รอยรักอสุรา (9ศาสตรา) เทหะxอ๊อด

เราหนอเรา

ติ้ง ติ้ง
เสียงหยดน้ำที่หยดกัดเซาะกำแพงหินหนา ลงสู่พื้นห้องขังอันมืดมิด เปรียบเสมือนเสียงเพลงเพียงหนึ่งเดียวสำหรับห้องขังอันมืดมิอยากที่แสงตะวันจะสาดส่อง คุกคุ้มขังที่กักขังเจ้าแห่งยักษาไว้ 'ทารคา' ด้วยโซ่ตรวนอาคมอันใหญ่ทั้งห้าเส้นที่ล่ามไว้ที่คอ แขนและขาทั้งสองข้างร่างสีเขียวมรกต นั่งทมึงทึงขัดสมาธิ อยู่กลางเด่นของคุก กำลังนั่งรอบุคคล ผู้หนึ่งที่แสนหน้าชังสำหรับเขา ที่พยายามแวะเวียนมาหาตนอยู่ทุกวัน

ตึง
เสียงดังของประตูเหล็กอันใหญ่ ถูกเปิดออกร่างสีน้ำผึ้ง ของครูมวยผู้เป็นถึงหัวหน้าราชองค์รักษ์ และยังเป็นผู้กอบกู้รามเทพนครแห่งนี้ กำลังเดินเข้ามา หยุดยืนอยู่ตรงหน้าลูกกรงเหล็ก

"เจ้านี้มันมีวิปลาสสิ้นดี ข้าไม่อยากเห็นหน้าเจ้ายังจะมาอยู่อีกนะ เจ้ามนุษย์"

เจ้าแห่งยักษาเอย พร้อมส่งสายตาที่แสดงว่าตนรังเกียจ ผู้อยู่ตรงหน้าซะเต็มประดาอย่างมาก ร่างของชายหนุ่มนามว่า 'อ๊อด' ไม่ได้รู้สึกอะไรกับการกระทำของคนตรงหน้าแม้แต่น้อย น่าจะเป็นเพราะเขาชิน กับการกระทำของคนตรงหน้าเสียมากกว่า

"แต่ถึงอย่างนั้น เราก็ตัดกันไม่ขาดดอกจ้ะ"

มือเรียวสีน้ำผึ้งจับที่ซีกลูกกรงหนา ใบหน้าเนียนแนบชิดเข้ากับลูกกรง ประดุจเหมือนกำลังจะซบรับไออุ่นจากผู้ที่อยู่ข้างในให้ได้มากที่สุด น้ำใสที่เอ่อล้นออกมาจากตาอย่างที่ไม่อาจจะหยุดมันได้

"ทำไมถึงเป็นเยี่ยงนี้"

ยักษามองเจ้ามนุษย์ตรงหน้า ร่างกายใหญ่สีเขียวลุกขึ้น และเดินมาตรงที่ร่างตรงหน้ากำลังยืนอยู่ มือใหญ่แตะมือเนียนทั้งสองที่จับอยู่ตรงลูกกรงและกุ้มมือไว้ทั้งสองข้าง ใบหน้าเนียนหันมองมายังใบหน้าของยักษา

"เจ้าไม่ควรมาในนี้นะ อ็อด" ร่างโปร่งสายหน้า

"ไม่จ้ะ ยังไงข้าก็ไม่สน" อ๊อดกระชับมือของตนที่กุ้มมือเขียวทั้งสองให้หมั่นขึ้น ทารคารับรู้จากแรงบีบมือนั้น ใบหน้าสีเขียวแนบหน้าผากเข้าหาหน้าของอ๊อดถึงแม้จะมีลูกกรงกันอยู่แต่ก็รับรู้ถึงความรู้สึกที่ส่งผ่านมา