-Kalk (adın)!
+AH! Neden birgün de doğru uyandırmaya çalışmıyorsun?
Arkadaşın seni yataktan aşağı iterek uyandırmıştı.Sen türkiyeden koreye okumak için gelmiştin.Ve arkadaşın ile birlikte bir ev tutup birlikte aynı evde kalıyorsunuz.Arkadaşın her gün yaptığı gibi seni iterek uyandırmıştı.
-Kalk hadi geç kalıcaz hazırlan.
+Emredersin anne.
-İmredirsin inne(emredersin anne).Bak bir de dalga geçiyor.Geç kalıcaz ben hazırlandım sen de hazırlan.Aşağıda seni bekliyorum.
+Tamam sen in ben de geliyorum.
Hazırlanmaya başlamıştın.En son hafif makyaj yaptın ve aynada kendine bakıp aşağı inmiştin.Arkadaşın seni bekliyordu.
+Ben geldim.
-Hadi (adın) geç kalıcaz.
+Ya sen neden hep dakiksin?
-Ya sen neden hep böyle yavaşın?
+Ben yavaş değilim hayat çok hızlı.
-Ya bak bir de yavaş olduğunu kabullenmiyor.Hadi yürü gidelim.
Okula yürüyerek gidiyorsunuz çünkü okul evinize yakındı.Sonunda okula gelmiştiniz.Çok acıkmıştın bir şeyler alıp sınıfa sonra çıkmayı düşünüyordun.Arkadaşın
+Sen sınıfa çık ben kantinden birşeyler alıp geliyorum.
-Tamam ama fazla oyalanma.
+Tamam oldu.
Kantinden tost ve çay almıştım.Parasını verip para üstünü bekliyordun.Birden sana arkadan biri çarpmıştı ve elindeki sıcak çay yere ve birazda eline dökülmüştü elin yanıyordu.
+Ya dikkatli olsana be.
-Asıl sen sağına soluna bak.
+Kaba şey insan bir özür diler.
-Neden dileyecekmişim ?
Sen tam cevap verecekken arkasını dönüp gitmişti.Onu daha önce bu okulda görmemiştin ve aslında çocuk sana oldukça yakışıklı gelmişti ama baya kaba birine benziyordu. Kantinden ses gelmişti.
-Kızım al paranın üstü.
+Hah tamam peki.
Sınıfa çıkıyordun. Arkadaşın seni kesin geç geldiğin için sorguya çekicekti. Sınıfa girmiştin.
+Herkese günaydın.
Deyip arkadaşının yanına gidip oturmuştun.
-Neden geç kaldın ?
Sen kantinde olanları anlatırsın.
-Neyse boşver sen onu.
+Ya zaten cevap vericektim veremedim beni takmadı. İçimde kaldı.
Ders başlamıştı. Hocanız sınıfa girdi.
-Arkadaşlar okulumuza yeni bir öğrenci nakil oldu. Felix gir içeri.
Bu sabahki kaba çocuktu. Gözlerini yeni gelen çocuğun üzerine diktin. Arkadaşın bunu fark etti.
-(adın) noldu ?
+Bu sabahki kaba çocuk.
-Baya yakışıklıymış.
+Bize ne ya boşver.
-Neden gözlerini ona diktin o zaman?
+Hayır ben sadece şaşırdım.
-Tabi tabi bende inandım.
Sıranın altından sertçe arkadaşını dürtersin.
-AH!! acıdı.Tamam be konuşmuyorum.
Yeni gelen çocuk ise kendini tanıtmaya başlamıştı.
-Ben Lee Felix buraya nakil öğrenci olarak geldim. İyi anlaşalım.
Deyip senin yan tarafında kalan sıraya oturmuştu. Öğretmen derse geçmişti. Dersi dinlemeye çalışıyordun ama beceremiyordun çünkü Felix sürekli sana bakıyordu. Sen derse odaklanamıyordun. Teneffüs olmuştu. Arkadaşın
-Kantine inelim.
+Tamam ben de bunaldım sınıftan.
-Neden Felix sana bütün ders baktığı için mi?
+Ne hayır alakası yok ben sadece hey dur sen nereden biliyorsun ki bana baktığını yoksa sen de Felix'e mi bakıyordun?
