Evet ağladım hemde çok ağladım neden böyle yapıyor dedim kendi kendime sonra toparlanıp yanında gitmeye karar verdim sordum ona. -neden dedim. Nden böyle yapıyorsun o da dedi ki. -ben böyleyim işine gelirse. -nasıl dedim bu kadar mı değersizim gözünde gözlerim dop dolu ha ağladım ha ağlıycam. -öyle değil dedi istemiyorum sadece. -peki benim kalbimi kırmamak için mi benle çıktın dedim. -evet dedi ve gözyaşlarımı tutamayıp karşısında hıçkıra hîçkıra ağladım git dedi bana kalbimi paramparça edişi yetmiyormuş gibi benni sınıftan kovdu ve ben işte o an yüreğimde katlanılmaz bir acı olduğunu fark ettim hayat bu kadar acımasız olmazdı olamazdı yani ben bunu hiç hakketmedim hemde hiç oysa onu çok temiz saf bir aşkla seviyordum neden ya neden ben. Ben onun kılına zarar vermekten korkuyorken onu üzmeekten onu incitmekten korkuyorken o beni bir dakika içerisinde paramparça etti kalbimi ruhumu bedenimi bile hayat mı çok acımasızdı ben mi çok saftım bilmiyorum ama çok yarlanmıştım ve gün geçtikçe de yaralanacaktım hayat bana sadece bir haftalık mutluluk verdi gerisi ni hayatımı mahvedrek geçirdim sınavlarımı derslerimi hepsini boşverdim çünkü yüreğim o kadar çok yanıyordu ki yüreğimin açısından başka ve acı mı dindirmekten başka hiç bir şey düşünemedim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İMKANSIZ AŞK
RomanceKorkuyorum ama bu demek değil güçsüzüm aksine yanlızlığımla buluştuğumdan beri o kadar güçlüyüm ki artık kimseye kendime laf ettirmiyor edenede azının payını veriyorum kim olursa olsun hiç birşeyin altında kalmıyorum eskisi gibi ezilip büzülüp kaçmı...
