ʇɹɐǝɥ ʎɯ ɯoɹɟ sɹǝʍolɟ ✓

ʇsɐl

Kızıl saçlı çocuk üzerinde gül yaprağı olan mezarın önünde sessizce oturuyordu. Pantolonunun yerdeki çamura bulanmasını es geçerek sadece soğuk, ıslak mermere baktı. 

Üzerinde ki yazıyı gördükçe boğazı düğümleniyordu.

Katsuki Bakugou

Tanıyordu oysa ki. Fakat... Ona karşı beslediği duygular daha farklıydı şu ana kadar.

Mektubu yazan kişinin o olduğunu öğendiğinde değişmişti ona karşı beslediği duyguları. Fakat her şey için çok geçti.

Arkasında cenaze kıyafetleriyle ve şemsiyelerle bir çok insan Kirishima'ya ve hemen önünde ki mezar taşına bakıyordu. Kimisi ağlıyordu kimisi kendini tutuyordu.

Islanan saçlarının yüzüne düşmesine izin vererek fısıldadı,

"Çiçek Sahibi'n geldi, Kök.

Geç kaldığım için özür dilerim."

Daha sonra arkasında hissettiği yumuşak ellerle biraz mezar taşına sendelendi. Hafifçe arkasına baktığında ona sarılanın yeşil saçlı çocuğu yani, Kök'ün Sulayıcı'sı olduğunu fark etti. Onun ağlaması oldukça şiddetliydi ve bu Kirishima'nın da ağlama istediğini arttırıyordu.

Doğru, geç kalmıştı kızıl saçlı. Gece 4 civarında soluk borusunda büyüyen gül yüzünden nefesi kesilmişti sarışın oğlanının. Bu, gözlerini sonsuza kadar hayata kapatmasına neden olmuştu.

İzuku ise Katsuki'ye verdiği söz yüzünden kimliğini Kirishima'ya söyleyemediği için vicdan azabı çekiyordu. Belki onun sevgisine karşılık verirdi Kirishima?

Daha sonra Kirishima'nın da yağmurdan dolayı ıslanmış olan yanaklarında, göz yaşıyla ince bir yol çizildi.

Bu, çiçeğini kaybettikten sonra ilk kez göz yaşı döküşüydü. 

Biliyordu, bu göz yaşlarının devamı da olacaktı...

Okuduğunuz için teşekkürler, umuyorum ki hoşunuza gitmiştir. Oy verip yorum yaparsanız çok mutlu yaparsınız beni. Diğer kitaplarda görüşmek üzere!

❤ ɯnɹoʎıʌǝs ızıs