Bir an önce kendime gelip yerdeki cam kırıklarını toplamaya başlamıştım ki abimin yanıma gelip elimdeki parçaları almasıyla durdum.
"Elini keseceksin Derin. Dur süpürelim."
Abim süpürgeyi almak için banyoya gitmişti. Çocuğa ayıp olmasın diye yanına gittim.
Elimi uzattım ve "Ben Derin" diyebildim sadece.
Önce elime baktı ve ardından beni küçümsercesine süzdü. Yüzünü buruşturarak kafasını iki yana salladı.
"Çok dikkatsizsin"
Bunu demesini beklemiyordum. Elini cebinden çıkarma gereği bile duymamıştı. Rezil olduğumun farkındaydım ondan kötüsü gururum incinmişti.
Abim yanımıza geldi.
"Derin bu Semih senin okulunda son sınıf öğrencisi."
Nasıl yani aynı okula mı gidiyorduk...
"Ve bizim yan blokta oturuyor."
Aynı okulda olduğumuzu öğrendiğim de girdiğim şoktan henüz çıkmadan abimin son sözüyle ikinci kez şoka girdim.
Abim masayı işaret etti ve bizi de çağırarak masada yerini aldı. Masaya bir tabak daha ekledikten sonra bende yerime oturdum.
Semih'in bana karşı olan davranışı bir türlü aklımdan gitmiyordu.
Onunla birlikte aynı masa da yemek yemek bana gerçekten çok zor gelmişti. Karnıma kramplar giriyor ağzıma aldığım lokmayı yutamıyordum.
Masa da büyük bir sessizlik vardı. Abim bu sessizliği bozarak konuşmaya başladı.
"Semih'i ve birkaç arkadaşını okullar arası olan futbol turnuvası için eğitiyorum. Haftanın 3-4 günü sizin okula mutlaka gelirim."
Demek aralarında ki bağın sebebi buydu. Semih abimin futbol takımındaydı.
Abim sözlerine bana bakarak devam etti. Belli ki bana anlatıyordu.
"Gününün çoğunda Semih'le aynı yerde olacaksın. Beraber epey vakit geçirirsiniz."
O an ağzımdaki lokma boğazımda düğümlendi. Bu çocukla fazla vakit geçirmek mi hem de bu çocukla..!
Abime durumumu belli etmemek için küçük bir tebessüm ettim. Ona baktığımda ise yüzünde hiç bir ifade yoktu...
Semih yemekten sonra gitti. Bende mutfağı toplayıp abimden müsade istedim ve yattım.
Yarın erken kalkacaktım. Okulda ilk günüm olacaktı. Semih'i görene kadar heyecanlı değildim. Ama şuan heyecandan uyuyamıyorum diyebilirim...
