Tamer'in gözlerinin rengini öğrenebilmek için gözlerini süzüp,sadece adını söyleyip elindeki telefonla ilgilenen bu adamın çok garip olduğunu düşünmeye başlamıştı. Aslında çok fazla şey düşünüyordu kafasında çok fazla soru işareti vardı .Bu şehir hakkında bilgi alıp , sohbet edip en azından arkdaş olabilmekte istiyordu.Kendine olan eksi seviyelerdeki inancı yüzünden sustu.Boyu bir altmışı bikaç santim geçmişti çekik buz mavisi gözleri siyah saçları ve aşırı derecede beyaz ve duru olan teninin güzelliğinin farkında bile değildi.Cok düşünmeden eline çantasını alıp kampüse doğru yürümeye başladı.Tamerin arkasından bakıp bakmadığını anlamak için yüzünü arkaya döndüğünde kendi adını söylemeyi unuttuğunu farketti .Bikaç adım atarak Tamer'in karşısina dikilip "ben Alara "dedi. Tamer taktiği kulaklığı çıkartarak "efendim ? " dedi ." Ben Alara " diye tekrar ettiğinde ise şımarık bir çocuk gülümsemesiyle "bu iyi haber ! Dilin varmış küçük hanım " dedi. Alara da kafasını aşağı yukarı sallayarak " küçük hanim derken ? Aynı yaştayız " dedi .Emre yanındaki sarışın kızla Alara yı bıraktığı yere döndüğünde Tamer ayaklanip Emre'nin omzuna dokundu "başlıycam şimdi sanada arkadaşlarınada " diyip cevap beklemeden devam etti.Emre gülümseyerek Alara nın kolunu kavrayıp " sen ona bakma, o biraz huysuzdur " dedi.
Alara Tamer'in onlardan büyük olduğu farkettiğinde içinde anlamsız bir üzüntü oluşmuştu.Onu bidaha göremeyecek miydi ? Bu dusunce onun kafasını kurcalarken çoktan eve varmış olduğunu farketti. Çantasından anahtarını çıkartıp içeri girdiğinde beyaz onun üstüne sevinçle atladı. Bütün gün evde çok sıkılmış olmalıydı.Belki kendini iyi hisseder ve onu yürüyüşe çıkartır dı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dumandan Adam
Novela Juvenil©Tüm hakları saklıdır. Karanlık hiç bukadar cezbedici olmamıştı.Damarlarımdan akan kan neredeyse benim bedenimi terk edip ,onun gizemli bedenin bir parçası olacaktı.Gözlerinin içine bakarak ne hissetiğini anlamama yarıycak bir ifade aradım.Tek bir h...
