Chapter 32: Friends

8 0 0
                                    



Kelly's POV


d0_0b


Hindi ko alam pero hiyang-hiya na siguro si Mr. Owl sa short poem ko sa laki ng mata ko ngayon



Unbelivable!



That's the greatest revelation I ever heard!



"So whats the plan?" I said habang hinahagod parin yung likod niya


Mabuti na lang at medyo tumahan na siya hindi katulad nung kanina habang nagkwekwento siya



Ang bata niya pa for those kaya


Hindi ako makakapaniwala na makakaencounter ako ng taong katulad niya













"Hahanapin nating yung lubid" she said

*gulp


Agad ko siyang tinaasan ng kilay "Y-yung hiniram niya mismo sayo?" hindi makapaniwalang tanong ko



"Yeah. Gusto kong makuha yon kasi after she died nagkaroon ako ng maliit na trauma sa janitors room na yun kaya hindi na ako nakabalik pa" she said at tumayo na


Napailing na lang ako sa ideya niya pero I want to help her


Pero trauma kuno? "Eh sa may trauma ka pala eh tapos pupunta tayo dun?" I said


"Its okay to be scared sometimes. I want to face my fears, Kelly" seryosong sabi niya at dumiretso na kaya sumunod na lang ako







---- Old Janitor's Room ----


Its pretty scary to know how quickly time flies! Oh no and now nandito na kami



Every Breath You TakeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon