KAMELYA ♡

Cennetim misin? Cehennemim mi?

Parkta oturup guvercinleri seyrederken aklima muhtesem fikirler dolustu! "Tanrim tesekkurler!"

Bi lokantoda garson olarak calisabilirdim simdilik oradan aldigim para bana bi hayli yeter boylece düzenimide oturturum bir sure para biriktiririm.

Apartta kalirim parami denklestirene kadar, ardindan bi ev tutarim sonra ver elini akmalar cosmalar!

Burasi Cennet gibii ♡

Hehehoo canim aklim ya sen cok yasaaa :))

"Is bulmadan once gidip apart bulmalisin Kamelya!" dedim kendime ve Beyoglu sokaklarinda dolasmaya basladim...

Bacaklarim kopmustu ve bitmistim "Artik bulmaliyim Allahim su nanet aparti bulmaliyim..."

O kadar temiz bir kalbim var ki bunu soylememle kafami kaldirip o ucube aparti gormem bir oldu!

Lamburlumbur iceriye daldim en alttaki dairenin kapisinda yazan numarayi aradim, evet caliyordu...

"Alo" bi bayan sesi, "Alo merhaba ben Beyoğlu'nda ki apart icin aramistim".

"Aa oyle mi? tamam hemen ilgileniyorum bende o civarlardaydim yarim saat bekleseniz?"

Beklemekten baska bi carem var miydi ballar?? :( :P

"Tamam burdayim ben gorusuruz" dedim o da "Tesekkurler" diyip kapatti telefonu.

Gotumun donmasina aldiris etmeyerek merdivene oturdum ve beklemeye basladim...

40-45  dk sonra anca geldi bizim gerzek! "Ah afedersiniz birkac isim ciktida" diyerek iceri girdi elini uzatti, tokalastik.

Hemen lafa girdim ne yapmam gerekirdi ki? Oturup buyrun bi cay icelim mi demeliydim!

"Ne kadar bu daire?" dedim.

Bak simdi bak, fiyata bak Allah askina!

"1500t"

Ulan kari! Sen ne deeeyyoooğnn??!

Ben gotumu satsam alamam bu daireyi! Siciyim suratina got kafali...

Ne anliyosunuz insanlari somurmekten??

dusuncelerim bunlarken kadina cevap bile veremedim agzim iki karis acildi ve oylece kaldim.

Sanki Cehennemdeyim...

Bu istanbulun alayi sosyete olmus ulan! apartcilari bile aminakoyiyim. Kicimin kenari konstantinopolis ne hale gelmis!

Insanlar nasil yasiyo olum burda??! diye kendimce zirvalarken kadin suratima aval aval bakip "Eee aliyor musunuz?" dedi.

"Hanimefendi pardon buralarda kicimi satabilecegim uygun bir yer varsa aliyorum!" dememek icin zor tuttum kendimi...

"Hayir tesekkur ederim" dedim ve aparttan ciktim suratim 1 karis sokaklarda surttum durdum.

Saat 2ye gelmek uzereydi gunes tepemde ben aptal valizimle terden sucuksu bok gibi ortalikta dolaniyordum...

Ne yapabilirdim ki ah Tanrim!

Salak sacma ortalikta dolanirken karsima gorkemli bir bina cikti ama ne gorkem! Bi bar sanirim 3 katli ve devasa sahane!

Once içeriye girmeye korktum ama sonra

"Olumlu dunya be bebgm kivril ve iceriye gir!" diye fisildadi ruhum...

Ben de onu dinledim ve iceriye girdim.

Ileride danismaya benzeyen bir sey vardi oraya dogru yurudum. Benim yaklastigimi gorunce kafasini kaldirdi ve sapsal bi gulumseme takindi adam, yanindaki kadinda ona eslik etti.

Yanlarina gelince yorgun ve terli vucudumu suzdukleri acikca belli oluyordu.

Aldiris etmedim ve sicak bir "merhaba!" dedim. Onlarda karsilik verdiler.

Ardından atildim

"Elemana ihtiyac var mii? :)"

Sirt cantama elimdeki valize ve gorunusume yeniden goz gezdirdikten sonra sanirim bana acidilar  :)))) veee

"Patronla konusalim." diyerek iceri gectiler. 3 dk sonra patronla birlikte disari ciktilar...

Patron yakisikli, zengin ve riyakar, kahpe bir adam gibi gorunuyordu.

Size yemin ederim beni bir suzusu var ne oldugumu sasirdim!

Sanki aptal t-shirtum hic yokmus gibi geldi afalladim :/

Adam bakışlarını nihayet ustumden aldiginda ben tavana fln bakiyodum heralde "hosgeldiniz!" diyerek elini uzatti.

Bu tam anlamiyla sicak davranmaya calisan bir sogugun diramiydi... Ogggkk! :O

Bende elini sıktım ve "Burada calismam mumkun mu acaba?" dedim. (bunun agzimdan bi anda cikmasi hayatta kalma mucadelemin gostergeleri arasindaydi...)

Adam munzir bi siritisla "tabii mumkun" dedi.

Sevinmistim ah Tanrım cok sevinmistim hemde! Sanki dunya benim olmustu...

"Tesekkur ederim cok tesekkur ederim sagolun sagolun!" dedim sevincle adamin elini iki elimle tutarak.

O da sacma bir kahkaha atti ama sevincimden kimseyi gormuyordum kii umrumda degildi yani. Yasasin yasasinn! dedim icimden..

Tam bu sirada aklima bir sey geldi ve hayal kırıklığına uğradım...

Bu yuzumede yansimis olmali ki adam elini omzuma koydu ve "ne oldu?" dedi durdum yuzunu inceledim derinlerde bir yerde merhamet isigini gorur gormez soze daldim.

"Sey ben... benim aslindaa. ben.. yani benim bir... benim kalacak bir yerim yok!"

adam ve yanindaki calisanlari once bir sey anlamamis gibi bon bon baktilar

Ardindan adam kurnazlikla atildi "Eee burada kalabilirsin..."

Inanamiyorum Tanrim inanamiyorum!! adamin boynuna sarılmamak icin kendimi zor tuttum ve

"Size minnettarim beni cok cok cokk mutlu ettiniz!" dedim.

O da "Ah tatlım rica ederimm sende bir gun beni cok mutlu edersin olur biter.." dedi usulca, ben o anin coskusuyla ne demek istedigini anlamiycak kadar aptallasmistim ve gulumsemekle yetindim içim içime sigmiyordu!..

Sanki bulutlarin ustundeydim sanki burasi benim Cennetim gibiydi...

Bazen de Cehennemim! 

Allahima sukrettim ve yeniden gulumsedim...

    ○ Her sey guzel olacak inaniyorum! ○

Zaman ayirip okuyan tum dostlari operrim!

Gozlerinize saglik...

Umarim severek, buyuk zevk alarak okuyorsunuzdur.

Tesekkur ederimm en nefisinden!

Ve hep yanimda olun canolarr lutfen ♡ ozellikle de "sen" daima yanimda ol guzel gozlum! ;)) ♡♡♡

Size ihtiyacim var...

Herkesten her seyden cokkk!