Haunted Memoirs of Rutherford High

001: Fruit of Vengeance Part One

Name of Student:
Genevie Ascuncion
Section:
Class C-Austen
School Year:
1969-1970

C H A P T E R O N E
FRUIT OF VENGEANCE
PART ONE

I've been having nightmares of my bestfriend, I decided to write everything because she kept bugging me.

Yes, patay na ang bestfriend ko, and she's Genevie. I can't forget what happened that bloody night.

[FLASHBACK]

(Genevie's Pov)

Pumasok na ako sa kwarto ko at nag ayos ng sarili. Humarap ako sa salamin.

I'm still beautiful, my brown eyes are big at curly rin ang buhok kong mahaba na kulay itim. Madami ding nanliligaw saakin.

"Papasok ka na?" Tanong saakin ng taong kinaiinisan ko.

My loser twin. Deformed siya kaya dis-aligned ang lips niya at kasing haba niya lang din ako ng buhok ko.

Hindi ko alam kung bakit ako naiinis sa kaniya. I can't still find the reason!!

"Oo." Maikli kong sagot sa kaniya.

"Sana ako rin, makapasok sa school. Gusto ko rin magkaroon ng frien---" "Hindi nga pwede sabi eh!!" Putol ko sakaniya.

Umagang umaga, nagsisimula na naman siya sa kadramahan niya! Bwiset!

"S-Sorry ate." Sabi niya at ngumiti. Inirapan ko lang siya. Di pa ba sapat ang home schooled experience niya?!

"Look, kapag umepal ka sa school, masisira image ko lalo na at kambal kita! Mahirap bang intindihin yun?!" Pabalang na sagot ko sa kaniya.

"Ang sakit pakinggan a---"

"Shut the fvck up loser!" Putol ko sa sasabihin niya at nag-walk out. Panira ng beauty bwiset.

Nakarating na ako sa school at sinalubong ako ng besty ko. Si Nirya. She's also beautiful and popular like me.

"Goodluck sa pageant mo ngayon besty!" Bati niya sa akin. I smiled back at her. Kasali ako sa finale ng pageant sa school namin and I'm confident na mananalo ako.

"Thanks besty! Pag nanalo ako magpapa-party ako sa bahay!" Sabi ko sa kaniya with matching thumbs up.

"Uy, sama ha?" Sabi naman ng isa kong kaklase. I gave her a thumbs up. After that we went to the locker room para magpalit.

Lumabas na ako ng locker nang tapos na ako mag make-up. Sinalubong ako ni besty.

"Hey, did you invite your sister?" Tanong niya na ikinainis ko. Tss. I don't have a choice. "May sakit si sister, hindi siya makakapunta, nakakalungkot nga eh." I lied.

"Aww, andito naman kami para suportahan ka!" Cheer niya sa akin. Napa smirk ako, siyempre di ko pinakita, baka kasi mahalata niyang nagsinungaling ako.

Pumunta na ako sa gymnasium kung saan nandoon ang mga kalahok. Maraming tumitingin sa akin, of course, it's because I stand out with this sparkling white gown.

It's a tube style, may telang itim na rosas na kung saan may nakakabit ding mga itim na ruffles na sinusundan ang slit ng gown. May mga mala kristal itong design sa laylayan.

I nagged on my mom just to buy me this expensive gown. Hindi naman ako no'n matitiis kapag nag fake tantrum ako.

Isa-isa nang tinawag ang mga candidates. Ang boring ng mga introduction nila like Duh! Ang boring.

Ilang minuto pa ang lumipas ay tinawag na rin ang candidate number ko. Sa wakas!!

"And now, let's call candidate number 8!!" Sigaw ng MC, umakyat na ako sa entablado tapos biglang umingay ang mga tao di tulad sa ibang mga kandidata.

Pagka-akyat ko sa platform ay kinuha ko ang mic at nagsalita.

"Good afternoon ladies and gentlemen! My name is Genevie Asuncion from Class C-Austen and I believe that nobody's perfect but I'm nobody so I'm perfect! And I thank you!" Lumakas ang hiyawan pagkatapos ko magsalita.

