Enchantia Academy:THE LOST TWIN PRINCESSES

Prologue

Third Person's POV

Bloods everywhere,wounds, shattered houses, hundreds of magic user died. Ika 7 digmaan ng mga taga Darkworld at ang mga kaharian ng Fiaro,Antlantique,Aero,Ethra at Enhantcia.

"Mahal ko hindi mo na kaya ako na ang lalaban sa mga dark wizard." nag aalalang sabi ng babae.

"Hindi maari kunin mo ang mga anak natin iligtas mo ang saliri mo at ang mga anak natin suotin mo tong invisible cloak maari kang protektahan nito." nahihirapang sabi ng lalaki.

"Pero paano ka? hindi ko kayang mawala ka." na iiyak na sabi ng babae.

"sige na umalis kana mas kailangan ka ng mga anak natin." sabi ng babae.

"Lagi mo tong tandaan Mahal na mahal kita mahal ko. Alagaan mo ang mga anak natin." sabi ng lalaki at hinalikan ang noo ng babae.

"Mahal na mahal rin kita mahal ko.Mag iingat ka ha?" naiiyak na sabi ng babae at sinuot nito ang invisible cloak na ibinigay ng kanyang asawa.

Aalis na sana ang babae kasama ang kanyang kambal na anak pero biglang lumiwanag at lumabas ang diwata na siya ang tagapangalaga ng prophecy book.Lumalabas lang ang diwatang ito kung may propesiyang sasabihin.

There are shadows all around us. One shadow is the darkest of them all with a horrible face of a demon. The other one is the light, shiny as the sun and has a beauty like a goddess, Darkness will rise but Light and Good will fight. One shall win and rule everything.

Ito ang sinabi ng diwata at biglang naglaho.

Dali daling umalis ang babae at gumawa ng portal patungo sa mundo ng mga tao.Hindi na bago para sakanya ang lugar na ito dahil ilang beses na siya nakapunta dito.

Agad-agad siyang pumunta sa matalik niyang kaibigan.

"tao po!? tao po!" sabi niya at kumatok sa pintuan.

"Sino yan? anong kail---- anong ginagawa mo dito?" nag tatakang sabi ng kanyang kaibigan.

"Do me a favor, alagaan mo ng mabuti ang mga anak ko. kailangan ko ng bumalik sa Enhantcia." naiiyak na sabi ng babae

"Makaka-asa ka sakin." sabi nito.

"Alam kong maasahan kita." sabi ng babae at yinakap ito.

"Paalam na mga anak ko hanggang sa muli." naiiyak na sabi ng babae at hinalikan niya ang kanyang mga anak.

"Alam mo na gagawin mo sa oras na lalabas ang kanilang kapangyarihan i know you can train them well." babae.

"Paalam sayo, at sa mga anak ko" sabi ng babae.

Nang maka alis ang babae tiningnan nito ang kanyang mga anak. 'Ang gaganda nila mana sa mga magulang.' sabi niya kanyang sarili.

***********
HI! This is my first story what can you say about the prologue? dont forget to Vote and comment.

-Fayealicious❤