Kyra's Point of View
"Nak gising na , alas singko na may pasok kapa"
"Gising na po ako mama,maliligo muna po ako." tugon ko sa aking ina habang pikit pa ang mata.
Panibagong araw na naman , araw uli ng pagpasok , kaunting tiis nalang talaga, makakapagtapos din kami ng tropa.
This is our last year of being high school students . Kaming magka -kakaibigan ay mga 4th year students na , hindi nagkaka-layo ang aming nga edad . Si Clarence ang pinakamatanda, 19 yrs. old na haha gurang na . Pero serious mode muna, he's ahead samin dahil he suffered heart congenital disease kaya nagpalipat-lipat sila sa Pinas at America para sa medications kaya ilang taon din siya hindi nakapag -aral . Kami naman ay mga 16 yrs. old pa lamang.
"Nak! Di ka pa ba tapos riyan? Naghihintay si Tantan dito. Pakibilisan ang kilos" ani ni mama na abala sa paghahain ng almusal.
"Heto na mama pababa na" tugon ko kay mama at mabilis na bumaba.
"Kyra ayain mo muna sa mesa si tantan para nakapag almusal na kayo, tutal maaga pa naman." Ani ni mama
Lumabas ako ng bahay at nakita si tantan sa tabi ng puno at nakaupo sa kanyang bisikleta.
"Tan , lika sa loob ! Kain muna tayo " sabi ko sabay hila sa kanyang kamay.
"Oh Tan, maupo ka riyan at huwag mahiya, kain lang ng kain" ani ni mama
" Salamat tita" ani ni tantan na nakangiti.
"Kamusta pala ang Lola Leticia mo?" tanong ni mama kay Tristan.
"Okay lang siya ta, ayos naman po ang kita sa palengke, nakakadagdag panggastos din po yung kita ko sa gasoline station diyan sa kanto" tugon ni Tristan Kay mama.
" Ah, mabuti naman kung ganoon, pakikamusta na lamang ako saiyong lola't mga kapatid ." - ani ni mama.
" Sige tita, makakarating po. " - tugon ni tantan Kay mama.
" Ma, Alis na kami , Baka malate pa po kami. "
" Sige nak, mag iingat kayo sa daan" - paalala ni mama ,sabay halik sa aking pisngi.
Tristan's Point of View
"Ky, angkas na!" Sabi ko sabay lagay ng kanyang kamay sa aking baywang.
"Kapit mahigpit"
" sige boss" masayang tugon ni kyra.
Malapit - lapit lang naman ang school namin kaya tuwing umaga sinusundo ko si Ky. Kapag maaga kami nakakaalis sa kanilang bahay, dumadaan muna kami sa baywalk para pagmasdan ang pagbubukang- liwayway .
I'm so happy to be with her always na kahit 12:00 pm na ako nakakauwi galing sa trabaho at gumising ng pagka - aga aga para lamang hintayin siya. Her precious smile , makes me feel alive na kahit pagod ka, isang ngiti niya lang , ito'y agad na napapawi.
Thank you for reading! Kindly proceed to Chapter 3 - Ms . Pinky Irving
If you have any questions , clarifications , violent reactions, and recommendations , just comment below ↓.
BINABASA MO ANG
Time Interval
Teen FictionLife is too short, you must enjoy the little moments of it, create great memories, build strong relationships with others and do everything that makes you happy but ...what if you died unexpectedly? and after you died , your family sufffered becau...
