Arkaplandaki Kız ~Pansy Parkinson~

Kings Cross Caddesi Peron Dokuz Üç Çeyrek

O gün erken uyandım çünkü tren istasyonuna gidecek ve trenle birlikte ilk defa tek başıma yolculuk edip Hogwarts 'a varacaktım.

Aynaya baktım lanet olsun küçük bir şeytan gibi görünüyordum

Kahküllerimi taradım ve Matmazelden asasıyla saçıma güzel bir şekil vermesini istedim . Işim bitince odamdan Hogwarts cübbemi alıp giydim

Aynaya tekrar baktım ve yüzüme lanet bir gülümseme yerleştirdim dakikalarca ayna karşısında farklı pozlar vererek durdum . Abim Louis :

Seni aptal herkes seni bekliyor ilk gününde bir ucube durumuna düşmek mi istiyorsun dedi .

Abimin Hogwarts 'daki 6. Senesiydi ve quidditchte vurucuydu

Mösyö baykuşumu kafesiyle birlikte bana verdi bavullarımı almak üzere yukarı çıktı. Kendimi garip hissediyordum . Bir yandan ise Matmazelin su dalgası kıvrımında şekillendirdiği saçlarımı elimle düzeltip duruyordum. Babam merdivenlerden indi ve yanıma geldi elini omzuma sıkıca bastırdı

-Pansy bu Hogwarts 'daki ilk senen olacak . Abinin emrinden çıkma ve sakın pişkin hareketler yaparak asil soyumuzu rezil etme

Louis herşeyin onun kontrolünde olacağını duyunca sinsi bir gülümseme ile bana baktı

-Merak etme baba Pansy benim sınırlarım dışına çıktığı halde ona çoğu şey kısıtlanacak

Babam tekrar söze başladı :

-Ve bu arada Lucius 'un oğlu dreko-

Öhöm höm Draco olmalıydı

-Ah evet herneyse onunla yakınlaş ve grubuna dahil olmaya çalış yoksa Slytherin gibi bir binada saf arkadaşsız bir kız gibi görüneceksin

Öyle yaparım dedim

Mösyö aşağı indi abim Louis önde ben ve Mösyö yan yana at arabasına doğru gittik. Birsüre sonra King Crossta idik . Mösyö ilk defa yapacağım için duvarı gösterdi . Miss Parkinson işte şu duvarın içinden hızlı bir şekilde geç koşarak geçsen daha iyi olur aslında böylece-

Louis:

-Ah aptal küçük veletciklerden değiliz ne yapacağımız gayet açık

Louis bana işaret etti . Mösyödan eşyalarımı aldım ve hızlıca geçtim . Gördüğüm ilk şey sarı çiyan Lucius ve yanındaki Draco idi . Lou arkamdan gelmişti . Sırtımdan iterek dikilmede gidelim dedi. Trene bindik.Abim en arkaya doğru ilerliyordu peşinden gittim fakat Draco ile aynı vagonda olmak istiyordum.

Etrafı gözleyemeden eşyalarımı yerleştirdim . Trenden baktığımda gördüğüm tek şey çocuklarına el sallayan çatlak cadılardı

Bu duyguyu hiç yaşayamamıştım . Güven duygusunu ...

Her ne kadar ailemin tuttuğu çalışanlar ile birlikte hareket etsemde yanımda bi ebeveyn olmadıkça pek iyi gelmiyordu