Pagkatapos magpakilala ng lahat na kandidata ay question and answer portion na.

"Candidate number 8, if you would reveal your secret to someone, who would you choose. Your bestfriend? Or your Sibling?" Tss. Ang panget ng tanong. Bakit nasama 'yong loser na yun?!

"Thank you for the wonderful question," panimula ko at ngumiti. Shit. Genevie, don't screw up.

"I'll choose my sibling. Why? It's simple. You build trust together since birth and siblings fight for each other and protect each other. Love wins and because we trust each other. I thank you." I answered and smiled. Wow, no flaws at all. Ang galing ko talaga.

Pumalakpak ang lahat pagkatapos ko magsalita. Pinaupo na ang mga candidates at binigyan ng pagkakataon ang mga tao sa loob na makipagpicture sa mga kalahok.

And oh God, dinumog ako. After ilang minuto ay inanunsyo na ang winner.

"And our winner for this year's pageant is...Candidate number 8!"

•••••

Agad akong umuwi sa bahay, suot ko parin ang korona at hawak-hawak ko parin trophy.

"Mom! Panalo ako!! Magpapa-party ako!!" I exclaimed while waving my air in the air. Ngumiti lang siya sa akin.

"Really? Congrats dear!" Sabi niya at tumungo ng kusina. Is it just me or walang hint ng appreciation yung sinabi niya?

"Mama! Perfect po lahat ng exams ko kay Teacher Meng!!" Biglang wika ng nakakairita kong kambal.

Ngumiti ng malapad si mama at sinalubong si Gienev ng yakap. Bakit di niya ginawa saakin yun?!

"Oh dear! I'm so proud of you anak!! Ipagluluto kita ng favorite mo!!" Bigkas ni mom habang yakap si Gienev. Di ko alam pero kada-salita na binitawan ni mom kay Gienev nainggit ako. Bakit iba yung pakikitungo niya saakin?!

Umakyat ako papunta sa room ko at nagpalit. Pumasok yung asungot. Bwiset!

"Nanalo ka ate?! Wow!! Congrats!!" Wika niya habang nakangiti. Don't give me that look bitch. I hate you!

Hinila ko siya papuntang basement. Nang nasa pinto na kami ay tumigil ako at marahas na binitawan ang kamay niya.

"Anong ginagawa natin dito ate??" Tanong niya sa akin at hinaplos ang braso nya. Tss. Nakalmot ko pala di manlang umangal.

"Stop calling me ate. I hate you." I glared at her. Umatras siya nang konti ay tiningnan ako.

"Ate ok ka lang ba? May nagawa ba ako ate??" Tanong niya at umiyak. Crybaby. Tsk'.

"Magiging ok sana buhay ko kapag wala ka Gienev. Lagi nalang ikaw nakikita nila! Ginagawa ko naman ang lahat para mapansin nila ha?! I tried to keep on your smart level, na-perfect ko din mga test ko. I won contest. Pero bakit iba yung appreciation na nakukuha mo sa nakukuha ko?! I don't get it! You're just a loser and I'm trying to cope with you! Alam mo bang mahirap?!" Sigaw ko sa kaniya.

Nasa dulo ang basement and no one can hear us here so kahit sigawan ko 'tong asungot na 'to di siya maririnig nila mama.

"I'm throwing a party on the house. You're not invited. Di ka nabebelong dito." Sabi ko at tinulak siya sa basement. Gumulong siya sa hagdan. Di niya naman ikakamatay 'yon.

"Ate!! Aray, napako ako!! Ate bakit mo ako tinulak?!" Sunod sunod niyang dada. I rolled my eyes and spitted at her.

"You're an eye sore and I'm not sorry. Mas maganda kapag dito ka nakakulong." Pagkasabi ko no'n ay kinandado ko sa labas ang pinto ng basement.

I didn't regret anything....
-----

Viola! Welcome to the first chapter! Votes and Comment are highly appreciated.

BlackBlood