Don't hit me//TAEJiN

⬅️But➡️

  Daha kendime bile açıklayamadan Jin hyunga onu sevdiğimi söyleyince bana yine bakakalmıştı en sonunda kalbine indirmezsem iyidir.

 Onu dalışından çıkarmaya çalışırken önündeki koltuklarda oturduğumuz ameliyat odasının sesini duydum.Refleks olarak ayağıya kalktığımda Jin hyungda doktoru görünce kalktı."A-annem o iyimi doktor bey?"sordum meraklı gözlerle doktora bakarken."Ben....bunu söylediğim için üzgünüm ama..""ama ne ama ne doktor yok-yoksa annem...""üzgünüm hastayı kurşun kalbindeki solunum damarlarına isabet etmesi sebebiyle kurtaramadık başınız sağolsun"dediklerinden sonra üzgün olduğunu söylediği halde ona hiç inanmayacağım biçimde arkasını dönüp gitti bense hala onun arkasından bakıyor dediklerini beynime anlatmaya çalışıyordum."Tae..Tae iyi misin?"son duyduğum sözlerle gözlerim karardı ve Jin hyung olduğunu umduğum kişinin kollarına düştüğüm son hatırladığımdı.

****

Gözlerimi açtığımda yabancı bir ev kokusuyla karşılaşmıştım ve nerde olduğum hakkında hiçbir bilgim yoktu.Annem annem aklıma yine gelmişti ve yine gözlerim dolmuştu lanet olası insan neden kendini bir dakka bile takmayan,eve sadece taşıdığı adamlarla yatmak için ayak basan birinin ardından öldüğü için bu kadar ağlar.Kurtulmuştum işte her gün duyduğum iğrenç seslerden neden böyle olmuştu bana anneliğini bi günlüğüne bile hissettirememiş bi kadın için ne diye bu kadar ağlamıştım ki?

"Uyandın mı Taehyung-ah daha iyi misin?"yattığım yatağın başına gelen tanıdık sesle kafamı o yöne çevirdim.Jin hyung beni nüburaya o mu getirdi wow bir günde iki iyilik ha bu Kim SeokJin'den pek beklenmeyen bişeydi ama olmuştu."h-hyung a-annem nooldu ona?"diye sorduğumda yutkunduğunu görebilmiştim."Anneni odadan çıkarıp morg odasına aldılar Taehyung sana takılan serumuda çıkardıktan sonra seni buraya getirdim"dedikleriyle kalbim iki katı acı çekmeye başlamıştı ağlarken sanki kocaman bir taş yutmuşum gibi boğazım düğümlenmişti zar zor nefes alıyordum.Hayat bana bu kadar kötü davranmak zorundamıydıki?İçinde bulunan insanlarda dahil tabi.

"H-hyung ben...."olmuyordu konuşamıyordum ağzımdan tek kelime çıkmıyordu sadece annem için değil hayatın hıncını birazda olsa içimden atmak istiyordum.Hıçgırıklarım dahada artmaya başlayınca yatağın eğildiğini hissettim ve sonrasında yanımda bir beden.Başımı omzuna alıp arkaya yaslandı."Ağlama Taehyung-ah lütfen ben burdayım"dedi ve saçlarımın aradına bir öpücük bıraktı.Bu beni şuan rahatsız etmek yerine aksine huzur veriyordu onun kokusunu içime çekebilmek ve desteği altında olabilmek hayatımda yaşadığım en huzurlu andı şuan içinde bulunduğum dakikalar.

****

18:30 ve biz hala kucak kucağaydık uyumuştuk ve ben az önce Jin'in nefesini yüzüme üflemesi sebebiyle uyanmıştım.Kafamı kaldırdığımda tapılası dolgunluktaki dudaklar dudaklarımın dibindeydi şuan başka hiçbirşey düşünemiyordum.Dudaklarımı dudaklarına yaklaştırırken açılıp bana bakan bir çift siyah gözle geri çekildim."Neden çekildin benden hoşlanmıyor musun?"diye sorduğunda anlam veremeyen ifadelerle yüzüne bakmaya başladım.Beni kolunun altından çekip ellerini omuzlarıma koydu ve yatar pozisyona getirip üzerime çıktı.Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atarken bana daha fazla yaklaşıyordu ve ben hayatımdaki bu kadar atraksyonu artık kaldıramıyordum.Dudaklarımın üzerine sürtünen dudakları hissettiğimde elimde olmadan yutkundum.

-Duygularımız karşılıklı...

/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/--/

Taehyung'un gözlerini ağlamaktan çıkarmaya çalışıyomuş gibi durabilirim ama nö yakında yüzü hep gülecekkk.Neyse umarım beğenirsiniz yorum yapmayı don't forget please.

Bangtan'ı ve TAEJİN'i sevin hoşca kalın~~~