Aylin'in Ağzından
Tilki beni şehirden biraz uzakta bir eve götürdü. Kapıyı açtı. Salondaki sofrada bir kadın, bir adam, iki küçük çocuk ve benden sanırım birkaç yaş küçük bir çocuk oturuyordu. İçeri girdiğimizde tüm gözler bize çevrildi. Tilki konuşmaya başladı:
-Merhaba Gündoğdu ailesi :)
Mehmet: Oğlum bu kız kim?
Tilki: Bu kızzzz
Ben: Aylin ben.
Tilki: Heyecan yaratıyordum kızım burda.
Ben: :) :)
Sevgi: Merhaba Aylin de siz ne ara tanıştınız?
Tilki: Bi oturalım anlatacağım her şeyi sakin olun biraz bu ne heyecan.
Mehmet: hehe şakacı oğlum benim.
Tilki ve Aylin sofraya otururlar.
Tilki: Evet anlatıyorum hemen.
Aile: Evet dinliyoruz seni Tilkicim.
Tilki: Aylin'in de bizimkiler gibi bir özel gücü var. Gücü elektrik. Yolda bir şekilde karşılaştık. Benden yardım istedi. Benimde aklıma bizim muhteşem ailemiz geldi.
Mehmet: Haha çok komiksin Tilkicim.
Tilki: Evet biliyorum babacımm. Ve son olarakkkk Aylin bizimle kalabilir mi?
Sevgi: Madem biz sizi korumaya çalışıyoruz, o zaman Aylin de ailemizden birisi artık.
Zeynep ve Gürcan: Ollleyy!!
Sevgi ve Mehmet: E o zaman ailemize hoşgeldin Aylincim.
Aylin: Hoşbulduk.
Sevgi: E o zaman sen de ailemizden birisi olduğuna göre kuralları açıklıyorum. Dışarıda herkes bizi aile sanıyor.Bu yüzden hepiniz kardeşsiniz,Burak kuzeniniz, ben ve Mehmet de anne ve babanızım. Ayrıca yabancılarla fazla ilişki yok.
Aylin: Tamam anladım.
Sevgi: Hadi herkes yemek yesin. Aylin sen Zeyneple kalırsın.
Aylin: Tamam teşekkürler.
Sevgi: Bir daha teşekkür lafı duymayayım. Aileniz biz senin.
Aylin: :) :)
Sevgi: Yarın da okula kayıt olucaksınız.
Tilki: Okul mu? Ya ne güzel yaşayıp gidiyorduk. Okul nerden çıktı?
Sevgi: Eğitiminin için canım hadi çok konuşma yemekler bittiyse herkes yatağaa!!
Herkes bir ağızdan: İyi gecelerrrr
Herkes odasına gider. Aylin ve Zeynep de odalarına gider.
Zeynep: İyi ki gelmişsin Aylin Abla. Seni çok seviyorum.
Aylin: Bitanemm. Ben de seni çok seviyorum. Hadi iyi gecelerr tatlı rüyalarr.
Zeynep: Sana da ABLACIM !
