The Lord of the Rings; the next generation!

Hoofdstuk 2

"TAURIEL! ARWEN!" riepen Legolas en Aragorn tegelijk. Legolas en Aragorn lachten, maar meteen daarna kwam dat bezorgde gezicht weer terug. Arwen kwam uit hun huis en vroeg een beetje slaperig: "Wat is er?" Tauriel kwam ook uit het huis en vroeg: "Jeetje, waarom schreeuwt iedereen vandaag?" Aragorn antwoordde: "Geen idee." "Wat is er nou?" vroegen Tauriel en Arwen in koor. "Leana en Rowen stonden te zoenen!" zei Aragorn die lijkbleek was geworden. "Oh nee." zei Arwen. "We moeten met onze kinderen praten, nu!" zei Tauriel vastberaden. "Ik haal ze wel." zei Arwen.

Arwen liep het huis uit. Vervolgens kwam ze Rowen en Leana tegen. "Rowen en Leana, komen jullie even mee?" Verbaast liepen Rowen en Leana hand in hand met Arwen mee. "Legolas, Tauriel, hier is Leana. Rowen, loop jij even met ons mee?" zei Arwen. Legolas, Leana en Tauriel liepen weg. Rowen bleef staan en vroeg: "Wat is er?" "Ik en je moeder zijn bezorgd, vanwege de voorspelling!" zei Aragorn "Wat voor voorspelling, pap?" Arwen antwoordde: "Jaren geleden werd door een elven priester voorspeld dat een halfelf en een elf verliefd zouden worden en dan binnen 3 maanden en 5 dagen zouden overlijden omdat ze zo van elkaar houden." Rowen vroeg: "Wat heb ik hier mee te maken?" "Nou, wij denken dat jij de half elf bent die op een elf verliefd wordt." zei Aragorn "HOE WETEN JULLIE DAT IK OP LEANA VERLIEFD BEN!?" Rowen deed snel zijn hand voor z'n mond.

"Had ik niet moeten zeggen.. Had ik niet moeten zeggen..." "Je vader zag je.. je.. zoenen!" zij Arwen voorzichtig. Aragorn keek snel de andere kant op. " Kijk eens wat een mooie vogel!" zei Aragorn. "We zijn met serieuze zaken bezig, Aragorn!" zij Arwen bloedserieus. Rowen moest stiekem lachen. "Naja, oké. Trouwens ik zou willen dat je minder met Leana om gaat, voor je eigen bestwil." zei Aragorn. "NEE! NOOIT!" zei Rowen beledigd en rende weg.

Even verderop....

"Zo Leana, je bent een beetje verliefd, of niet soms?" zei Legolas. "Legolas, hou het wel vriendelijk." zei Tauriel streng. "TAURIEL, IK BEN HAAR VADER!" schreeuwde Legolas boos. "EN IK BEN HAAR MOEDER EN JE HOEFT NIET TE SCHREEUWEN!" gilde Tauriel. "Goed, Leana, wat we wilden vragen was." zei Tauriel rustig. "Ben je verliefd op Rowen?" vroegen Tauriel en Legolas in koor. "Wat? Ik... Ja, ik ben verliefd op Rowen, maar wat is daar mis mee?" "Nou, er gaat een legende rond die zegt dat een elf en een half elf verliefd op elkaar worden." zei Tauriel zacht. "En na 3 maanden en 5 dagen..." zei Tauriel. "N... na d... drie maanden sterven z... ze." stotterde Legolas. "Wat? Hoe gaan ze dood dan?" vroeg Leana bezorgd. "Nou, dat weet niemand." zei Legolas. Leana rende weg. "Leana! Kom terug!" zei Tauriel boos. Op dat zelfde moment kwam Rowen aangerend. "Leana?" "Rowen?" zeiden ze tegelijk. "Rowen?" vroeg Arwen. "Kom, het is bedtijd." zei Aragorn. "Dat geldt ook voor jou, jongedame." zei Legolas. Leana liep met Legolas en Tauriel mee en Rowen met Aragorn en Arwen.

"Zo lieverd, ga maar slapen, morgen wordt weer een lange dag." zei Tauriel. "Mam, die legende, gaat dat over mij en Rowen?" vroeg Leana die onder de dekens lag. "Lieverd, ga maar slapen, we hebben het daar morgen wel over." zei Legolas, die Leana 's kamer binnen was gelopen. "Oké. Nou, slaap lekker." zei Leana moe. "Slaap lekker, Leana. Maar dat hoorde Leana niet meer, want ze sliep al.

Toen Rowen thuis was, liep hij gelijk naar zijn kamer en sloeg zijn deur dicht. "Moest dat nou Aragorn!?" zei Arwen "Ja, dat moest! Anders gaat hij eraan!" zei Aragorn beledigend. "Maar, hij kan toch gewoon iemand anders zijn dan de jongen in de voorspelling?" zei Arwen. "POTVERDOMME ARWEN! JE WEET DONDERSGOED DAT HIJ DAT IS!" schreeuwde Aragorn. Rowen kwam uit zijn kamer en zei: "Ik wist het... Trouwens, kan het wat stiller pap?!" zei Rowen minachtend. Arwen keek Aragorn beledigend aan. "We zullen wat stiller zijn, schat." zei Arwen "Noem me geen schat, jullie hebben zojuist mijn liefde van me afgepakt, terwijl jullie zelf ook trouwden terwijl dat eigenlijk eerst niet mocht!" zei Rowen spottend "JA, MAAR WIJ GINGEN NIET DOOD!" schreeuwde Aragorn woedend. Rowen liep terug zijn kamer in. "ROWEN! KOM TERUG!" schreeuwde Aragorn die bijna ontplofte van woede. "Wat is er, pap?" vroeg Rowen. Aragorn pakte Rowen en sloeg hem bewusteloos. "ARAGORN!" hoorde Rowen in de verte. "Pap? Mam?" vroeg Rowen vaag en viel weg de diepte in. "ROWEN!" riep Arwen. "Ben je nou blij, ARAGORN!?" schreeuwde Arwen. Aragorn antwoordde: "Wat heb ik gedaan?" "Je hebt zojuist je bloedeigen zoon bewusteloos geslagen! Maar leg je Rowen even op zijn bed en probeer je hem wakker te maken?" riep Arwen. "Oke, dat doe ik." zei Aragorn, die Rowen optilde en hem naar zijn kamer bracht. "Pap? Wat is er gebeurd?" vroeg Rowen zacht. "Ik.. uh... kijk wat een mooie lamp!" zei Aragorn. "PAP!! We zijn met serieuze zaken bezig." Zei Rowen boos "Oh jemig, je bent net je moeder!" mopperde Aragorn. "Had je weer een woedeaanval, pap?" zei Rowen met een kleine glimlach. "Eh.. ja, maar ga nu maar slapen." antwoordde Aragorn. "Doe ik, slaap lekker." zei Rowen slaperig "Slaap zacht, mijn kleine eigenwijze prins." zei Aragorn en liep de kamer uit.

------

Oehoe... Is het leuk? Ik hoop het wel, laat het mij alsjeblieft weten. (Zoals belooft, hier is een plaatje van Rowen.)

Lydia en Anna_floortje