K.A.P - 1

66 9 0
                                    

Selam!  Ben Nisa namı değer panda!  Yani nasıl başlasam bilemiyorum hayatımda ki düzensizlikten mi başlasam koala🐨 misali yavaş giden (bana göre)  zamandan mı başlasam yoksa baş belası kardeş ve ablalarımdan mı?  Karar vermek zor ama ben her kızın normal yaptığı gibi bir giriş yapamayacağım kesin çünkü o hayal ettiğiniz kızlardan değilim
hani şu sarışın mavi gözlü zayıf uzun herkesin hayran gözlerle baktığı o kızlardan değildim tam tersine ben turuncumsu kıvırcık bir saça (bana göre başa bela) yeşil ile kahve arasında git gel yapan bir göz rengine + gözlüklü ++ ortalama bir boy ile kilolu bir kızdım çillerimide unutmazsak tabii..

Ve bu özellikler kötü mü derseniz ben hayır derim ama dışardaki insanların bakışları pek aynı olmuyor ne yazık ki.

İnsanlar dış görünüşte kiloyu 1. Sıraya koyuyorlar sanki anlamı veremesem de pek ilgilenmiyorum, ya da çalışıyorum diyelim yani 17 yaşında olmanız ve bu şekilde bilemiyorum çevrenizdekilerin baskıcı bakış ve lafları ile istemsiz strese giriyorum, özgüven -000 oluyor o zamanlar da, bilen bilir kötü bir durumdur bu.

Neyse alarmın çalmasıyla uyandım yine ve yine - ne var ben öyle gözümüe yansıyan güneş ışığıyla uyananlardan değilim - kendimce uykulu bir şeyler söylenirken evimizin yardımcısı ve beni büyüten Nurten abla kapıya vurmaya başladı harika alarma bir de kapı sesi eklenince uykulu uykulu ayağım yorgana takıldı ve ve tabiki talihsiz bahtsız şanssız ve bir o kadar da sakar bir kız olarak yere düştüm - alışmıştım artık her sabah yerle bakışmaya -

Nurten abla kapıyı açtı tam içeri girecekken beni öyle gördü ve sonra ne oldu tahmin edin valla bak bi edin, ben biricik Nurten ablam gelir yardım eder dedim kalkmamak o beni yerde gördüğü gibi 180 derece dönüş yapıp kapıyı geri kapattı arkasından sadece "Nurtiş kahvaltıda görüşürüz" Diye bağırmakla yetinmiştim.

İstemeye istemeye kalktım yatağı toparlayım derken çarşaftaki lekeyi gördüm oflayarak elimdekileri bıraktım yani ne yapabilirdim ki unuttuysam, işte hayatımda ki düzensizlikte olabilir bilemiyorum baş dönmelerim olsada pek gidesim olmuyordu hastaneye ne biliyim sanki kötü bir şey çıkacakmış hissi veriyorlar hep.

Sonra adet düzenim bazen 3 hafta bazen de 1,5 ayı sürüyor olmam artı uyku düzenim var karanlık korkumu yeneyim derken uyku düzenimi bozmuştum.

Odayı toparladım ilk önce ardından hazırlanıp aşağı indim kahvaltı faslını ve benimle uğraşan kardeşlerimi görmezden gelip okula gitmek için çıktım..

Aslında 4 kardeşiz iki küçük - 6. ve 7. sınıf - sonra ben ve ablam vardı o da üniversitedeydi 2. Senesi ve her zaman rahat olduğunu dile getirmekten vazgeçmiyordu.

Bir şey düşünmemeye çalışarak yine savaş ilan etmiş olan kulaklıklarımı birbirlerinden ayırmaya çalışırken ayağım çukura denk geldi fark etmediğim için kendime kızarken ağaca son an da tutunabilmiştim ben bir elim ağaçta diğer elim bileğine uzanmaya çalışırken bir öksürük sesiyle kafamı kaldırdım,  karşımda ki çocuğa ya da her neyse bakarken o bana farklı bakıyordu ben yoksa diyip hayallere başlamak üzereyken birden sesini yükselterek konuşunca tam kuramadığım hayaller aynı an da suya düşerken çocuğa döndüm geri tamam yarısını dinlememiştim dediklerinin ama es son paçasını gösterdiğin de olayı kavramıştım, okey %99,99 haksızdım "kusura bakmayın ben görmedim " Derken çamurlu sulu paçalarına bakıyordum.

Sendelerken sert basmış olmalıyım her halde okula geç kaldığımı fark edip "tekrar kusura bakmayın ama geç kalıyorum gitmem lazım" Diyip hızla yürümeye başladım arkamdan bir şeyler desede durcak vaktim yoktu ilk dersten azar yemek istemezdim.

Ögretmenle aynı an da girdik ben hocaya çekingence baş selamı verirken oda karşılık verip sırana geç dedi, birinci dersi atlatıp 2. Derse girdiğimiz de hoca geldi kalkmıyoduk artık aynı dersin ikincisinde bembeyaz kafam camdan dışarı izler bir şekilde uyuma planları kurarken yanımda ki kız bir şeyler yapıyordu hayır yani hayalde kuramıyoruz diyip düşünürken kafamı kaldırıp "Ay Merve napıyoooosun? " Derken sun kelimesi fısıltı halinde çıkmıştı ben burada yanımda ne aradığını merak ederken o da bana bakıyordu.

Bana birden gülümseyince ne yapacağımı şaşırdım yani ne bileyim sabah üstünü kirlettim diye çemkiren çocuk yanımda oturmuş bana gülümsüyo. 

Tamam Nisa sakin ol ilk önce...

×××××××

Selam!  A dostlar bu ikinci kitap yazışım ama aniden geldi bunu yazmak hiç düşünmeden 'Kırık Mutluluklar Sokağı' nı o kadar düşünerek yazmaya özen göstersem de bu ilk bölümü birden 1 saatte yazmam benim için bi ilkti.

Yazım hatam varsa yazabilirsiniz gecenin pardon sabahın 05: 10 u olmuş saat bunları yazıyorum ve yazdığım kişinin gerçekten bazı huylarını kendime benzettim..

İyi okumalar hepinize okuyup oy vermeyi ve fikirlerinizi yorumlarda paylaşmayı unutmayın

(Kendi karakterinizi kendiniz yaratın dedim,  benim gözümdeki Nisa multide)

Şimdi demeyin bunun neresi çirkin diye çok çok ileride yapıcam açıklamayı.

Kod Adı - Panda - Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin