Broederliefde.

107 11 4
                                    

Eenmaal over de muur,Pakte ik me Dolk.Ik haatte dit volk met heel me hart!We zaten op het dak van het Cellenblok,We keken recht op de binnen plaats.Er stonden 2 wachters rond een Kooi,WACHT?!PAPA?!Hij zat onder het bloed!Ik,keen naar Anne,Aan haar Gezicht en haar geknik kon ik wel zien dat we de 2 moesten aanvallen,Anne ging Pap bevrijden en ik moest de 2 bezig houden.We sprongen naar beneden.De wachters keken verbaast,Maar rende snel op ons af!Ik pakte me dolk en rende op hun af,Direct maakte ik een slidebeweging en Kwam zo achter hun.Ik gooide de dolk recht in de rug van een bewaker,De andere rende op me af ,Ik trapte in ze Buiken en greep zen zwaad en stak het recht in de borts.Hij viel levenloos neer,Ik rende naar de kooi.Anne had Papa vast,Ik greep hem onder zen armen"Joy?"Hij voelde direct dat ik het was."Papa!","Joy..je moet weg hier!Sem...Sem?"En toen kwam toen kwam dat stille moment.Ik hoorde voetstappen achter me,Ik draaide me om"Anne,Ondersteun hem"Ze knikte.Er stond een Jongenman voor me.."Hallo,Grote zus..."

(Ik raad aan om dit stuk te lezen terwijl je de volgende muziek luisterd)

"Wie ben jij?"Vroeg ik,Terwijl ik men dolk uit de rug van de dode bewaker haalde.Ik,trok me andere dolk.De zon kwam bijna op,"Oh?Ik ben Sem!Zoon van Ragthanatos!"Nu snapte ik wie hij was!Ik voelde de Empire kant in me Opkomen."Verader!"Riep ik."Niks juist!Ik besef nu pas waarom Mama voor Cemal koos en Niet voor jullie onderkruipsels van Ljord!"Ze hij Sluw."Als wij onderkruipels zijn,Dan zal ik eens laten zien waarom Ljord's zo vastberaden zijn!"Ik trok me dolken.Hij trok zen zwaard,we rende op elkaar af!Zwaard tegen dolken."ANNE MAAK DAT JE WEG KOMT!"Anne twijfelde niet.Ze rende weg met Pap op der rug,Komop Sem ik maak je Kapot!

Trap na steeken stonden we nog recht,we bloed ons Alle 2 dood."Ik maak je af!"Ik rende op hem af,Net als ik hem wou trappen liet hij le struikelen.Met al zijn Magie duwde hij me zo diep in de grond dat er een krater ontstond.Net als ik hem hoor zegevieren,Stond ik met me laaste krachten op,Klom uit de krater.Hij keek me,verbaasd aan."Hoe-Hoe kan dit?!"Vroeg hij angstig.Naast de pad waar ik naar hem liep stonden de twee kanten in vuur en valm.Met me dolken in me handen liep ik naar hem toe!"Als ik sterf vandaag!Ga jij mee ten onder!!!"Schreeuwde ik!

Ik rende naar hem!Het laaste gevecht was begonnen..Ik trapte en sloeg hem met men vuistenen,Hij kon zich niks verweren.Ik stak me dolk in zen buik.Hij schreeuwde een kreet uit van pijn.Ik zag nu pas echt hoeveel Angst hij had.Hij viel op de grond"VREES MIJ!"Schreeuwde ik.Ik schopte in zen buik wel 10 keer,"GENADE!"Schreeuwde hij!"Ik heb geen genade voor veraders!Net als ik een dolk in zen kop wou drukken.Hield een Hand mijn arm tegen,Het was ochtend."Laat hem gaan,Zijn miezerige leven is niks waard"Zei ze kalm.Ik kalmeerde ook."We moeten hier weg.."We rende weer,Ik keek nog 1 laaste keer om.Sem kijk ons weg rennen...Na een tijdje kwmane we bij een kapot huisje aan.Anne had papa in die uren van vachten al opgeknapt met Bandages ,Ik viel neer recht voor het kapote huisje.Anne sleepte me naar binnen."Joy?!"Papa rende op me af."Leonardo Stuur een Bericht naar Koning Tom en vraag versterking !"Ik begon zo moe te worden"Joy blijf bij me!"Zei Anne terwijl ze de Bandages rond me wonden deed.Ik zag een uil weg vliegen...Ik had het zo koud met in zat in een woestijn?Met elke minuut zag ik waziger,En hoorde ik slechter.."Joy blijf bij me!"hoorde ik nog ...Ik probeer..Uren werden dagen...Eindelijk hoorde ik iemand die niet Anne of pap was..Ik zag iemand met een witte jas..Een dokter?ik had het koud...Ik voelde zand in me ogen waaien..Ik was sowiso nogsteeds in Jenava..Op het randjz van Sterven..Ik nog steeds volhoudend..Voelde na een paar uur weer sneeuw op men gezicht..Ik voelde alles weg vagen..Alles werd zwart.

Ik werd weer wakker.Ik had overal pijn,Pap zat naast me"Hee"Zei hij,Ik zei niks."Je hebt hem laten zien waarom je een Echte Ljord bent"Ik knikte,Overal over men lijf waren verbanden een blauw plekken"Ja,Jullie hebben hevig gevochten."Zei pap beheerst."Pap?"Ik keek hem aan.."Wie was die vrouw?"."Wel joy,Ik denk dat het tijd is.."En zo begon pap zen verhaal....


Het dagboek van een Sneeuwelfje (INACTIVE)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu