Chapter Eight

18 2 1
                                    


Tzuyu's POV

"Ahh mark you piece of shit" ang lakas nang pinakawalan na suntok ni mark. Feel ko nabalian ata ako nang buto sa likod ko.Ahh aray ko bwiset kang markk ka!

Bigla niya akong niyakap at sinubukang halikan ulit.

'Fuckk noo hindi ko hahayaan na gawin niya ulit sakin to.' Sumusobra na talaga tong taong to.

Tinuhod ko ang kanyang private part dahilan ng pagka out of balance niya sa hagdan at nagpagulong gulong ito.

Shit

Duguan siya at wala nang malay si mark nang nahulog ito sa baba. Napansin ito ni dad ko.

Oh my godd hindi ko ito sinasadya.

Nakita ni dad na nasa hagdan ako.

"Markk?? Mark?? Gumising ka mark!! Markk!!!" Sigaw ng dad ko habang hawak hawak niya ang walang malay nasi mark.

"Honey si markk!! Nahulog sa hagdan!!" Iyak at sigaw ng dad ko.

Bigla naman lumabas si mom ng room niya at dumiretso kay dad.

"Oh my god... Markk!!!! Anong nangyare sayo!! Sino gumawa sayo neto!!!" Sigaw ng mom ko at umiyak ito

"Come on markk gumising ka huwag mong iwan si mommy mo gising kana markk markk."

"Markk!! Mark!!!" Sigaw ng mom ko

Tumingin ito sa sa akin. Galit na galit siyang tumingin.

"Ikaw.. ikaw!! Ano ang ginawa mo kay mark!?"

Bigla siyang lumapit saken at hinawakan ang magkabilaang balikat ko. Umiyak ako sa harapan niya.

"Mo..oom? H-hhindi ko po sinadya__" *pak* sampal niya

"Ikaw ikaw!!! Pinatay mo si mark!! Walang hiya kang babae ano bang ginawa niya sayo ha!"

"Honey!! Call the ambulance!"

"Bwiset kang babae ka lumayas ka dito pamamahay ko!!!!!"

Tinuklak niya ako ng malakas.

"Lumayas ka ditong babae ka at huwag kanang magpapakita pa dito kailanman!! Layas!!!"

Lumabas ako nang bahay na mangiyak iyak ako. Lumayo sa bahay na iyon at nagpakalayo.

Pumunta ako sa isang lugar na natihik at walang tao.

Iyak ako ng iyak hindi ko na kasi alam ang gagawin ko. Wala nakong pamilya, wala nang magaalaga sakin ngayon.

Hindi ko naman sinasadya na gawin sa kanya ang nangyare nayon siya naman kasi ang may kasalanan kaya nangyari iyon.

Iniyak ko nalang ang lahat ng makakaya ko haggang sa mawalan nako ng luha.

Naramdaman ko nang ok nako. Umalis nako sa lugar nayon at pumunta sa maraming tao.

Nasa lugar ako kung saan maraming taong nagsasaya. Nasa park ako ngayon gusto kasi munang mawala ang lungkot kong nararamdaman.

Umupo ako sa isang tabi at pinanuod ang mga taong nagsasaya sa lugar nato.

Nakaagaw ng pansin ko ang magpamilyang iyon. Masaya silang nagsasama sama.

Nakaramdam ako ng tusok sa puso ko. Naalala ko naman ang nangyari kaninang umaga.

Hindi ko mapigilang lumuha. Umalis nako sa lugar nayon dahil ayoko ko nang maalala pa iyon.

Lumuha na naman ako ng lumuha. Habang tumatakbo ako palayo sa lugar nayon hindi ko namalayan na may nabunggo pala akong lalaki.

Untitled || P. jmWhere stories live. Discover now