nagrereflect lang ako kilala mo naman ako pag nagrereflect" sabi niya habang ngumingiti

pero halatang iba ung ngiti...

"5 pa lang ah deretso na tayo sa mall pagkatapos magbihis para tambay na rin" dagdag pa nito
Tumango na lang ako
at nang makauwi kami ay nag ayos muna kami bago umalis
Nang makarating na kami tumambay muna kami sa tahamik na parte ng mall

"Twin may papabasa ako sayo ito ung mga first year high school pa ako... " sabi niya sakin habang inaabot ung lyric notebook niya kasabay ang headset na hawak hawak niya

Bakit?

1) Di ko na alam
kung ano bang gagawin
Di ko alam
kung bat mo nagawa yun sakin
Di mo ba ako mahal o kahit sila manlang naman ang hindi mo iniwan...

Pre-Chorus
Ang hirap tanggapin
Pero kailangan lisanin
Ang hirap tanggapin
Na wala ka na sa amin

Napatingin ako kay May na sangayon pala ay nakatingin ulit sa kawalan at bumalik ako sa pagbabasa

Chorus:
Simula pa lang ikaw na ang tinitignan tinututukan pinapangarap na kahit makasama lang
Ang sakit sa pakiramdam na kami'y parang wala lang
Kahit minsan ba'y napaisip
Na ika'y pinapanaginip
Bakit?

At yun na ang last nangmatapos kong basahin tinitigan ko lang siya

"Sorry kung medyo pangit bago pa lang ako sa pag susulat niyan eh" sabi niya sabay ngiti

Pinasandal ko ang ulo niya sa balikat ko

"Who left you?"

"Si papa ko ^_^ di ko alam kung masaya siya ngayon pero sana masaya siya kasi tatay ko parin un eh kahit nainiwan kami mahal ko parin un" deretso niyang sabi

Napaisip ako kung ung taong nasa panaginip ko ...

"Lovebirds ah" sabi naman ng babaeng pumukaw ng attensyon namin

Agad namang tumayo si may at niyakap yakap siya at pinadparan siya ng mga halik

"Hi buddy" ika ko nalang habang nagtatatalon sila

"Hi bud" sagot niya naman

"Hala atee you look beautiful in personal ah" sabi naman ni May habang nakayakap parin sa kaniya

"You too ah your very cuteeee" sabi ni ate laura habang pinipinch nose niya

"You came early ah i thought you said 6" sabi ko at hinug na rin siya at humiwalay din

" My flight got early eh, are you officially dating?" tanong nito samin

Tumango lang naman kami

"Yieeeee good for you bud but i think you took too long 6 months really?" pangaasar nito

"Give me a break pls" sabi ko naman

" Lets go watch a movie and have fun because i will go to La Union later at 10 pm" deretso niya namang sabi

"Ha?? You will go so soon?" angal naman ni May

"Yes eh my mom told me to" sabi niya naman

"So we should go na para makarami" sabi ko naman habang tinutulak sila

Maymays POV
Pinabayaan ko na lang mawala lahat ng lungkot kasi ngayon ko lang makikita si ate laura kaya ayon nag Sine kami at karaoke na rin ang galing pala niya kumanta at pati ako napasubo

"Go Twin!" sigaw naman ni ed
ngumiti na lang ako tumuloy sa pag kanta

Ang swerte ko lang at may dumating na isang Edward Barber sa buhay ko na andiyan para sa akin
Agad agad din naman ako napalapit kay ate laura kasi napaka sweet at caring niya kahit na nosebleed na ako haha ang saya feeling ko tuloy magkakaroon ako dahil sa mood swings ko xD

Hindi namin namalayan ang oras at 9 na pala kaya napagpasiyahan naming kumain at ihatid na rin siya papunta sa sakayan niya

"Bitin ateee >_<" sabi ko habang nagmamaktol

"We"ll do it longer next time promise" sabi niya habang pinipinch ang cheeks ko

"Oh buddy i have something to tell you" dagdag niya habang tinatawag si ed
lumapit siya rito at may ibinulong napangiti bigla si ed kaya medyo nag taka ako

"Bye ateeeee alabyyu ill miss you!!" sabi ko nang papasok na siya

"Lets go?" tanong naman nitong katabi ko

"Sure" sabi ko na lang at umuwi na kami kasi medyo gabi na rin dumiretso ako sa rooftop at humiga sumunod naman si ed at binigyan niya ako ng jacket para pang kumot

"Yung papa ko un nga iniwan kami at ang alam ko may iba na siyang pamilya pero hindi un sinabi sakin ni mama narinig ko lang sila sa phone" panimula ko

"Kaya eto si mama doble kayod para di ako mapatigil ng pag aaral pati si kuya nagtrabaho para di ako tumigil at masaya ako ngayon na hindi kami nagbabayad sa school at sagot na rin nila ang apartment namin ni viv kaya hindi na sila masyado na aabala... ang natira na lang dito sa pilipinas ay si Lola Lorna ko at thank God kasi malakas siya at wala siyang sakit" derederetso kong  sabi

"Thats my family"dagdag ko pa habang nakangiti

"If you ever get lonely, you have a human hugging machine ok" sabi niya habang tinuturo ang sarili niya
agad ko naman siyang niyakap

"Thank you... for being with me.." sabi ko ng mahina

"Always anytime" sabi niya naman habang niyakap na rin ako

"I think everything happens for reason like now i didnt really expect to be meeting a girl as unique and as special as you so i am really grateful to your family because they raised you so well a loving, caring and happy go lucky person." derederetso niyang sabi

"Hmm thankful din ako kasi nakilala kita pati na rin family mo ambait nyo sobra" ika ko naman

Tinitigan niya lang ako at ako naman tumingin lang sa kawalan...