Dumandan Adam

bölüm 1

..

Cam buğluydu elindeki sigaranın bitmiş olduğunu fark etmemişti bile .En son iki sene önce içmiş olduğu için tek bir sigara başını döndürmeye yetmişti.Dağınık siyah saçlarını arkaya savurarak beyninde yankılanan sesleri susturmaya çalıştı.''Keşke seni doğurmasaydım.Sen hep bir yüktün bana Alara !''

Bi kez daha bu lanet olası evde doğduğuna pişman olmuştu.Komikti.o doğduğuna pişman olmuştu aslında.Annesi babasıyla üniversitede evlenmiş ve ona hamile kalmıştı.Babası onu terkedip gidince onu dünyaya getirmeden öldürmek için elinden gelen her şeyi yapmış ama başaramamıştı.Ne üzücü!

Onu doğurmak zorunda kaldıktan sonra da sevememişti. Alara içinden  Haklıydı beklide ben o adamın bir parçasıydım.Beni görünce hep 'Gözlerin aynı o pislik herifinkine benziyor ' derdi.Babam hakkında bildiğim tek şey yeşil gözlü olmasıydı.Aynaya bakıp göz altı morluklarımı kapatacak fondöten aradım.Bu gün on sekiz oluyordum.Buda demek oluyordu ki artık anneme dünyanın en mükemmel hediyesini verip ,bu evi terk edecektim. '' diye geçirdi Yıllardır bu gün için para biriktirmişti.Artık reşit bir kız olarak istediği şehre yerleşip üniversitsine kayıt olacaktı.Hiç görmediği insanlarla tanışacak hatta normal bir kız taklidi yapacaktı.Bir soy adı olmasını bile istemiyordu Alara.Ailesinen geriye kalan hiçbir şeyin yükünü tekrardan omuzlarına yüklememek için elinden gelen her şeyi yapacaktı.Omuzlarında ki yük onun on sekiz senesini almıştı.ON SEKİZ.Alara içinden bir küfür savurarak eşyalarını hazırlamaya başladı .Çok zamanını almamıştı .Yaklaşık bir iki saat sonra hazırlanmış aşağı indiğinde annesin ironi yapmaya hazırlanan eğik başını fark etti . '' Özür dilerim.Elimde olmadan böyle davrandım .Çok acı çekiyordum Alara.Kalmak istersen kapım her zaman açık '' dedi

Alaranın tahmin ettiğinden daha amatörce bir konuşmaydı .Gülümseyerek '' Kendine iyi bak . Seni arayacağım '' diyerek kendini dışarı attı.'Koca yaşlı Şişko Dünya' dinelemek için mükemmel bir zamanlamaydı. Şehire son kez göz gezdirip hava alanına gitmek için bir taksi çevirdi.Bu şehirde veda edecek bir arkadaşı olmaması üzücüydü.Üzücü olmalıydı .Hisleri olsaydı kesinlikle oracıkta salya sümük ağlayacaktı.

Taksiler derbeder insan sürüsünü iş yerletine yetiştirebilmek için bağırıyor deli gibi korna çalıyordu .Deniz derin ve sesiz gözüküyordu.Martılar açlıktan gebermiş gibi ciyaklıyordu.Yeni şehrimi şimdiden sevmiştim.Önceden internetten baktığı üniversiteye yakın birkaç ev belirlemişti.Alternatif tek oda olmalıydı .Düşücelerinden ayağını yalayan, bir sokak köpeği için aşırı beyaz olan minik bir misafirle karşılaştı. Sahbi olup olmadığını anlamak için kabarık beyaz tüylerin arasında bir tasma veya  bir isim aradı .Sokak yaralarından başka hic bir sey bulamamıştı. Sanırım oda sayısı ikiye çıkmıştı .Konuşamayan bir ev arkadaşı bulmak onu çok mutlu etmişti.

Nerdeyse şehirin diğer ucuna kadar yürümüş gibi hissediyordu.Nefes almak için durduğunda köpeğin arkasından gelmeye devam edip etmediğine baktı .Alara  minik köpeğin en az kendisi kadar yorulmuş olduğunu düşündüğü için onu kucaklayıp.Ev adresine bidaha baktı Neyseki varmış sayılırdı.Çok fazla yürümelerine gerek kalmadan bej rengine boyanmış olan küçük balkonlu bir evle karşılatı.Köpeği kucağından indirerek.yatak odası salon ve küçük bir mutfaktan oluşan eve bakarak  diğer evleri gezmeden kararını vermişti.Kararını vermesinde ki en büyük etken evin aşağısında küçük bir park olmasıydı .Yeni arkadaşı için iyi bir seçenekti bu.Alara adreste yazan numarayı arayarak ev sahbine orda oldugunu haber vermişti.Hemen yan apartmandaki yaşlı adam inip '' Kızım hoşgeldin.Evi gezdirmemi ister misin ? '' dedi.Alara yaşlı adamın gözlerinin içine bakıp gülümsedi '' gerek yok  .Ben tutmak istiyorum deyip '' adamın elindeki anahtarı aldı.Kapıya yöneldiğinde içindeki garip his mutlu olacağını söylüyordu.Kendi evinin anahtarlarını taşıyor olabilmek bile mutluluğa atılan büyük bir adımdı.Hemde Çok büyük bir adım. İçerde onu sevmeyen ,ona bakınca acı ceken insanlar yoktu.Sadece kendisi vardı.Tabi bir de köpeği.