FARKLI

1.Bölüm

 
Merhaba benim yavru kuşlarım. Bu benim yazdığım ilk kitap. Gerçekten çok heyecanlıyım. Eğer bir hatam varsa şimdiden çok özür dilerim. Vote ve yorum yapmayı unutmayın👍 İyi okumalar...

🌹   🌹    🌹    🌹     🌹     🌹     🌹    🌹

  Yine lanet ve sıkıcı bir güne annemin bağrışlarıyla uyandım. "MAİA KALK ARTIK GEÇ KALICAKSIN, BEN SANA AKŞAM O TELEFONLA YATILMAYACAK DEMEDİM Mİ?!? BÜTÜN GECE TELEFON OYNA SONRA UYANMAK BİLME... !! Blab-la blaoğ. Bu kadın her seferinde bu enerjiyi nerden buluyo? Neyssee, kendimi tanıtayım. Ben Maia, 167 boyunda 50 kilo civarında kıvırcık kahve rengi saçlı, bal ve kahve rengi karışımı göz rengi olan,acik tenli sıradan bir kızım.

   Lisenin ilk günü .Yataktan kalktım ve formamı giydim. Heyecanlı mıyım? Belki biraz. Üzgün müyüm? Evet çünkü yaz tatlili bitti ve ben bu güzelim havada OKULA gidiyorum. Mutlu muyum? Eeee şey sanırım mutluyum sonuçta liseye gidiyorum, yeni insanlar,yeni hocalar... Saate baktım ve hay *mk yine geç kalıyorum. Orta okulda da hep geç kalırdım. Çantama defter ve kalem kutumu koyduktan sonra babamın yanına gidip harçlık aldım -okulun en güzel yanı- ve koşarak evden çıktım.

~~~

    Okula yetiştiğim için mutluydum. 9'ların olduğu bir sıraya girdim ve klasik bir okul müdüru konuşmasını dinlemeye başladım ¤_¤

    Müdürün konuşması sıktığı için etrafa bakınmaya başladım.Okulu kayıt için geldiğimde gezmiştim. Büyük bir spor salonu, yemekhanesi, labavatuarları, kantini, resim atolyesi ve müzik sınıfı yani bir sürü sınıfı vardı. Okul, bir ormanın içine inşa edilmiş olduğundan okulun etrafı ağaçlarla doluydu ve bu beni huzurlu hissettiriyordu.

    Müdürün konuşması -nihayet- bittikten sonra herkes sınıflarına gitti. 9/F sınıfındaymışım. Sınıfı bulmam biraz zaman  almiştı. Sınıfa girdim vee... Ya bu insanlar ne ara sınıfa geldi, ne ara tanıştı sonra ne ara gruplaşıp bütün sıralara çöktüler??? Cam kenarıda öne yakın bi sıra boştu ilerleyip o sıraya oturdum. Sıralar çift kişilikti. Ama açıkcası ben yanlız oturmayı tercih ediyorum çünkü istediğim gibi yayılabiliyorum. Dersimizin ne olduğunu merak edip ders programına baktım. Bakmaz olaydım!! İlk ders matematik. Bende şans olsa şaşırıcağım.

~~~

SONUNDA öğle yemeyi. Öğle yemeyi zilinin sesi bir ninni kadar güzel gelmişti bana. Arkamdaki kızlarla ilk ders hoca boş bırakınca tanıştık. Melda ve Melodi ikizler. Melda uzun boylu, balık etli, siyah dalgalı saçları, saçıyla aynı renk gözlere sahip; Melodi Melda'nın zıttı, Meldaya oranla daha kısa boylu ve zayıf, sarı düz saçları ve gök mavisi gözleri var. Melda ne kadar sert görünüyosa Melodi o kadar şirin gözüküyodu. İkisi birlikte birbirlerini tamamlıyordu.

    Karnım acıkmıştı kızlara döndüm
"Benimle kim kantine gelir? Acıktım." diye sordum. Melodi uyanıp "BEN GELİRİM" diye bağırdı. Bu kız ne ara uyandı da beni duyd- neyse sonra düşünürüm. Onun bağırmasıyla tüm sınıf bize dönmüştü. Melda'yla birlikte bizim de  öldürücü bakışlarımız Melodi'ye döndü. Hep birlikte kantine gitmeye başladık. Koridorda giderken birine çarpmamak için çok dikkat ediyordum fakat koridorun balık istifi gibi olması işimi zorlaştırıyordu.

