Adopted by 1D and 5SOS (Dutch)

Hoofdstuk 2.

*Anne-Sophie POV*

*Flashback*

Ik doe het hek open van onze oprijlaan en fiets het pad op. Ik zet mijn fiets neer en loop het huis in. Op de bank zitten opa en oma, oma is aan het huilen en opa praat met een agent. ''Opa wat is er aan de hand?'' vraag ik geschrokken. ''Lieverd ga even zitten, we moeten je wat vertellen'', ik ga naast opa zitten en luister naar wat hij gaat vertellen. ''Papa en mama hebben net een ongeluk gehad met de auto en zijn dood'' verteld opa. Zachtjes beginnen er tranen over mijn wangen te rollen en ren ik naar oma toe. Oma geeft mij een grote knuffel en begint mij te troosten. ''Lieve meid, omdat wij niet voor jou kunnen zorgen, brengen we jou naar een adoptiecentrum. In het adoptiecentrum kunnen andere mensen naar jou komen kijken, zij kunnen wel voor jou zorgen''. ''Maar dat wil ik helemaal niet'', ''Ga maar samen met opa naar boven en dan gaan we je spulletjes inpakken''.

Samen met opa loop ik mijn kamer binnen, opa pakt mijn roze koffer uit de kast en begint mijn kleren en schoenen erin te doen. Met veel tegenzin begin ik opa te helpen met inpakken, ik pak mijn laptop van het bureau en stop hem in een tas. Ook pak ik al mijn strikjes en haarbandjes van mijn kaptafel en stop ze in een toilettasje. ''Maar opa hoe zit het dan met al het geld van papa en mama?'' vraag ik. ''In het testament van papa en mama staat dat jij al het geld mag hebben''. Wauw, ik ben nu gewoon rijk! Ik pak er nog een koffer bij en stop daar al mijn voetbalkleren in, mijn schoenen en scheenbeschermers.

Een halfuurtje later hebben we al mijn spulletjes gepakt en in de auto gezet. Meteen gaan we naar het adoptiecentrum. Eenmaal daar aangekomen wordt ik ontvangen door mevrouw van Dijk en brengt mij naar mijn kamer. De kamer moet ik delen samen met een meisje genaamd Emily. Het is een grote kamer met een badkamer eraan. In de kammer staan 2 kledingkasten, 2 bedden en een bureau. Verder is de kamer helemaal wit met grijs achtige tinten.

Ik zet al mijn koffers in de kamer neer en begin langzaam met uitpakken. Emily stapt van haar bed af en komt naast mij staan, ''Vind je het leuk als ik je help met uitpakken?'' "Ja leuk, dan kunnen we daarna wat leuks doen'' zeg ik met een vrolijk stemmetje. 

Een paar uur later hebben we alle koffers uitgepakt en hebben we samen de kamer een beetje leuk gemaakt met foto's en mochten we van mevrouw van Dijk nep kaarsen op de kamer. Ik begin het nu al naar mijn zin te krijgen.

*Einde Flashback*

Ik schrik wakker en kijk even op de klok 03:00, ik kijk naar het bed naast mij waar Emily nog heerlijk ligt te slapen. Ik stap mijn bed uit en loop naar de badkamer, ik pak een glas en vul het glas met water. Snel drink ik het glas leeg en ga weer snel onder de dekens liggen, al snel val ik weer inslaap.

----------------------------------------

Heyy readers,

Hoofdstuk 2 alweer! Lees ook eens deze leuke verhalen:

* Dreams Come True - Renske Horan

* An Unexpected Meeting - Renske Horan