Het dagboek van een Sneeuwelfje (INACTIVE)

Herinneringen

Dagen gingen er voor.Elke dag werd ik angstiger...Wat als we hier nooit uitkomen?Plots komt silvesto aan lopen."de eerste fase zodat jullie me gaan helpen is jullie herinneringen terug brengen..Dit zal misschien pijn doen.."Zei hij.Silvesto kwam aan gelopen met een spuit er zat eer groen vloeistof in.Hij ging langs me staan en prikte voor zichtig in een ader..Opeens kwam er zoon grote pijnscheut.

Flashback

¨Komop Fin!¨schreeuwde ik.Er kwam een klein jongetje om de hoek komen.¨Joy!Wacht!We mogen dit helemaal niet doen!Als we betrapt worden dan...¨Ik onderbrak hem¨Helemaal niet!Maar als je nog zo traag loopt wel!¨Zei ik fluisterend.Ik rende voorop we liep naar een muurtje.Er lagen houtblokken tegen.¨Komop Fin!¨Riep ik.Ik kom langszaam op de houtblokken je kon net over het muurtje kijken ¨Joy help me even..¨Fluisterde Fin.Ik trok hem naar boven.Samen keken we net over de rand. We keken recht in het midden van de binnenplaats van de gevangenis."MANNEN!"riep een man."Vandaag zullen jullie ons versterken in ons leger!"Fin en ik keken elkaar aan."Treur niet om je Broers of zussen ....Jullie zijn Gekozen!Hun die hier niet zijn zijn onwaardig ...GA!Macheren!" Riep de man.We zagen hoe de jongen Mannen en jonge jongens groot klein ,De gevangenis verlieten."Ooit haal ik ons hier uit fin!Ik zal nooit opgeven!Ik zal nooit iemand laten vallen of los laten!Ik zal je niet teleur stellen!"Zei ik tegen fin.een groote glimlach verscheen op zen gezicht..."Wie is daar?'".die lach verdween in een gezicht van angst.Het licht naderde ons.Ik wouw rennen maar iedereen weet wat er gebeurt als je rent.."Ahh hier zijn de wegrennertjes..Kom hier!"Een Empire soldaat greep men hand en trekte me af de houtstapel.Hij deed het zelfde met Fin."Meekomen!"Hij sleurde ons bij de hand mee.We liep veel gangen door.Er was Bijna niemand.We kwamen uit eindelijk bij een groote kamer aan met een balkon en een groote Troon..."Zit!"Zei hij.Ik en fin gingen zitten op onze kieeen."Ik zie toch dat we terug moesten gaan!"Zei fin."Rustig ik laat jou niks gebeurenb!"Zei ik terug."Buigen jullie 2!"Riep de wachter.We zakte door met onze hoofden.Er ging iemand voor ons staan..."Zozo..2 nachtratten op pad.."Ik herkende deze stem in duizende..RAGTHANATOS.."Spreek!" zei hij...Ik en fin bleven stil.Opeens grijpde de wachter Fin vast bij zen keel."Nee!Wacht!Stop!"Schreeuwde ik.Thanatos zen gezicht keerde naar mij toe "Het was mijn iedee!Alstublieft heer doe hem geen kwaad!"Zei ik er rolde een traan over mijn wang.."Goed.."Ze Thanatos.de wachter liet fin vallen op de grond de kleine jongen van 4 smakte al snel naar lucht.Opeens voelde ik een harde klap op men gezicht..en dan op men rechter oog.al snel voelde ik aan men wang er klein drupje bloed zat aan men vingers."Laat dit een waarschuwing zijn.."Zei thanatos.Hij liep naar het balkon.Ik nog op de grond."Later Joy Lachtengouwen.Zal jij dit soort beslissingen moeten maken.Ik kieek achter me.er stond een derde man achter me.Hij had een gescheurde mantel aan.Hij liep naar thanatos."Maar laten we er voor zorgen dat ze nooit zo verkomt dan ze zou moeten komen.."Zei de man."Jij helpt mij en ik help jou.Cricxus.."

