Ms. Tomboy and the 3 Hot Fafas [ON GOING]

CHAPTER 9

ANDREI'S POV

Ewan ko kung matatawa o matatakot ako kay saine

HAHAHAHAHA

pero seryoso
Nakakatakot silang magpinsan! Tsk

Pagkaalis nung Peter

Lahat kami nakatingin nalang kayni rayle at saine na nasa unahan

SAINE'S POV

"Anong ginawa mo sa kanya?" Cold kong tanong kay rayle

"S-sinuntok ko s-sorry"

"Sinuntok mo!?" Sigaw kong tanong

"O-oo"

"Ay potakshet! SINUNTOK MO LANG!? HUTEK! DAPAT PINAGSISIPA MO! DAPAT AISHH! DAPAT HOSPITAL ANG DIRETSO NUN!.HANEP!"

RAYLE'S POV

potek
Ewan ko pero natatawa ako
HAHAHAHA

"oh!? Natawa ka dyan!?" Mataray na sabi ni pinsan

"Ha-ha sorry dahil h-hindi ko yun n-nagawa . Ikaw kasi eh ha-ha"

"BAT AKO!?"

"Baka...baka m-magalit ka" sabi ko

"Tsk! "

SAINE'S POV

aalalayan ko na sana syang tumayo pero napatingin ako sa prof. Naming bakla at sa kaklase namin

"AY POTAKSHET! DI NYO MANLANG AKO TUTULUNGAN DITO!?" sigaw ko

LHANCE POV

agad agad akong tumayo at pinuntahan sina rayle sa unahan

"Ako na saine." Sabi ko

"Sige. Una na kayo sa clinic. May gagawin lang ako" paalam nya sakin

Tinanguan ko nalang sya at ngumiti siya sa akin

SAINE'S POV

Andito ako sa garden sa may likod

Tsk!

Andito kasi si peter!

"Ow frances! I know you'll come!" Sabi nya sabay salubong sakin

Yayakapin nya sana ako pero iniwasan ko sya

Nagtaka naman sya
Tiningnan ko sya ng seryoso

"Peter. ... please lumayo ka na"

"No. Di ako lalayo...kaya nga ako bumalik dahil sayo!" Sabi niya

"Please, peter! Oo, mahal kita. Pero noon yun peter ! Noong panahong t*nga pa ako! Mahal kita NOON! Hindi na ngayon!" Nangingilid na ang aking luha

PETER'S POV

sh*t!

Ang sakit marinig ang sinasabi nya!
Pinipigilan kong umiyak

"Peter....di na kita mahal..kung bumalik ka para sakin..sorry...
Pero i think nagaksaya ka lang...wala ka ng babalikan peter. Wala na" sabi nya at tuluyan ng umiyak

Sh*t!
Di ko na napigilan ang sarili ko at umiyak na ako

SAINE'S POV

Alam ko...
Alam kong masakit ang nga sinasabi ko..
Pero mas masakit pa ito sa ginawa nya sakin noon

Di ko na napigilan ang sarili ko kaya napaiyak na ako at nanlambot ang tuhod ko dahilan para mapaupo ako sa damuhan

And kahit nanlalabo ang mata ko dahil sa luha ay kita ko na naiyak na nadin sya

"Please peter. Umalis ka na..." pagmamakaawa ko sakanya

Nilapitan nya ako at yayakapin nya sana ako pero sumigaw ako

"Aishh! PETER WAG KANG LUMAPIT SAKIN! MAHIRAP BANG INTINDIHIN NA HINDI NA KITA MAHAL!? UMALIS KA NA! UMALIS KA NA , PLEASE LANG!" sigaw ko habang naiyak

PETER'S POV

sh*t
Sobrang sakit
Sobrang sakit ng sinasabi nya pero i know na mas masakit ang nagawa ko sa kanya

Pero hindi...
Hindi ako titigil

"PLEASE NAMAN PETERRR! UMALIS KA NAA! AYOKO NG MAKITA KA! DAHIL SA TUWING NAKIKITA KITA! BUMABALIK LANG ANG SAKIT NA NARAMDAMAN KO NOON! PLEASE AYOKO NG MAHIRAPAN KA AT ANG SARILI KO ! KAYA PWEDE BA UMALIS KA NAAA! UMALIS KA NAAA!" sigaw nya habang naiyak na nang sobra

Di ko ito kaya
Ang sakit
Sh*t

"Sige..bibigyan kita ng space..bye.. " paalam ko sakanya at umalis na

SAINE'S POV

pagkaalis nya nagsisigaw na ako dito

Wala akong pake kung may makakita man sakin o wala

Pero ang alam ko lang ngayon ay nasasaktan akooo!

Ang sakit!

Bat kailangan pa nyang bumalik!?

Bat kailangan nya pang magpakita sakin muli!?

Sh*t ang sakit

At tuluyan ng nandilim ang paningin ko