❤ Whimpers❤

553 27 11
                                    


Niemands pov

Het was rond 3 uur 's nachts en Sirius en Remus liggen beide wakker door de onweer. Beide bang voor de onweer.

Sirius deed het denken aan alle keren dat hij door zijn moeder werd geslagen, vervloekt, geschopt, uitgescholden en gekleineerd.

Remus deed het denken aan alle volle manen, dat hij een monster is en elke keer dat hij zichzelf pijn deed en zijn vrienden pijn kon doen.

Beide jongens wisten dat de ander wakker was. Sirius wilde niet dat zijn vriendje, Remus, wist dat hij wakker was. Hij wilde zich niet zwak voordoen, zijn zwaktes laten zien.

Weer een donder. Beide jongens jammerde. Remus was er klaar mee. "Siri?" Geen reactie. "Sirius, ik weet dat je wakker bent." Sirius zuchtte. Remus liep naar Sirius toe. "Schuif is op" Sirius keek Remus niet begrijpend aan. "Waarom?" "Ik wil bij je liggen..." Sirius schoof op en Remus kwam bij hem in bed liggen.

"Remmy?" "Ja?" Waarom eigenlijk?" "Nou, aangezien we allebij bang zijn, en ik je god damn vriendje ben, zou dat toch moeten kunnen?" "Ja... Remus?" "Ja?" Mag ik dichter bij liggen?" "Tuurlijk"

Sirius ging tegen Remus' borst liggen en Remus sloeg zijn armen om hem heen.
BOEM! Weer een klap. Sirius jammerd weer en Remus pakt hem daardoor nog steviger beet. Sirius ging nog dichter tegen Remus aanliggen.

"Remmy" "Ja" "I love you" "Love you too"

Love.... cute...

Grtjes Bella

Wolfstar one shots [NL]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu