Arkaplandaki Kız ~Pansy Parkinson~

Tam Kan Ailem ve Saçma Yaşantım

Tüm hayatım boyunca küçümsenmiştim. Hiçbir insan benim kararlarıma saygı duymadı. Onlar beni başbelası bir kız olarak görmeyi seviyorlar. Belki bende bu durumdan memnun gibi görünüyorum fakat her zaman içimde bir kırgınlık oldu.

11 yaşındaydım ve birgün Malfoy malikanesi kadar büyük olmayan Parkinson malikanemize posta geldi . Üzerinde yazan şuydu

"Pansy Venessa Parkinson 'a"

Bunun bir parti davetiyesi olabileceğini düşündüm veya biri benimle arkadaş olmak isteyip mektup göndermişti

Malikanenin en orta kısmında bulunan kim olduğunu bilmediğim insanlar , yılan figürleri ile kaplı porteler olan salona doğru yöneldim. Masada babam ve abim Louis oturmuş konuşuyorlardı çat kapı yanlarına gittiğimde babam görmezden geldi Louis ise keskin bir bakış atıp gözünü kaydırdı . Umursamaz bir biçimde oturdukları masayı üç kere tıklatıp böldüğüm için üzgünüm dedim

Elimdeki mektubu salladım
-Baba ve tabii lanet erkek kardeşim Lou sizle-
-Bana adımı kısaltarak hitap etmesen iyi olur Bayan Pansy Çokbilmiş Parkinson

Babam Şşt dedi ve devam etmemi işaret etti başka bir cümle ile devam ettim. Bu sefer ki diğeri kadar saygı içeren bir konuşma değildi şöyle dedim :

Hey hey hey bakın başbelası küçük Pansy 'nize ne gelmiş

Babam mektuba yakından bakıp bu sene Hogwarts 'a başlıyorsun ve bu mektuptada o yarım akıllı Albus ve onun yanı çarı Minerva 'nın size verdiği Alınacaklar listesi ve itici bir davet yazısı var dedi

Mektubu eline alıp yırttı

-Tatlım bu mektup aptal muggle çocuklarını sevindirir sen ise zaten Hogwarts 'a gideceksin ve çok şanslısın ki Lucius 'un oğlu Draco ile aynı sene başlıyorsunuz

Peki dedim ve salondan ayrıldım

Draco 'yu birkaç kere görmüştüm tabii o da beni görmüştür fakat umursamamıştır. Ah herneyse ki aynı binada olacak ve sohbet etmeye fazlasıyla zamanımız olacak diye düşündüm