Masz sztuczny uśmiech |ErrInk|

🍙4🍙

- I..? - Spojrzał na Science, który nerwowo sprawdzał nowe zapiski, dotyczące eksperymentów.

- Ja... Nie wiem.. - Powiedział przez strach, który ogarniał stopniowo jego ciało.

- CO?! - Wykrzyknął. - JAK TO "NIE WIESZ"?! PRZECIEŻ TO TWÓJ EKSPERYMENT!

- Uspokój się, WIEM! - Sans w fartuchu spojrzał na niego, a jego oczodół zaświecił się na żółto. - WIEM! - Powtórzył.

- To co jest nie tak?!

- Też nie wiem! - Odchrząknął i kontynułował. - Przedtem dusza chociaż ustabilizowała się, a teraz?! - Odwrócił wzrok w kierunku duszy, która co chwilę zmieniała swój kształt, szukając tego właściwego. - Nawet nie może tego zrobić!

Error bez chwili namysłu złapał Science za ramiona.

- Przecież to twój eksperyment, zrób z tym coś! - Krzyknął mu w twarz.

- Cz-Czekaj! - Wyrwał się z objęć i raźnym krokiem podszedł do maszyny, do której podpięta była "dusza".

- Jeśli tylko uda mi się ją spowrotem ustabilizować! - Cały w nerwach zaczął klikać coraz to nowsze guziki, w nadzieji że uda mu się coś zdziałać. Nagle jednak maszyna zaczęła wibrować i z jej wnętrza po woli wyłaniał się oślepiający blask. Pochodził on z środka duszy.

Error spanikowany i zdezorientowany całą tą sytuacją podszedł do Science.

- Co Ty robisz!?

- Próbuje ustabilizować duszę! - Powiedział wpół przytomny Sans.

- Przecież to zaraz wybuchnie!! - Przekrzyknął maszynę, która zaczęła wydawać z siebie coraz to głośniejsze i denerwujące dźwięki.

- BEZ RYZYKA NIE MA NAUKI!

- Zatrzymaj to! - Lecz obydwóch nagle odrzuciła ogromna fala dźwięku, który wyprodukowała maszyna. Cały pokój był wypełniony szarawym dymem, którego zapach był nieprzyjemny.

- C-Coś Ty zrobił? - Zapytał Error, który był oślepiony przez dym.

Science momentalnie pobiegł do maszyny, która przestała jakby funkcjonować i zpojrzał na pojemnik, w którym była umieszczona dusza.

- TAK!

- Co się stało? - Zapytał przez kaszel zdezorientowany Error, który odgarniał od siebie dym. Podszedł powoli do Science, a ten momentalnie złapał go za ramiona, jak to Error zrobił przedtem.

- Udało się! - Wskazał na duszę. Kształtem przypominała odwrócone serce, które było stworzone z jakiegoś typu galaretki, bądź szlamu. - DUSZA SIĘ USTABILIZOWAŁA!