1.bölüm Yeni İnsanlar?

4.5K 163 36
                                    

Hergün olduğu gibi okuldan sonra bisikletle dolaşmaya gidiyorum. Eyfel kulesinin yanında dolaşıyor, fotoğraf çekilen insanlara bakıyorum.
Evimizin yakınlarında biryerde yeni insanlar taşınıyor, acaba benim yaşımda çocukları varmıdır?
Eve dönme kararı aldım, hemen pastaneye girip babama bir soru sordum,
Baba yeni taşınan insanlara kurabiye götürebilirmiyim?
Tom,
İyi götür bakalım.
Ben,
Teşekkürler babacığım !
Pastaneden bir kutu kurabiye aldım, bisikletimin önündeki sepete koydum. Yaklaşık 2 dakika sonra yeni taşınan insanların evinin önünde buldum kendimi.
Zile boyum yetmiyordu biraz zıpladım, olmadı.Bisikletimin üstüne çıktım ve izle bastım. Önüme birden bir kamera çıktı, sıçramıştım.
EE şey ben size birşeyler getirdin
Nathaniel,
Tabi içeri gel.
Demesiyle kapı açıldı . Bu ev devasa birşeydi çok büyüktü! İçeri bir kaç adım attım ve önüme sarışın , yeşil gözlü , uzun boylu bir kadın çıktı.,
Merhaba, siz acaba mankenmisiniz.?
Emillie,
Hayır canım değilim . Dedi tebessüm ederek.

Ben size kurabiye getirmiştim . Dedim utanmış bir şekilde.
Emillie,
Çok teşekkür ederim tatlım! İsmin nedir öğrenebilirmiyim ? Dedi. Yüzünde hala tatlı bir tebessüm vardı.

Ee tabiki ben marinette peki sizin isminiz ne?.dedim gülümseyerek.
Emillie,
Ben Emillie memnun oldum marinette!. Dedi
Emillie ablayı çok sevmiştim gerçekten iyi bir kadındı. Cümlesi bitikten sonra anne diye bir ses gelmişti içeriden demekki bir çocuğu var!

Emillie,
Efendim oğlum? Buraya gel sana bir süprizim var. Dedi
Oğlu koşarak geldi ve bana baktı.

Adrien,
Merhaba! Ben Adrien . Dedi
Çekinerek-
M-merhaba b-ben marinette . Dedim
Adrien,
Kaç yaşındasın marinette?.dedi
Ben 8 yaşındayım. Dedim
Adrien gülümseyerek,
BENDE BENDE 8 YAŞINDAYIM arkadaş olabilirmiyiz?
T - tabiki. dedim
Emillie gülümseyerek bizi izliyordu. Kurabiyeyi verdim ve evden el sallayarak çıktım.
İlk defa erkek bir arkadaşım olucaktı. Mutlu olmuştum. Acaba bisiklet sürebiliyormudur? Diye düşüncelere daldım eve doğru bisikletimi sürerken...
Eve vardım , direk odama yöneldim
Kağıt ve kalem aldım, Adrien ve benim resmimi çizdim. Mantar tahtama astım. Çok mutluydum...

Çocukluk Arkadaşım (bir miraculous hikayesi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin