TANITIM :
15 YIL ÖNCE..
Hastanede bir adam oradan oraya dolanıyordu.Sanki endişeliydi.Adeta eşinin doğum yaparken öleceğini bilir gibiydi.Sonuçta o Dünya'nın şu anda son meleğinin babasıydı.Eşi bir insanla yani kendisiyle evlendiği için kendini ölümün ellerine bırakmıştı kendini.Adam hala ordan oraya dolanırken önünde durduğu odadan bir adam çıktı.Doktordu.Adama eşinin öldüğünün fakat çocuğununu kurtarabildiklerini söyledi doktor.Adamın yanaklarından yaşlar süzülmeye başladı.Hayatını birlikte geçireceği o kadın ölmüştü.Hayatının anlamı,zor günlerinde yanında olan o kadın ölmüştü.Adam toparlanmaya çalışsa da olduğu yerde yığıldı.Bir an aklına çocuğu geldi.İsim için çok düşünmüşlerdi eşiyle."Angel" ismini koymuştu eşi.Yavaşça yığılmış olduğu yerrden kalktı ve bebeğini görmek üzere ilerledi.Küçük ve masumdu.Fakat Hayat 1-0 geride başlamıştı.Annesi yoktu o küçük masum bebeğin.O minik masum çocuğa bakarak söz verdi kendine,o çocuğa annesizlik acısını yaşatmayacaktı.Aynı kaderi kendisi de yaşamıştı,ne kadar acı olduğunu biliyordu annesizliğin.Peki o çocuğa "Melek" olduğunu nasıl söyleyecekti ? Evet,o adamın eşi melekti.Kendisi ise insan.Çocuğunun da insan olmasını umuyordu.Ama ne yazık ki melekti küçük "Angel".Hayat ona daha zordu.Adam kendini fazla çaresiz hissediyordu,güçsüzdü.Birkaç gün sonra küçük meleğini alacak ve buradan gidecekti..
