Meryem;
Unuttuğun çok şey var.
Mesele sevmek değil,
Kime sorsam seviyor zaten.
Mühim olan güzel sevebilmek;
Kırmadan,
Dökmeden,
Yormadan,
Acıtmadan.
Öylesini de sen yapamıyorsun zaten.
Canımı yaktığında alıngan görünememek için;
Kaç gez gülümsediğimi,
Söylediğim sözlerin;
Kaç kez karnıma bir yumruk gibi indiğini,
Bilmiyorsun sen.
Kolay sanıyorsun dimi?
Hayaller kurduğun insanı kaybetmek kadar ağır bir şey'in daha olmadığını.
Her şey'e değerken,
Hiçbir şey'e değmedin.
Ve şimdi ansızın geliyorsun.
Seni tekrar sevmemi istiyorsun,
Onca yaşanmışlığa rağmen.
Ne olacağını sanıyordun ki?
Gerçekten seni hâlâ seveceğimi mi?
Seni unutacağım,
Tıpkı diğer her şey'i unuttuğum gibi.
Berkcan..
Onun mükemmel bir kalbi var.
Yanında sürekli gülümsüyorum.
Üzülmeme fırsat bile vermiyor.
Senin parçalara ayırdığın kalbi,
Elinden geldiğince birleştirme çalıştı.
Ve sanırım başardı.
O benim yeniden doğuşum.
Beni mutlu etmeyi çok iyi biliyor.
Ayrıca bu konuşmalar onu rahatsız edebilir.
Lütfen bir daha böyle şey'ler yazma,
Hatta hiç yazma.
Zaten insan neye uzaksa onu özler.
Kavuşmak şart mı?
Boşver.
••••
*umarım kurguyu beğeniyorsunuzdur<3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
remember. ••merkuntexting
Fanfic"ben sana içimdeki acıyı anlatmaya çalışırken,sen başkasını dinliyordun.bu affedilmez."
