***2.BÖLÜM***

46 4 3
                                    

Artık ağlamaktan gözlerim kıp kırmızı oluştu.En son babam''Cansu kızım bir bardak su getirir misin'' Cansu abla ben 3 yaşımdan beri bizimle çalışır hiç ablam olmadığı için ona hep öz ablam gözüyle baktım oda bana hep kardeşi gibi davranırdı,sadece ben değil bütün aile onu çok severdi.

Ama 1 dk burada bir eksiklik var Eymen abim o yoktu''1dk Eymen abim nerde?''herkes birbirine bakıyordu en son Can abim cesaretini toplayıp ''ıııı şeyy Eymen Almanya da aslında bu hafta gelmesi gerekiyodu ama işi uzmış 2 hafta sonra gelecek''

NEY! ama hayır Eymen abim olmadan olmaz,gamzelim olmadan olmaz.Benim tekrar gözlerim dolmuş tam gözümden yavaş yavaş süzülürken kapı çaldı.hemen Cansu abla kapıyı açtı ve açmasıyla hepimizin şaşırması ve benim bağırmam bir oldu.

''Abiiiiii!'' abimi görünce hemen koşup boynuna sarıldım. Abimi,babamı Efeyi,arkadaşlarımı çok özlemiştim. ''Güzelim s.sen burdasın'' gamzelim'e sarılırken arkadan da Burak abim ''Eymen geldi bizi unuttun hemen'' Eymen abim lafa atladı ve beni hemen kurtardı ''Tabi unutacak burda yakışıklı mı yakışıklı abisi var,senin gibi tipsizi napıcak?'' ''abiii öyle deme hepiniz çook yakışıklı ve tatlısınız'' ordan hen Efem söze atladı ''Ama en çok ben yakışıklıyım demi'' onu hemen kucağıma alıp ''tabikii''dedim.

-Abi bir şey soracam biz kaçıncı ayda ve hangi gündeyiz?dedim ama keşke demeseydim bunda babam da dahil herkes bana güldü en son Can abim gülmeyi kesip

-kızım sen oda beynini emdin naptın  -of abi yaa
-abiye oflanmaz
Abime ölümcül bakışımı attı hemen sustu en son babam doğru dürüst cevap verdi ''gülmeyin benim güzel kızıma,güzelim bugün cuma,ağustos ayını 10'u''babam otuz iki diş güldüm.

''ya bugün en mutlu günümüz neden dışarı çıkmıyoruz ki?''dedi Burak abim babam
-siz gidin gezin çocuklar ben yorgunum
-Ama babaaa!sen olmadan olmaz kii
-kızım gerçekten artık yaşandım ben hem tek değilsin ki abilerin var...
-ne yaşlanması ya abartma sen daha gençsin canım babam
-kızım asıl sen abartma sen de ne yaptın ben mi gencim
-tabi sen geçsin
-kızım hadi zorlama sen abilerinle git ben biraz dinlenecem
-peki öyle olsun ama bil ki aklım hep sende olacak

En sonunda hazırlanıp çıktım evden,evden çıkmamla Burak abim kolumdan eve hemen geri girdirmesi bir oldu
--abi ne yapıyorsun yaa
--asıl sen napıyorsun, sen benim katil olmamı istiyorsun,niye böyle giyindin yine
--abi ne yaa çok ta güzel olmuşum bir kere
--Melek
---ABİİİ
--peki tamam sadece bir kereliğine izin veririm
--OLEYYYY

En son evden çıkmıştık ve yoldaydık abimlere sordum gideceğimiz yeri ama söylemediler pislikler.en sonunda gelmiştik.Hemen arabadan indim ve Burak abimin yanına gidip koluna girdim abim bana güldü ve içere girdi.Eskide hep buraya Şahin ve Ayla ile gelirdik okuldan sonra çok güzel bir yerdi orada biraz oyalanıp sahile indik,en son abimlere gidelim demesem yarına kadar gezdirdiler herhalde.Eve geldiğimizde saat 11'di hemen odama çkıp banyo yaptım üstümü giyinip yatağa yatacakken yatağın üzerinde yine aynı yazıya benzer bir notla karşılaştım üzerine ''KARARINA ÇOK SEVİNDİM GÜZEL GÖZLÜM ''yazıyordu bu ne ya bu nota benzer sabahta burdaydı hen öbür kağıdı kitabın arasındaki kağıdı alıp karşılaştırmaya başladım evet tahmin ettiğim gibi aynı yazıya aitti kim yazabilir diki ne abimlerin yazısına benziyordu ne de babamın zaten Efe yazmayı bilmiyordu .Eee o zaman kim bana böyle bir not yazabilirdi ki.Ben böyle düşünürken bir ses geldi giyinme odamdan hen gidip baktım,bakmam la bağırmam bir oldu...

Bağırmamla ağızımı kapatması bir oldu.bu kimdi ya,nasıl girdi benim odama ki??

ARKADAŞLAR YANLIŞIKLA TAM YAZMADAN YAYINLAMIŞIM ŞİMDİ BÖLÜM TAMAMLANDI KUSURA BAKMAYIN ACEMİLİĞİME VERİN İLK DEFA YAZMAYA BAŞLADIM DA İYİ OKUMALAR OY VERİRSENİZ ÇOK MUTLU OLURUM...

Hırçın Dalgalı DenizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin