Chapter (01)

5 0 0
                                    

bogsh! Bogsh!

"Waaaaaaaaaaa!!!"

Napatakip ako sa tenga ko ng di oras dahil sa pagkakagulat sa sobrang lakas na kulog.

Isip bata mang pakinggan , pero totoong takot ako sa kulog simula ng bata ako tuwing nakakarinig ako ng kulog ay nagtatago nako sa ilalim ng kama.

Meron akong astraphobia also known as astrapophobia,brontophobia,keraunophobia, or tonitrophobia.

Bogsh bogsh!

Naku! Walanju! Tumigil kana sa kakabisita kay alunsina tungkong langit! Nakakainis na!( Grade 7 knows😂)

Nakayuko ako at hawak hawak ko ang ulo ko sa bawat pagkulog na naririnig ko.

Isiniksik ko sa magkabilang tenga ang headset at tinodo ang volume nito para diko marinig ang lakas ng kulog.

Nasuspende ang klase dahil sa biglaang pagpasok ng bagyo pero di pa kami pwedeng umuwe dahil sa lakas ng ulan at kulog.

Ang iba ay natutuwa kapag suspended ang klase, pero para saken its a BIG NO!
Sayang ang bayad sa tuition fee no, naghihirap din ang parents namin para sa pambayad.

Bogsh! Bogsh!

"Ahy! Anak ka ng nanay at tatay mo! Walanjuuuu!"

Sigaw ko ng sobrang lakas ang kulog na narinig ko malamang alangan nasilayan ko?!

Nakapikit ako at nakatakip saaking mga tenga ang kamay ko, sa sobrang pagkagulat ko.

Nang mahimasmasan ay unti unti kong minulat ang mga mata ko at tinanggal sa tenga ang kamay ko.

Medyo tumila na ang ulan at sana naman last na kulog nayon, tinignan ko ang buong klase na halos lahat nakatingin saken at sabay sabay na tumawa.

"Hahahahahahahaha ang epic ng mukha mo doon zobia hahahahahahahahhahaha" -Nathan said.

"Tang*na katanda tanda na parang bata parin? Tsk? What a weirdo girl HAHAHA"- Pier added.

Dedma nalang sanay naman nako sa mga OTBMEN na yan eh, yan ang tawag sakanila dito sa room namin at kung tatanungin nyo ko kung ano ang meaning HINDI KO RIN ALAM.

Tinarayan ko sila at napadako ang mga mata ko sa third row kung saan nandun si numero my labs😍

Nakaheadset at walang paki alam sa mundo, ni hindi man lang napansin yung sigaw ko haysss masanay na nga tayo jan kay Zero'Numero' ashton Yamiro.

Hay my numero😍 kelan mo ba mapapansin ang aking pagsinta? (Yaksss) ang aking lihim na pagtingin? Lol.

Tsk. Isang malaking ASA para sayo zobia.

Nang medyo tumigil ang kulog at ulan ay nilakasan ko ang aircon at nagpunta sa harapan ni zero at nagpanggap na lamig na lamig.

Napayakap ako sa sarili ko at may mapikit pikit pang nalalaman.

Please! Gumana ka parang awa mo na.

Iminulat ko ng dahan dahan ang mga mata ko at nakita ko na tinanggal nya ang headset nya.

O to the m to the maximum g!!!! Omygosh!!!!

What the?! Waaaaah!! Mukhang gagana to ah. Mapapansin na ata nya ko?(*´∇`*)

Itinodo ko ang papikit pikit at pagyakap sa katawan ko at naghintay na mapansin nya ko.

"Anong katangahan nanaman yan zobi?"- Binuksan ko ang mata ko at nakita ko ang bestfriend kong si Aya na pinipigilan ang pagtawa ng malakas, seriously mukha syang TANGA.

The Girl You Never NoticeWhere stories live. Discover now