Έριξα νερό στο πρόσωπο μου και κοιταχτηκα στο σπασμένο καθρέφτη
Βλέπω στον ύπνο μου συνεχώς το ίδιο όνειρο
Αυτή την άγνωστη γυναίκα να βρίζει και να με καταριέται για τον χαμό που της προκάλεσα
Αν ήξερα πως θα έχω τόσες τύψεις δεν θα τον σκότωναν ποτέ μου
Έσφιξα τις μπουνιές μου και κοίταξα τον εαυτό μου στην σπασμένη εικόνα που βρισκόταν μπροστά μου
Άγγιξα απαλά την κοφτερή επιφάνεια των γυαλιών και χαμογέλασα
Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου πάντοτε έτσι ήταν το εσωτερικό μου
Σπασμένο και αιχμηρό όπως αυτός ο καθρέφτης
Έτσι όπως αυτός ο καθρέφτης δεν μπορεί να ξανά γίνει όπως πριν, έτσι είναι και το μέσα μου
Ότι κι αν κάνω, όσο κι αν αλλάξω, τίποτα δεν θα αλλάξει
Πάντα θα είμαι το χαλασμένο, ελαττωματικό παιχνίδι των καταστημάτων
Ένα παιχνίδι που δεν φτιάχνει και κανείς δεν το επιθυμεί για να παίξει μαζί του
Ίσως όμως να είναι καλύτερα έτσι
Διότι πλέον δεν είμαι μαριονέτα κανενός
L:Μαριονέτα
Ψιθύρισα τη σκέψη μου και μετά χτύπησα την μπουνιά μου στον ήδη σπασμένο καθρέφτη
Τα γυαλιά έπεσαν κάτω, καθώς κάποια παρέμειναν μέσα στο δέρμα μου και το έκαναν να αιμορραγεί
L: Damian!
Είμαι σίγουρος πως εκείνος ήταν το αγόρι από τότε
Έπρεπε να τον τραβήξω μαζί μου και να μην τον αφήσω στα χέρια εκείνου του άνδρα
Άραγε σώθηκε;
Ίσως να βρέθηκε κάποιος που να κατάφερε να τον βγάλει από την μαυρίλα που είχε μπλεχτεί
Έδειχνε καλά
Όμως εδώ μάθει να μην κρίνω από την εξωτερική εμφάνιση ποτέ μου
Γιατί τα περισσότερα εξώφυλλα είναι όμορφα, μα το περιεχόμενο τους είναι πιο σκοτεινό και από τη νύχτα
Πίσω από τα όμορφα πρόσωπα κρύβονται όλοι οι δαίμονες
Έκανα μερικά βήματα προς τα πίσω και κόλλησα το σώμα μου στα κρύα πλακάκια του τοίχου
Σύρθηκα αργά προς τα κάτω και έκρυψα το πρόσωπο μου με τα χέρια μου
Γέλασα σιγανά και προσπάθησα να αποφύγω κάθε σκέψη, θετική και αρνητική, για το τι μπορεί να έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια
Σήκωσα το κεφάλι μου και κοίταξα το πληγωμένο χέρι μου
Τράβηξα αργά ένα προς ένα τα γυαλιά έξω απ' το δέρμα μου και συνέχισα να κοιτώ το κόκκινο χρώμα που έρρεε πάνω μου
Πίσω απ' τα γυαλιά κρύβονται όλες οι πληγές
Όταν τα τραβήξεις, τότε θα αρχίσει να ξεχειλίζει όλη η πραγματικότητα
Μόνο τότε θα συνειδητοποιήσεις πως τα γυαλιά σε πλήγωναν παρά σε βοηθούσαν να κρυφτείς από πίσω τους
Και μόνο όταν ματώσεις θα καταφέρεις να επουλώσεις την πληγή και να την γιατρέψεις ολοκληρωτικά
Αναστεναξα σιγανά και σηκώθηκα πάλι όρθιος
Θα επιστρέψω για εσένα Damian
Και υπόσχομαι πως θα σκοτώσω αυτό το τέρας που μας βασάνιζε
Στο υπόσχομαι!
~♡~
✨ Γεια σας καραμελίτσες μου ✨
Ελπίζω να μην βαρεθήκατε και σε αυτό το παρτ🙃
Σύντομα η ιστορία θα γίνει πιο ενδιαφέρουσα (υποθέτω)🥺
Αν έχετε οποιαδήποτε απορία μπορείτε να μου στείλετε μήνυμα ή να με ρωτήσετε στα σχόλια (το λέω γιατί κάποια άτομα βρήκαν το θάρρος να μου στείλουν και μου είπαν πως ντρέπονταν στην αρχή)
Δεν χρειάζεται ούτε να ντρέπεστε ούτε και να φοβάστε, δεν θα σας φάω😉
Τα φιλιά μου❤️
YOU ARE READING
Under The Water
Teen Fiction♡ "Πες μου τι άλλο φοβάσαι και θα γίνω" Ψιθύρισε σιγανά στο αυτί της και στη συνέχεια πίεσε βίαια το κεφάλι της μέσα στην γεμάτη μπανιέρα από νερό ♡