"AHHHHH"De pijn werd erger."Ja!Ja!Het werkt!"Schreeuwde Silvesto.

FlashBack

"Iedereen aan het werk!"Schreeuwde de Wachter.Ik probeer de zware pickaxe op te heffen.Ik sla hem zo hard mogelijk tegen de stenenwand aan.Maar er komt maar een kleinkiezetje van af."Pff"Mijn gezicht doet pijn van de klap van gisteren.Ik mocht exstra lang werken omdat ik'Onstapt' was."Oke uilskuiken je mag stoppen."Zei de wachter.Ik legde de pickaxe neer en liep naar hem toe."Lopen."zei hij we liep terug naar de gevangenis.Ondertuusen lagen er allemaal plassen.Ik kee naar mezelf.Zo te zien had Thanatos me eenblauw oog geslagen.na alles wat hin me heeft aangedaan.Hij heeft fin en ik paar jaar geleden ons proberen te laten veranderen Naar empire we moesten de transformatie ondergaan.Maar de transformatie mislukte.Onze haren waren niet meer donker bruin maar blauw.onze ogen Naar andere kleuren veranderd.Onze rechter groen de linker roze.Ze hebben onze levens verpest.en ze zullen er voor boeten.We kwamen aan bij de Cel.ik werd er letterijk in geduwt.de deur ging opslot.

"Hmmpppfffff"Ik blaasde en smakte naar adem

Flashback

Wazige stemmen.."koning Jor.." "Koning Joris!"Ik kwam langzaam terug bij. "Wat is er To..m"alles was weer klaarhelder."helpp..mee.."Zei ik zwak."WACHTERS WACHTERS?!"Riep Tom. "Tom we kunnen niet wachten nu.Ze is in levensgevaar!" Zei joris. "Ik pak dezr wel op en ren naar firjen."Tom pakte me klein lichaampje op en rijde zo snel mogelijk naar Firjen.Alles werd terug zwart.. "Ze is onze klein dochter!Joy Lachetgouwen Tom!Ze was vermist voor 6 jaar!Wat is der met haar gebeurt?" "Hoe weet je zeker dat het jou kleindochter is?" "Heel wazig kwam ik bij. "door dit!" De vrouw liet een hangertje met een soort van diamand zien."de Diamant der waarheid"Ze liep naar me toe en ging hing de steem boven mij opeens kom tom zen ogen niet geloven.Een normaal meisje met bruin haar en bruine ogen . maar ze trok de steen opeens weg en ik verandere terug naar blauwe haren en 2 verschillende ogen."Maak je niet druk je geheim blijft bij mij"zei Tom..

"UHH"Ik smakte naar lucht.
Ik keek op Silvesto stond voor me...
"Wat heb je gedaan..."Vroeg ik in angst.."Wel,Je was al je herinneringen van vroeger kwijt he!Wel je heb nu de belangrijke Herinneringen die je gelaakt hebben hoe jij nu bent."Zei hij.Ik keek om,Liam was zo te zien ook aan het bijkomen.."Joy.."Zei hij.Ik keek hem aan "Je hebt er voor gezorgd dat heel die gevangenis in destructie kwam"zei Liam. "Uh?"Vroeg ik."Jij zorgde voor een Opstand..Tegen alle wachters..Je hebt er voor gezorgd dat alle Gemisbruikte kinderen van Empire nu een normaal leven hebben.."Zei hij.Mijn mond ging open van verbazing "Wat?!Nee..Zoiets kan ik echt niet.."Zei ik maar silvetso onderbrak me"Wel zeker en daarom is het juist De missie om die kinderen te vinden.."Zei Silvesto.."Ik weet dat er hier een paar ik Jenava zitten en ik wil ze opsporen.."Zei Silvesto..Hij liep weg en liet ons achter in onze herinneringen..