gestalkt

'Mira, wat is er?'

Mira zit samen met haar vader, moeder, broer en kleinere zusje aan tafel. Ze hebben het over hoe het gaat op school, maar Mira zit niet mee te luisteren, want Mira denkt aan heel iets anders! Mira denkt namelijk aan die knappe jongen bij haar in de klas, Jens, de mooiste jongen van de school met mooie blauwe ogen, prachtig bruin haar en de mooiste lach van heel de wereld! Toen hoorde Mira ineens haar naam, het was haar moeder die iets aan haar vroeg, maar Mira was helemaal niet aan het luister, ze zat in haar eigen wereld te denken aan Jens! 'Mira!' schreeuwt haar moeder. Zit je nou weer in je eigen wereld? wat is er toch met jou aan de hand de laatste tijd? voel je je niet lekker? word je gepest? heb je problemen op school? Terwijl haar moeder nog volop vragen aan het stellen was dwaalde Mira langzaam weer af naar haar eigen wereld, een wereld met allemaal knappe mensen om haar heen, zoals Jens. Toen het eten op was en iedereen van tafel ging bleef Mira nog even aan tafel zitten, ze had het niet eens door dat het hele gezin al weg was. Even later zat ze nog steeds aan tafel en kwam haar moeder naast haar zitten en vroeg: 'Mira, kan ik even met je praten?' Mira kon niet eens 'ja' zeggen en haar moeder begon al te vragen wat er met mij aan de hand was, omdat ik de laatste tijd wat ongezellig ben zei ze. Ik zei maar gewoon dat het niks ergs was en dat ze zich nergens druk om moest maken, maar ze bleef zitten en wachtte totdat ze wist wat er was, maar ik zei niks! Na een paar minuten liep ik weg, maar mama bleef zitten, ik zei niks en liep direct door naar mijn kamer, mijn kamer is de enige plek waar niemand mij kan storen! Ik ging op mijn bed zitten, pakte mijn notitieblokje en begon met schrijven. Ik schreef altijd alles op wat er is gebeurt, bijna mijn hele boekje staat al vol met allemaal leuke verhalen, maar nu komt er geen woord op het papier, ik begin mezelf af te vragen wat er met mij aan de hand is, normaal schrijf ik hele verhalen, maar vandaag komt er geen woord. Na een tijdje stil te hebben gezeten leg ik alles weer neer en begin ik te denken: 'zou ik dan echt verliefd zijn? zou dit dan echt komen door verliefdheid? heb ik dan echt vlinders in mijn buik?' Ik had het idee dat er miljoenen vragen in mijn hoofd zaten waar ik nooit antwoord op zou krijgen!