No one pov:
ကင္ဂ်ဳံဒယ္တခ်က္ေလးမွကိုလွည့္မၾကည့္ပဲအိမ္အျပင္ကိုထြက္သြားသည္.....မင္ေဆာ့အဲ့ေနရာမွာတင္အသိစိတ္ကင္းမဲ့သလိုလဲက်ေနသည္.....ေနာင္တရမွဳေတြနဲ႔ ယူၾကံဳးမရျဖစ္ပီးမင္ေဆာ့႐ွိဳက္ႀကီးတငင္ငိုမိသည္......ဂ်ဳံဒယ္စိတ္မထိန္းႏိုင္ပဲတခုခုလုပ္လိုက္လွ်င္သူရင္က်ိဳးရမည္.....ဟင္အင္း....အဲ့လိုမျဖစ္ရဖူး....မင္ေဆာ့အ္ိမ္အျပင္ကိုဝ႐ုန္းသုန္းကားေျပးထြက္သြားသည္.....ေျခဦးတည့္ရာသို႔.....
"ကင္ဂ်ဳံဒယ္...မင္းဘယ္မွာလဲကြာ...ငါရင္ေတြပူေနပီမင္းဘယ္မွာလဲ..."
သူလမ္းမထက္မွာငိုမိေတာ့လူေတြကကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္...သူမ်ားေတြအေႏြးထည္အထပ္ထပ္ဝတ္ေနခ်ိန္သူကတီ႐ွပ္အပါးနဲ႔ပင္......
"ဒီမွာက်ေနာ့္ဖိနပ္ကိုစီးလိုက္ပါလား...ခမ်ားေျခေထာက္ေသြးထြက္ေနတယ္.....ခမ်ားအဆင္ေျပရဲ႕လား"
ေကာင္ေလးတေယာက္ေျပာမွသူ႔ေျခေထာက္သူၾကည့္မိသည္ခဲေတြစူးမိပီးေသြးေတြထြက္ေနတာပဲ....ေျခေထာက္ကနာက်င္မႈကရင္ဘတ္ထဲကအနာကိုမမွီ....
"ေကာင္ေလးတေယာက္ကိုေတြ႔မိလား..ဟိုေလ သူက...အသားျဖဴျဖဴ တီ႐ွပ္အနက္ေလးဝတ္ထားတယ္ ေဘာင္းဘီကအျဖဴအပြေလးနဲ႔..သူ႔မ်က္ႏွာကတအားထူးျခားတယ္သိလား မ်က္ခုံးကထူပီးတန္းတန္းေလးႏွာေခါင္းကခြၽန္တယ္...အထူးျခားဆုံးကသူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလး..ေကာ့တက္ေနတာသူျပံဳးရင္တအားလွတာပဲ...သူ႔မ်က္ႏွာမွာဆြဲေဆာင္မႈ႐ွိတဲ့မွဲ႔ေတြအမ်ားႀကီးဝန္းရံထားတယ္..သိလား....မ်က္စိထဲျမင္လားဟင္သူ႔ပုံကို.....သူ႔ကိုေတြ႔မိလား...က်ေနာ္လိုက္႐ွာေနတာ....သူဘယ္မွာ႐ွိေနႏိုင္လဲဟင္....က်ေနာ္သူ႔ကိုမေတြ႔ရင္....မေတြ႔ရရင္ေလ... ႐ူးသြားလိမ့္မယ္..."
မင္ေဆာ့ေျပာပီးငိုေနေတာ့ေကာင္ေလးကစိတ္မသက္မသာဟန္ျဖင့္ၾကည့္ေနသည္....
"က်ေနာ့္ဖိနပ္ကိုအရင္စီးလိုက္ပါဗ်ာပီးလိုက္႐ွာတာေပါ့..."
"သူ႔ကိုေတြ႔မိလားလို႔ ေတြ႔မိလား အီးဟီး"
ေကာင္ေလးေျပာတာနားမဝင္ပဲမင္ေဆာ့ငုိပီးေမးေနမိသည္...
"ဒီဘက္မွာေတာ့မေတြ႔မိဘူးဗ်"
မင္ေဆာ့အေျဖလဲၾကားပီးေတာ့ေျပးသြားသည္...ေကာင္ေလးကအေနာက္ကေနေအာ္ေနသည္......မင္ေဆာ့ဘာကိုမွဂ႐ုမစိုက္ေတာ့.....မင္ေဆာ့ေျပးေနရင္းေမာဟိုက္လာလို႔လမ္းေဘးကခုံတန္းေပၚထိုင္ကာလက္ဝါးအုပ္ပီးငိုိမိသည္....ေဘးနားကအတြဲကမင္ေဆာ့ကိုကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္နဲ႔......ၾကာလာေတာ့သူတို႔လဲစိတ္႐ႈပ္လာသည္ထင္
