First Snow Tale (✓)

FINAL ~

5 Yıl Sonra ~

" Taeyang-ah! "

Her sabah bir rutin haline gelen bağırışlarım evi inletirken yaramaz ufaklığı aramakla kaybediyordum tüm zamanımı. Yetişmem gereken bir işim vardı ve Taeyang hala ortalarda görünmüyordu.

“ Goo Taeyang, "

Bir kez daha bağırıp merdivenlerden aşağıya seslice indiğimde Taeyang ve Chanyeol'un bahçede oyun oynadığını gördüm. Chanyeol, Taeyang'ı gerçekten çok seviyor ve neredeyse tüm zamanını onunla beraber geçiriyordu. Açıkcası buna şikayetçi değildim. Önemli bir toplantım çıktığı zaman ufaklığı güvenle ona bakması için bırakabiliyordum.

Chanyeol, onu kendi oğlu gibi seviyordu.

Kimse, Taeyang'ın babasının gerçekte kim olduğunu bilmiyordu. Onlara söylediğim tek şey, tekrar birgün geleceği ve o zaman onu onlarla tanıştıracağım, olmuştu.

Uzun bir süre sonra babamın sonunda kendine gelmesini sağlayan neden de Taeyang olmuştu. Bana Taeyang'ın kahkahalarının ona herşeyden iyi geldiğini ve sürekli onunla zaman geçirmek istediğini bile söylemişti.

Taeyang, benim tekrar hayata tutunma nedenimdi. Xiumin beni bıraktıktan 1 hafta sonra öğrenmiştim hamile olduğumu. Geçirdiğim şaşkınlık nedeniyle birkaç saat hastanede kalmam konusunda doktorlar büyük bir uğraş içine girmişlerdi. Nasıl öğrendiğini hala bilmediğim Chanyeol beni hastaneden almaya gelmiş eve kadar kendisi götürmüştü o gün. Çocuğun ondan olacağı şüphelerinin aklında gezdiğini biliyordum elbette fakat benim aklımdan bir kere bile onun olma ihtimali geçmemişti. Taeyang'ın, Xiumin'den olduğunu çok iyi biliyordum. Zaten öyle de olmuştu. Birkaç ay sonra yapılan test sonucunda Taeyang'ın Chanyeol'dan olmadığı ortaya çıkmıştı. Beni defalarca bebeğimin babasının kim olduğunu, nasıl beni terk edip gittiğine dair sorularla boğmuş ama hiçbir zaman beni ona bakmakta yalnız bırakmamıştı.

“ Taeyang-ah,  "

Bahçeye çıkan sürgülü kapıyı açıp seslendim cama yaslandığım sırada.

" Umma! "

Taeyang, Chanyeol'un onun için şişirmeye çalıştığı küçük yüzme havuzunda çıkarak hızlıca yanına koştu.

“ Yeollie amca bana şişme havuz hediye etti. İşlerin yüzünden beni denize götürmüyorsun, artık bende burada yüzmeyi öğreneceğim. “

“ Anladım, "

Bana doğru uzattığı kollarından yakalayarak kucağıma aldım onu biraz zorlanarak. Ah, bu çocuk cidden çok çabuk büyüyordu.

“ Yeol amcaya teşekkür ettin mi? "

Ayağıma geçirdiğim terliklerle beraber havuzu şişirmekle uğraşan Chanyeol'un yanına gittim.

" Tabiki de teşekkür ettim. "

Taeyang, Chanyeol'a kısa bir bakış attıktan sonra kollarını boynuma dolayarak başını boynuma gömdü.

“ Park Chanyeol, bırak artık şişirmeyi. Yüzün ne halde, farkında değil misin? “

Chanyeol'un şişirmekten kıpkırmızı olmuş suratına bakınca kıkırdadım. Kaç saattir bununla uğraşıyordu kim bilir.

“ Ah, başım dönüyor. Bıraktım, yapmıyorum artık. "

Chanyeol, balon havuzu elinden atarak yavaşça ayağa kalktıktan sonra üzerini silkeledi.

“ Umma, "

" Efendim bebeğim. “

“ Ben acıktııımm ~ “

Taeyang'ın yapmaya çalıştığı aegyo hem beni hemde Chanyeol'u güldürmeye yetmişti.