-Demek sana baktığını kabulleniyorsun.Ne alakası var hem ben derste canım sıkıldıkça etrafa bakıyorum. Ne zaman Felix'e baksam sana bakıyordu.Hem sen kıskandın mı yoksa?
+Niye kıskanacakmışım ya hadi inelim artık teneffüs bitecek.
-Tamam hadi inelim.
Kantine indiniz. Arkadaşın çikolata alır. Teneffüsün bitmesine az kalmıştı ve sınıfa çıktınız. Matematik dersine girdiniz. Hoca
-Size bugün sürpriz sınav yapacağım. Herkes sıranın üstündekileri kaldırsın.
Herkes ofluyordu ama sen matematik dersini seviyordun ve senin için sınavlar sorun olmuyordu. Sınava başlamıştır ve sen tüm soruları rahatlıkla yapmıştın. Birden birisi senin ismini fısıltılı bir şekilde söyledi. Sen yan tarafa baktın bu Felixti.
-Bana kopya versene.
Sen kimsenin zor durumda kalmasına dayanamıyordum ve bu sana kaba davranan biri olsa bile ona yardım ederdin.
+Tamam kağıdını ver.
Felix sana kağıdı uzattı ve sen cevapları yazmaya başlarsın. Bu çocuk nerdeyse kağıdın tamamını boş bırakmıştır. Neyse sen cevaplayıp kağıdı Felix'e verdin.
+Al hepsini yaptım.
-Teşekkür ederim.
Ne o az önce sana teşekkür etmişti. Sınav bitmişti ve teneffüse çıktınız. Felix senin yanına gelir.
-Seninle konuşabilirmiyim?
Sen birşey anlamamıştın. Daha sabah kaba davranan çocuk şimdi sana kibar davranıyordu.
+Peki olur. Bahçede konuşalım.
Arkadaşına doğru baktın. Sana çok pis sırıtıyordu. Sen onu takmamaya çalıştın. Felix ile okulun arka tarafında bir banka gidip oturdunuz.
-Bak ben sana sabah kaba davranmak istemedim sadece biraz sinirliydim ve gözüm birşey görmedi. Suçlu olan bendim. Sana çarpıp seni suçladım. Özür dilerim. Üstelik matematik sınavı için teşekkür ederim sen olmasan boş kağıt vericektim.
+Önemli değil. Peki neden sinirliydin?
-Bu okula gelmek istemiyordum. Özel okuldaydım ve babam eğer derslerim kötü giderse beni sıradan bir okula vericeğini söylüyordu. Dediğinide yaptı. Bu okulu kötülemiyorum sadece babama sinirlendim. Beni bu okula ceza için nakil ettirmesi benim için sorun oldu.
+Anlıyorum. Sen canını sıkma. Hatta sana derslerini düzeltmende yardım edebilirim. Birlikte okuldan sonra ders çalışabiliriz. Yani istersen. İstemeyede bilirsin ama bence iste. Ya tabi istersen güzel olmaz mı? Yinede...
tam sözünü tamamlıyacakken Felix seni öpmeye başladı. Sen çok şaşırdın ve karşılık vermeye çalıştın. Felix senden ayrıldı.
-Seni seviyorum tatlı kaplumbağa. Tamam birlikte çalışalım.
+Ne ha ben sen çalışalım tabi olur. Hey kaplumbağa mı? Sen nereden biliyorsun benim yavaş olduğumu?
-Ya (adın) bu kadar tatlı olma. Arkadaşına ilk ders bir kağıda senle ilgili bütün şeyleri yazmasını yazıp kağıdı arkadaşına attım. O da kağıda senle ilgili bazı şeyleri yazıp bana attı.
+Peki bunlar olurken ben ne yapıyordum?
-Sen hocayı dinliyordun bir de arada bana bakıyordun.
+Hey ben sana bana baktığın için tedirgin olup bakmıştım.
-Yani sen beni sevmiyor musun?
+Hayır seni çok seviyorum ama cidden ben neyse boşver.
Zil çalar sınıfa çıkarsınız. Arkadaşın
-Noldu (adın) sevgilinle ne yaptınız?
+Ya ne saçmalıyorsun?
Felix arkadan sana sarılıp
-Sevgilimle aramızda.
deyip sana göz kırpar. Sende gülümsersin.
SON
