herkes tarafından bilinen yağmurun getirdiği depresiflik yoongi'ye de uğradığında, binanın ikinci katında bulunun ve büyük pencereleri ile güzel bir manzara sunan piyanosunun bulunduğu odadaydı.
parmakları tuşların üzerinde gezinmeye başladığında, aslında ne çalacağını bile düşünmemişti. ama depresiflik ona her zaman 'sarabande' parçasını çaldırırdı. bugün özel bir işi yoktu, o yüzden içindeki anlamsız hüznü bu parça sayesinde dışarı atmak onun için makuldü.
parçayı bitirip, bir kahve almak için aşağıya indiğinde bunun onun başına gelmesini beklemiyordu. çünkü düz bir hayatı vardı. uyanırdı, yaşardı ve tekrar uyurdu. hiçbir zaman en olmamıştı, en sevilen, en yetenekli. hayatında bir gizem olmamıştı, hiçbir zaman onun hayatını ilginç bulup bir parçası olmak isteyen bir insan da olmamıştı.
ta ki bugüne kadar. yoongi elinde kahvesi ile piyanosuna geri döndüğünde, her şey bıraktığı gibiydi. aslında her şey değil.
bir fazlalık vardı ve bu fazlalık, notalarının üstüne yapıştırılmış üzerinde hiçbir yazı bulunmayan mavi yapışkanlı kağıttan fazlası değildi.
işte yoongi'nin hayatı da bu sayede ilginçleşmeye başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
post-it↻yoonmin
Fanfictiongüzel sanatlar üniversitesinde öğrenim gören yoongi; her piyano çalışının ardından, piyanosunun üstüne yapıştırılan renkli yapışkan kağıtların ardındaki gizemi çözmeye çalışır. pianist¡yoongi dancer¡jimin b x b yoongi x jimin