Acıtan Sessizlik

1.Bölüm

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın😊
-----------------------
-Kalkın artık kızlar!!
Duyduğum bariton ses ile yerimden zorda olsa kalktım. Dün gece kızlarla uzun uzun konuştuğumuz için geç yatmıştık ve ister istemez kalkmak zor oluyordu. Ancak yetimhanenin katı kuralları vardı. Belirlenen saatte kalkmalı,belirlenen saatte yemek yenmeli,belirli saatte ise derse girilmeliydi. Bir dakika bile geç kalınsa başa gelmeyen kalmıyordu.
-Tamam ayşe sultan kalktık.
Belkide şu yetimhanede sevdiğim tek insandı ayşe sultan. Bizi kendi evladı gibi sever,bi hatamız olduğunda müdürümüze dil döker,bizim için elinden gelen her şeyi yapardı. Anne babamın yapmadığı iyiliği yapıyor,göstermediği sevgiyi gösteriyordu.

Bu Arada ben size anlatmadım değil mi? Ailem beni iki aylıkken buraya bırakmış o günden beri buradayım. Her zaman düşünüyorum acaba beni neden bıraktılar neden terkettiler diye? Ama bi türlü cevabını bulamıyorum. İki aylık bir bebeğin kimlere zararı olabilirdi ki? Düşüncelerime derince bi iç çektim. 7/24 bunu düşünüyordum bu yüzden hiç bir şeye kendimi veremiyordum.

Birinin beni dürtmesi ile kendime geldim. Beni dürten kişi Azra idi. Yani yetimhanedeki en yakın arkadaşım. Zaten tek arkadaşım vardı. Arkadaş edinmekte sıkıntı çeken bir yapım var ve böyle olmama rağmen yanımda olan tek azra vardı. Hiç-bir zaman beni yalnız bırakmıyordu.

Bende sadece onun yanında gülüp,onun yanında ağlıyordum. Diğer insanlara karşı takındığım bi maskem vardı ve kimse ilerisini göremiyordu.
-Dünyadan Alya'ya beni duyuyor musun sen?
-Kusura bakma canım dalmışım.
-Alya kendine bunu yapma artık. Düşünmek hiçbir işine yaramayacak sadece seni üzecek. Sen üzülersen bende üzülürüm.
-özür dilerim kuzum.
-önemli değil sen iyi ol yeter.
Ona buruk bi tebessüm ile bakarak kahvaltıma devam ettim.

Kahvaltımızı tamamladıktan sonra dersliklere geçtik. Dersler bittikten sonra iznimiz olduğu için azra ile dışarı çıktık. Ben gezmeyi çok seven bi insan olmadığım için kısa sürede geri döndük. Neden böyle ters bi insan olduğum konusunda bi fikrim yoktu. Hemcinslerime göre çok makyaj yapan biri değilim,alışveriş yapmayı da  sevmem. Genelde ihtiyacım olanları alır ve geri çıkardım. Azra ise benden farklı olarak tam bir makyaj ve alışveriş hastasıdır.

Benide sürekli yanında sürüklemesine bir şey diyemiyordum çünkü şu yavru kedi bakışı varya hah aynısı Azra'dada vardı ve ona hiçbir sekilde karşı koyamıyordum. Benim dayanamadığım tek şey masumca bakan bir adet Azra'ydı ve şuanda aynı bakışları atıyordu.
-Ya azra ben dinlenmek istiyorum sen tek başına insen sinema salonuna olmaz mı canım? Ha?
-Sacmalama alya beni yalnız mı bırakacaksın? Gel lütfen
-Bana şu bakışı atma dayanamadığımı biliyorsun. Ama azra sen böyle bakarsan ben gidemem ki
-Gitme zaten gel işte izleyelim birlikte
-Peki,peki tamam geliyorum. Ama çok kalmayacağız ona göre
-Ay sen birtanesin Alya ya tamam sen nasıl istersen
Önden koşarak giden Azra'nın arkasından tabiri caizse sürünerek ilerledim.

Ben dinlenmek istiyordum ama!! Sinema salonuna geçtikten sonra yerlerimize yerlestik ve filmi izlemeye başladık. En heyecanlı yerinde diğer sınıftan gelen bir kız müdürün beni çağırdığını söyledi. Şaşırmıştım çünkü müdürümüz önemli bir durum olmadıkça bizi yanına çağırmazdı. Ayaklanarak kapıya doğru ilerliyordum ki Azra'nın seslenmesi ile arkama döndüm.
-Alya, nereye gidiyorsun?
-Müdür beni çağırmış. Bi bakıp geleceğim.
-Benimde gelmemi ister misin?
-Yok canım,sen izle sonra bana anlatırsın
-Peki canım git hemen bekletme
Azra'ya cevap vermeden müdürün odasına doğru yürümeye başladım.

Kapının önüne geldigim zaman kapıyı çalarak içeri girdim. İçeride bir kadın ve bir adam vardı,üstelik bana gülerek bakıyorlardı. Müdürümün bana seslenmesiyle ona döndüm
-Hoşgeldin Alya. Bunlar Sena Hanım ve Selim Bey. Buraya önemli bir iş için geldiler.
Sena Hanım ve Selim Beye dönerek  başımla selam verdim. Ve tekrar müdürüme döndüm.
-Nedir o önemli olan??
-Artık onlarla birlikte yaşayacaksın.
Duyduğum sözlerle elim ayağım birbirine girmişti ve donmuş kalmıştım.

Şu yaşıma kadar beni oradan oraya savuran hayat,şimdi de kendim için bir şey yapmama izin vermemiş,bütün yollarımı tıkamıştı. Kulağıma sesler geliyordu ama algılayamıyordum. Gözlerimin karardığını hissettim ve dayanamayarak kendimi yere bıraktım. Bundan sonra başıma gelecekleri kimse bilmiyordu ve tek temennim güzel şeylerin olmasıydı...

------------
Eveeeet ilk bölümün sonuna geldik. Umarım begenirsiniz ilk kitabım olduğu için begenmeyebilirsiniz ancak destekleyin lutfen. Umarım benim kitabımda digerleri gibi sevilir. Kendinize iyi bakın yeni bölüm en kısa zamanda gelecek. Sizi bekletebilirim birazcık cünkü bu hafta ve diğer hafta sınavlarım var ancak boş bi zamanımda yeni bölümü yayımlayacağım sizi seviyorum