Under The Water

1 / Lucien

Τα χέρια του δένουν γύρω από το σώμα μου και με κρατά στην αγκαλιά του

Καθώς τα σώματά μας βγαίνουν έξω από το νερό, το κρύο χτυπά πάνω στα βρεγμένα μας ρούχα και νιώθω το σώμα μου να τρέμει

Ο δυνατός ήχος της σειρήνας σε συνδιασμό με τη φασαρία που επικρατεί σίγουρα θα τρόμαζε ένα παιδί

Μα εγώ δεν το φοβάμαι

Έχω μάθει να μην φοβάμαι τίποτα, έπρεπε να μάθω έτσι

Αλλιώς δεν θα επιβίωνα

Ο άνδρας που με κρατούσε με άφησε στο ασθενοφόρο και με τύλιξε με μια χοντρή κουβέρτα

Γιατί μου συμπεριφέρεται έτσι;

Γιατί δεν με χτυπά;

Γιατί δεν με βρίζει;

Ας μου ζητήσει τι θέλει και θα του το δώσω χωρίς αντάλλαγμα

Δεν χρειάζεται να μου κάνει τον καλό για να τον βοηθήσω

Ε:Πονάς κάπου;

Έμεινα σιωπηλός καθώς τον κοιτούσα βαθιά μέσα στα μάτια

Ε:Πως σε λένε;

Συνέχισα να τον κοιτώ χωρίς να μιλώ

Το βλέμμα του κοίταξε απογοητευμένα το χάος που συνέβαινε γύρω μας

Χαμήλωσα το βλέμμα μου και κατέβηκα από το φορείο

Έπιασα στα χέρια μου ένα μικρό ξύλο που βρήκα πεταμένο στην άμμο και χάραξα με μεγάλα γράμματα το όνομα μου

Γύρισα προς το μέρος του και του έπιασα το χέρι διστακτικά

Το βλέμμα του απευθείας ενώθηκε με το δικό μου και με ένα νεύμα μου κοίταξε τη λέξη που είχα χαράξει στην άμμο

Ε: Μπάσταρδο

Ψιθύρισε σιγανά και μετά κάλυψε τα χείλη του με την μια του παλάμη

Γιατί αντιδρά έτσι;

Δεν είναι και τόσο σπάνιο το όνομα μου, τόσοι έτσι ονομάζονται στον έξω κόσμο

Ε:Από εδώ και πέρα θα σε λένε Lucien

Συνέχισα να τον κοιτώ ανέκφραστος

Γιατί να αλλάξω το όνομα μου;

Πάντα έτσι με φώναζε εκείνος και εκείνη

Άπλωσα τα χέρια μου στον αέρα και με έπιασε στην αγκαλιά του χωρίς σκέψη

Ξέρω πως δεν θα έπρεπε να επαναπαύομαι, όμως νιώθω ασφάλεια με αυτό τον άνδρα

Ε:Πως έκαναν κάτι τέτοιο σε ένα παιδί

Ψιθύρισε σιγανά και άθελά του τον άκουσα

Ένιωσα κάτι υγρό να στάζει στο μάγουλο μου και το σκούπισα αμέσως με την παλάμη μου

Ξανά το ίδιο συνέβη και σκούπισα γρήγορα τα μάτια μου

Κοίταξα ψηλά στον ουρανό και χαμογέλασα ελάχιστα

Φυσικά και δεν κύλησε ούτε ένα δάκρυ, τι περίμενα;

Ακόμα και ο ουρανός κλαίει, μα εμένα μου είναι απαγορευμένο

Ένα ζεστό χέρι χάιδεψε το κεφάλι μου και μετά με σκέπασε για να με προστατεύσει από τη βροχή

Κοίταξα ψηλά ξανά και άπλωσα το χέρι μου προς τα εκεί

Ουρανέ...

Σε ευχαριστώ που κλαίς για εμένα!

Το χέρι μου έπεσε ελεύθερο στον αέρα και τα μάτια μου έκλεισαν παρά τη θέληση μου να τα κρατήσω ανοιχτά

Νιώθω το σώμα μου τόσο ζεστό

Σε ευχαριστώ

Όποιος κι αν είσαι, σε ευχαριστώ!

~♡~

Γεια σας και πάλι 😊

Αυτό θεωρητικά είναι το δεύτερο μέρος του προλόγου μιας και η ιστορία θα αρχίσει από μερικά χρόνια αργότερα, αλλά είπα να το βάλω σαν πρώτο παρτ.

Τα φιλιά μου αγάπες ✨