11:11 ;Never break my wish

ｌｉｓｔｅｎ ｔｏ ｉｔ ｗｈｉｌｅ ｒｅａｄｉｎｇ.

ⓔⓗⓔⓗⓔⓗⓔⓗⓔ

ｆａｙｅ'ｓ ｐｏｖ.

"11:11" we shouted together and make a wish. I whisper my wishes along the wind.

"Love!! okay na?" He asked me.

"Love, tara lets go" Tumayo ako pero kasabay ng pagtayo ko ang pagkasubsob ko sa lupa.

"LOVE!!" sigaw niya sabay alalay saakin. "Iuuwi na kita. Baka pagod ka na". Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay niya.

"Im really into you. I love you. 4 years had past but i still feel this sama feeling for you" i dont know why. But now i like the way na sasabihin ko sa kanya ang mga bagay na yun.

"Love naman" then his lovely laugh.

---

"Doc!! WALA NA BA TAYONG MAGAGAWA. I HIRE YOU TO CURE MY DAUGHTER NOT JUST WATCHING HER DYING SLOWLY. USELESS" then my dad punch the wall.

"Daddy stop" I hug her while crying.

"Princess naman. Ayaw kong magaya ka sa mom mo. I loved her. But i let her go. Ikaw nalang natitira saakin princess. Ayaw kitang mawala" then my king hugs me back. Naramdaman kong umiiyak na siya ngayon kaya mas humigpit yung yakap ko.

"I'll take the last operation. My last operation." I said with a calm voice.

"NO!! ITS A RISK. MASYADONG DELIKADO NA FAYE" My dad shouted me. I held his hand.

"Promise. This will be a success. I'll stay alive. For you dad."

"If thats what you need. But promise me. Kakayanin mo"

"I wont promise . I'll do it. Doc. Settle the operation for me" Maybe i stated it confidently, But inside im slowly dying.

---

"Love!! 11:11" sabay ulit naming sigaw dito sa paborito naming lugar. Kung saan puros puno at damo lang ang makikita. Kasabay ng pagtingin ko sa lugar. Humiling ako. Baka sa huling pagkakataon na minuto maligtas nito ang buhay ko. Baka ito na ang huling hiling ko. Baka ito na.

"Love bat natigilan ka?" gusto kong sabihin sa kanya lahat. Gusto ko ipaalam sa kanya. Pero aasa lang siya. Mawawala din ako. Ayaw kong mahirapan siya. Gusto kong punuin nalang lahat ng ala-ala.

"Zico" nanginginig kong sabi. Hinawakan niya ako na parang nagaalala.

"Love okay ka lang? Ngayon mo nalang ulit ako tinawag niyan ah." pilit siyang ngumiti kahit alam mong kabado siya.

"Mahal na mahal kita" sabay yakap ko sa kanya. Ito na ba ang huling yakap nating dalawa? Ito na ba ang huling beses na mamasabi kong mahal kita?

"Mahal na mahal din kita love." tapos tumingin siya sa langit. Tila ba nagiiwas ng tingin.

"Love" sabi ko at hawak sa pisngi niya para tumingin saakin.

"Hmm?" then his precious smile.

"May gusto ka bang sabihin?" sabay iwas niya ng tingin. "Love sabihin mo nalang".