Hoofdstuk 4

21 1 0
                                    

POV Skyler

Ik ben net geland en loop gespannen het vliegtuig uit. Dat was zo'n lange reis! 
Wanneer ik mijn koffers heb, loop ik door naar de aankomsthal waar een man met een bordje met mijn naam erop staat te wachten. Ik loop erop af en begroet de man. ''Loopt u mee madam?'' Vraagt hij, terwijl hij richting de uitgang loopt. 

We stappen in een zwarte BMW. Ik kijk bewonderd naar de auto. Vet! 
Wanneer we in de auto zitten zet de man de radio op. ''Moeten we lang rijden?'' Vraag ik. De man haalt zijn schouders op. Heerlijk duidelijk. De man tikt met zijn hand op het stuur op het ritme van de muziek. Hij is volgens mij niet zo van het praten. ''Mag ik weten hoe je heet?'' Vraag ik. De man kijkt me droog aan en richt zich vervolgens weer op de weg. Oké dan niet? Zijn alle Canadese zo? 

Ik begin zachtjes mee te zingen met de muziek op de radio, waardoor de man geïrriteerd zucht en de radio nog een stuk harder zet. 

'Baby there's nothing holdin' me back'

Ik negeer de irritaties van de man en ga rustig verder met zingen. Ondertussen ben ik aan het bedenken hoe de man zou kunnen heten. Ik vind het eerlijk gezegd nou een echte chucky. Een dikke kale man met grote oren en hele felle ogen die afsteken bij zijn witte huid. 

Na nog een half uur in stilte te hebben gezeten begin ik me te irriteren aan de zwijgende chauffeur. ''Weet u bij wie ik in huis komt.'' De man kijkt me geïrriteerd  aan en knikt dan zijn hoofd.  ''Bij wie kom ik in huis dan?'' Vraag ik benieuwd aangezien ik niet veel had aan het antwoord van chauffeur. ''Je kent ze vast wel.'' Zegt hij met een vreemde grijns op zijn gezicht. óke? Voor zo ver ik weet ken ik geen mensen in Toronto. 

''We zijn er.'' Zegt de man, terwijl hij voor een 'typisch Amerikaans' huis de auto stilzet. Ik kijk met grote ogen naar het huis. Het huis is een stuk groter dan mijn huis in Nederland, maar het is ook niet overdreven enorm. Ik stap de auto uit, en op het moment dat je de deur dicht hoort vallen is de auto meteen weggereden. ''Doei chucky.'' Mompel ik, waarna ik naar de voordeur loop. 

ExchangeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu