Chapter 6
Ilang araw nakong zombie mode. Letche na west yan e!
Pagkatapos nyang sabihan nun, wit na kame nag usap ng lolo mo. Pag tumitingin sya ay umiiwas ako hanggang sa unuwe ako.
"Anyare? Tapos muna ba thesis nyo?" Tinignan ko si kaye at tumango.
"E bakit ganyan itsura mo? Chaka girl ah." Sinamaan ko ng tingin si monina. Bwiset na muslim to,
"Baka naman may ganap? Diba kapartner nya si west? Hahaha" oh well, masasabunutan ko itong si monica ka e.
"Ay oo nga girl, anyare ba?" That's shawn. Napabuntong hininga ako at tumingin sakanila.
"Tsismoso lang ganun?" Sabi sabay irap. Kinulit nila ako ng kinulit. Jusko naman! Letcheng west yon e! Sabihan ba naman ako ng ganun?!
"Drea." Napantig yung tenga ko at umangat ng tingin.
"Ah..b..baket?" Shit talaga nauutal na naman ako! Ngayon kolang narinig na tinawag nya ako by my name. Ohgash!
"Can we talk?" Halos nagtilian yung mga bakla sa likod ko! Ayieee.
Tumango ako at sinundan sya palabas ng room, buti nalang wala pang prof.
Napunta kame sa garden ng school. Relaxing talaga dito.
"Ah ano ba yun?" Shemay! Baka naman magtatapat na sya? O di kaya sasabihin nya na liligawan nya ako? O di kaya--
"I want to court monica." Nabibingi ba ako? Sana nabibingi ako.
"Ha?" Hindi ko alam kung manhid ba ako. Ang sakit pala neto.
"Sorry, i know you like me. But i like monica. So please help me to court her? But if you don't want--"
"Uhm.. n.no tu...tutulungan kita" nakitang kong kumislap yung mata nya at ngumiti. Ngumiti sya ng alam kong hindi ako ang dahilan.
Ang sakit mga bes! Nandito ako sa kwarto ko at iniiyak lahat ng pwedeng iiyak. Five years na yet hindi paren pala nawala yung love ko para sakanya. He's still my first freaking love. And it's hurt that he like my friend.
But may magagawa ba ako?
Biglang nag ring yung phone ko. It's monica. I texted her awhile ago na magkita kame sa malapit na ice cream parlor.
Martyr! Gaga! Boba!
Ayan ako! Dahil kahit masakit kakayanin ko! Damn it!
"Oh, ano yon bes?" Maganda si monica. Her skin was tan. Her nose is pointed. All of her is beautiful plus that she's rich. For almost three years na pagkakaibugan namen. Ngayon lang ako nakaramdam ng panliliit sa sarili. Ang malala sa kaibigan kopa.
"Huy bakla! Ano tulaley lang?" Napatingin ulit ako sakanya. Saktong may pumasok sa pintuan ng store.
It was him. West.
"Ah ano bakla! Biglang nagtext si madu! Alam mo naman yun wait lang ah? Ay west! Dito kana muna. Kailangan kolang pumunta sa bahay. Emergency lang." Napatingin ako kay monica na parang naguguluhan at nag sign ako na aalis na. Nang napatingin naman ako kay west.
He's smiling at me and mouthing thank you without a voice. Nag smile ako at nag okay sign bago ako tumalikod na sumabay pa ang ulan sa pag buhos ng luha ko. Napatingin ulit ako sa kanila.
They're smiling to each other na. Ngumiti ako ng mapait.
Sabi nga nila if you love someone, gawin mo kung ano nagpapasaya sakanya. But in my condition it's not me. Hindi ako ang dahilan ng pag ngiti nya.
Five years is not enough to forget my feelings to him.
