+ HYUNJİN KOŞ!!!
- AHİS!! Geliyorlar.
+ Hyunjin bak şurdaki aradan dön.
Daha sonra aradan dönersiniz ve biraz gittikten sonra karşınıza ikiye ayrılmış sokak çıkar ve ordanda sola saparsınız. Arkanızdaki iki adama izinizi kaybettirirsiniz. Evet sizi iki adam kovalıyordu.
FLASH BACK
Siz Hyunjin ile birlikte Hyunjin için alışverişe çıkmıştınız. Hyunjin ile çok yakın arkadaştınınız ve Hyunjin alışverişte genelde senden yardım alırdı. Siz mağazadan çıkmıştınız ve sen iki tane adamın bir kızı rahatsız ettiğini görmüştün. Hemen onların yanına gittin.
+ Rahat bırakın kızı!
- Neden rahat bırakıcakmışız?
Hyunjin yanına gelir ve seni kolundan tutup oradan gitmeniz için çekiştirir ve sen Hyunjin' i itelersin. Diğer adam konuşur.
- Ne o güzelim senle mi oynamamızı istersin? Hatta sen daha güzelsin zaten onu pek istediğim söylenemez şuan sen daha cazip geldin.
Adam kızı serbest bırakır ve kız hemen kaçar. Adam kızı bıraktığı gibi senin koluna yapışır ve seni kendine çeker. Hyunjin direk adama yumruk atar ve adam yere yapışır.
Diğer adam tam Hyunjin' e yumruk atmaya kalkar ve sen adamın arkasından güçlü bir tekme atarsın adam yumruk atamaz ve dengesini kaybedip yere düşer. Sizde adamlar yerdeyken koşmaya başlarsınız ve adamlar arkanızdan gelir.
NOW
Adamlardan kurtulursunuz ve çok yorulduğnuz için yaslandığnız duvardan kayarak yere oturursunuz.
+ Ahh! Zor atlattık.
- Neden hemen müdahale ediyorsun (adın) adamlar sana ben olmasam kötü bir şeyler yapabilirdi.
+ Ne yapsaydım Hyunjin bırakıp kıza zarar vermelerine izin mi versydim?
- Anlamıyor musun (adın) sana bişey yapabilirlerdi!
Sana bağırarak konuşmuştu ve sen çok kırılmıştın.
+ Bana bağırma! Ben böyle bir duruma müdahale etmeyip sessiz kalamazdım üzgünüm.
Oradan hızlı adımlarla ayrılırsın. Hyunjin arkandan adını bağırarak söylüyordu ve arkandan geliyordu.
Sen hemen bir taksi durdurup içine binersin ve Hyunjin'i arkanda bırakırsın. Taksiciye evinin adresini söylersin. Yolda giderken yaptığınız tartışma aklından çıkmaz. Taksici seni evine getirir ve sen ücreti ödeyip evine girersin. Kendini kanepeye atarsın ve olanları düşünürsün. Hyunjin'e aslında aşıktın ama emindin ki o seni sadece arkadaşı olarak görüyordu sen sadece ona yakın olmak için onla arkadaştın. Belki o sana aynı duyguları beslemiyordu ama en azından sana değer verip seni arkadaşı olarak seviyordu. Sana bağırmazdı arada sadece tartışırdınız ama asla bu uzun sürmezdi ve hemen barışırdınız ve Hyunjin senden asla yapmayacağın bir şey istemişti. Hyunjin aslında böyle biri değildir o da böyle bir durumda herkesin yardımına koşar ama bu sefer seni hayal kırıklığına uğrattı. Sen bu düşüncelerle kanepede uyuya kalırsın. Sabah uyandığında üzerini örtülmüş bir şekilde bulursun. Mutfaktan omlet kokusu hissedersin ve ayağa kalkıp mutfağa gidersin. Karşında bir adet omlet yapan Hyunjin görürsün seni fark etmez ve omleti pişirmek ile meşguldür. Sen Hyunjin' e lazım olur diye evinin anahtarını vermişsindir ve sende de onun evinin anahtarı vardır. İçeri böyle girmiştir ve sana galiba kendini affetirmeye çalışıyordu. Hyunjin omletin altını kapatır ve omleti yanındaki tabağa koyar. Arkasını dönünce seni görür ve tezgaha yaslanır.
- Günaydın prenses.
Sen Hyunjin'in yanına gidersin.
+ Günaydında neden geldin yoksa yine mi bana bağıracakdın?
Hyunjin seni kendine çekip tezgah ile arasına alır. Sen çok heycanlanırsın ama tavırını korumayı düşünüyodun çünkü sana HAKSIZYERE bağıramazdı.
+ Hyunjin çekil amacın ne?
- Özür dilerim.
Sana daha çok yaklaşır aranızdaki mesafeyi azaltır. Şöyle anlatayım onun burnu senin burnuna değiyordu.
- Ben çok üzgünüm ama o adamın sana karşı olan düşünceleri ve sana karşı farklı düşüncelere dokunması beni delirtti. Ben seni çok seviyorum (adın) ben sana çok aşığım.
Hyunjin sözünü bitirir bitirmez dudaklarını yavaş yavaş öpmeye başlar. Sen olanlara anlam veremezsin ve Hyunjin'in seni öpmesine izin verirsin. Hyunjin nefessiz kalıp senden ayrılır.
- Benle artık arkadaş olmak istemezsin biliyorum ama ben seni cidden çok seviyorum (adın). Ben senle arkadaşkende hep seni çok sevdim ama hep korktum. Eğer beni sevmezsin diye çok korktum ama artık dayanamıyorum ben seni arkadaş olarak görmedim. Biliyorum benden artık tiksineceksin çünkü arkadaşına başka gözle bakan birini seveceğini sanmıyorum. Bu korkakla artık arkadaş kalmak istemezsin ben gidiyorum.
Hyunjin arkasını dönüp kapıya doğru yönelir.
+ Dur! Evet seni artık arkadaş olarak görmüyorum aslında bakarsak ben seni hiç arkadaş olarak görmedimde çünkü ben de seni hep sevdim ve seni kaybetmekten çok korktum.
Hyunjin daha sonra arkasını dönüp sana sarılır.
- Üzgünüm sana belki daha önce söylemeliydim. Demek biz iki korkak da birbirimizi hep sevdik.
+ Belki sen korkak olabilirsin ama ben korkak değili..
Sözünü kesen Hyunjin'in dudaklarıydı. Seni öpmeye başlamıştı. Sen heykel gibi kesilmiştin ve karşılık verememiştin. Hyunjin daha sonra senden ayrılır.
+ Ben miyim korkak? Sen korkudan karşılık bile veremedin.
- Ben sadece utandım korkmadım.
Ve sen kıpkırmızı olduğundan eminsindir.
+ Bu kadar tatlı olmaya devam edersen galiba seni çok utandırcam.
SON...