    Nihayet kantine sağ salim gelebilmiştim. Sıraya girdim, bir tost ve çay isteyip beklemeye başladım. Beklerken kızlara istedikleri bir şey olup olmadığını sordum. Çay istedikleri söylediler ve hemen olarınkini de söyledim. İstediklerimiz gelince boş bi masa bulup oturduk. Herkes bi anda bize döndü, tuhaf hissettim ama hiç çaktırmadım. Kızlarında aynı şeyi yaptıklarını anlamam beni güldürmüstü. İnsanların bize bakıp fısıldaşmaları tuhafıma gitmeye başlamıştı. Umursamadım. Fakat kızlı erkeklı bi grupun yanımızdan geçerken değişik bakışlar atımaları gerçekten rahatsız edici oldu ve herkesin duyabileceği şekilde "ne var?" dedim veee herkes bakışlarını çekti. Sonunda(!). Zil çalınca sınıfa gittik.

~~~

"Şükürler olsuun!!" dedi Melda. Son ders coğrafyaydı ve hoca KONU İŞLEDİ! Okulun ilk günü rahat bırakın yahu. Okulun ilk günü sorunsuz bir şekilde  -masadaki olayı saymazsak- geçmişti. İkizler gerçekten beni çok güldürmüşlerdi. Onları sevdim.
Yorulmuştum fakat müdür yardımcısına gidip servis için kayıt yaprtırmam lazım. İkizlerin evi yakın olduğu için yürüyerek gidiyolarmış. Onlarla vedalaştıktan sonra işimi 1 saatte anca  hallettim, ne çok servisle gidecek kişi varmış; nasıl sığacağız acaba?? Neysss, vee işte beklenen an EVE GİDİYORUMM. Evim burdan 2 SAAT uzaklıktaydı. Uzun yol gitmeyi seviyorum o yüzden bu bana sorun olmuyordu.

~~~
Eve geldiğimde saat 6.30'du. Anneme sofrayı hazırlaması için yardım ediyorum.
"İlk günün nasıl geçtı yavrukuş?" diye sordu annem.
"Klasik bir okul günü aney, nasıl olsun?"
"Birileriyle tanıştın mı?"
"Evet, Melda ve Melodi. İkizler ve gerçekten birbirlerine hiç benzemiyorlar. Ama ikiside çok tatlı ve sevimli."
"Onları sevmene sevindim."
Zil çaldı, babam gelmiş olmalı. Annem kapıyı benim açmamı söyledi. Kapıyı açtım babam gelmişti, onu karşılayıp annemin yanına geri döndüm. Ben niye döndüm ki ya! Sağar oldum resmen, annem kardeşime bağrıyordu. Evet bir kardeşim var. Adı Fauna, 8 yaşında ve oldukça muzur; kızıl düz saçları ve yeşil gözleri vardı, yaşıtlarına göre uzundu.
"Anne ne barıyon ya kulaam goptu!"
"Git çağır şu kardeşini yoksa saçlarından tutup sürükliycem(!)"
"Hahahaha aney o halinizi düşünüyorum hahahahha haha hahah ha hahah ha-AAAAAA!! Ya ne vuruyon kadın!?" kolumda vurduğu terliğin izi çıkmıştı, cani kadın.
"Biraz daha konuşmaya devam edersen yediğin tek şey terlik olmayacak."
"Tövbe aney ne diyon ABOOoğvvv. Aaağ!" annem diğer terliği çıkartıp fırlatıcakken kardeşimin odasına uçtum.
"FAUNA GEL LAN ARTIK SENIN YUZUNDEN TERL- ablacım napıyosun?" yerde yatmış ve peluş hayvanlarını etrefına toplamış. Amacı ne lan bu değişiğin?
"Şştt abla sessiz ol konsantrasyonumu bozuyosun."
"Ablacım napıyosun ki konsantrasyonunu bozuyorum?"
"Hayvanlarımla konuşmaya çalışıyoruuoommmm..."
"Hee peki... LAN EŞEK OĞLU EŞEK BUNUN İÇİN Mİ TELİK YEDİM BEN! YÜRÜ LAN YEMEĞE YOKSA BABAMIN KOKMUŞ ÇORAPLARINI YEDİRİRİM SANA! YÜRÜĞ!!!"
Bağırarak salona koştu.

~~~

Yemekten sonra direkt odama gidip heyecanla okuduğun kitabıma gömüldüm. 3-4 sayfa okudum ve dikkatimi bir paragraf çekti;

'Her insanın normal olmsı mı gerekiyor insan saymak için? Bizler Farklıyız. Ama bizlerde insanız. Sadece sizin yapamadıklarınızı biz yapabiliyoruz. Dengeyi koruyoruz...'

Farklı insanlar mı? Ne dengesi? Ne yapabiliyolar? Kitabı yerine koydum ve yatağıma geçtim. O paragrafı düşünerek uyuya kaldım.